S.

Vrijdag 20 december 2019

Met zwager Leo maak ik vandaag weer eens een wandeling. We kozen voor een Groene Stadswissel-wandeling in Schiedam van ongeveer 10 km.

Om 10.00 uur lopen we Station Schiedam Centrum uit. Het regent een beetje. Dat is geen verrassing. Het was voorspeld. Op de Stadswerf bij het stadskantoor is een ijsbaan gemaakt. Eigenlijk is het veel te warm voor zo’n recreatief ijsbaantje. Het is vandaag nog niet open voor schaatsers. Een ouderwets café heeft dikke rode gordijnen bij de ingang achter de voordeur. Dit moet de warmte binnen houden.

In het Stedelijk Museum zijn stukken van Museum Boijmans te zien. Dit museum in Rotterdam is een aantal jaren gesloten. Een kerk met grote witte zuilen worden gerenoveerd en krijgt een nieuwe bestemming.

We lopen door een park met veel insectenhotels. Palen waar een groot aantal gaten in zijn geboord dienen hiervoor. Bij de Nieuwe Haven zijn duikers bezig rommel uit het water te halen.

Het Volkspark, de oude naam is Sterrebos, is in 1909 aangelegd. Er is een café-restaurant. Deze zaak wordt afgeraden op de website van Groene Wissels. Onze beperkte ervaringen zijn, dat het er goed uitziet en het personeel vriendelijk is. We komen verder langs verschillende molens met hoge onderstukken.

Groene Wissels Schiedam.

S

Dinsdag 9 april 2019.

‘Je mag hier echt niet verder. Bij het dorp staat al aangegeven dat deze weg is afgesloten’. De verkeersregelaar doet zijn best om mij streng aan te kijken. Ik vertel hem dat ik als fietser een gokje waag. Soms mag je bij een afsluiting met je fiets wel doorrijden of door de berm. De ‘Blindeweg in het landelijk gebied bij Harmelen wordt geasfalteerd.

Een rechte weg evenwijdig aan de A12 is mijn alternatief. De verkeersregelaar had mij verteld dat ik hier moest doorrijden tot aan de Starbucks. Na een paar kilometer kom ik bij een AC-restaurant met een Starbucks. Van hier uit kan ik met een omweg weer op de route van een Rondje Domstad komen.

Vanmorgen was ik gestart in Kockengen, een lieflijk dorpje ten zuiden van Breukelen. Het was toen best nogal koud. Daarom zocht ik in Harmelen een eerste koffiestop. Voor mij reed daar een groepje wielrenners. Die weten de weg. Bij hotel-restaurant ‘Het wapen van Harmelen’ staat de deur open. De ongeveer acht mannen en één vrouw van ren- en tourvereniging Avanti zetten hun dure racefietsen op het terras. Mijn fiets kan op slot. Dus kan die op de stoep voor het terras staan.

Na het omrijden ten zuiden van Harmelen kom ik uit bij een jachthaventje met terras aan de hier nog smalle Hollandse IJssel. Hier hoef ik niet aan de koffie. Ik ga onder de A2 en de N20 door. Verder ligt links van mij de stad Nieuwegein. In Jutphaas zijn de terrassen aan het kanaal nog niet uitgezet. Bij het fort bij dit dorp kan je linksom of rechtsom rijden. Kantoorwerkers lopen hun lunchrondjes.

Het volgende fort is Fort Vechten. Hier staan tientallen oldtimers Citroën 2 CV-s op het grote parkeerterrein vlak bij het spoor. Nog een fort kom ik tegen, Fort Rhijnauwen. Een fietsbrug met lussen gaat over de A28. Als ik verderop nog een fort gepasseerd ben kruis ik een spoorbaan, rijd daarna een stukje tussen twee spoorbanen. De volgende dorpen zijn Groenekan, Nieuwe Wetering en Maartensdijk. Dat laatste dorp heeft een winkelcentrumpje en een bibliotheek. De Sint Maartenskerk heeft een gebrandschilderd raam met de overbekende afbeelding van de patroonheilige van deze kerk.

Nu is hier het bosgebied van Hollandse Rading en daarna van het Goois Natuurreservaat. Inmiddels ben ik in Noord-Holland. Bij Intratuin vlak bij het Hilversumse kanaal doe ik een bakkie koffie. In Oud-Loosdrecht heb ik links en rechts zicht op de Loosdrechtse Plassen. Langs de Vecht tonen de tuinen van de riante huizen aan het water het jonge lentegroen. De route gaat dwars door het centrum van Breukelen. Hier kom ik aan de andere kant van het Amsterdam-Rijnkanaal via de brug. In een oudere versie van het Rondje Domstad ging je met een pont over. In Kockengen ben ik weer bij de auto.

Rondje Domstad fietsen tegen de klok in, 91 km. Op de kop af vier jaar eerder, op 9 april 2015, fietste broer Piet en ik deze route met de klok mee.

Woensdag 20 maart 2019.

Fietstocht met broer Bert van Dordrecht naar huis. ’s morgens eerst met de trein naar Dordrecht.

Dordrecht, Zwijndrecht, Rijsoord, Rotterdam, De Rotte, Kruisweg, Benthuizen, Weipoort, Zoeterwoude-Rijndijk, Leiden, Warmond, Sassenheim, Lisse.

S

Vrijdag 22 februari 2019

Aan de stadskant van station Arnhem begint onze fietsdagtocht over de Veluwe van de hoofdstad van Gelderland naar de hoofdstad van Overijssel. Als we het centrum verlaten merken we weer dat Arnhem geen vlak gebied is. We gaan omhoog. We komen door Rosendaal, de kleinste gemeente van Nederland op het vasteland.

Al snel rijden we in het bos. De meeste kilometers zullen we vandaag door bossen rijden. Eén van die bossen heet Loenermarkt. In het dorpje Loenen gaan we aan de koffie bij hotel-café-restaurant Loenermarkt. Het is 12.10 uur. Ze gaan in het winterseizoen pas om 12.00 uur open. We zijn dus niks te vroeg. Fietsen mogen niet op het terras staan. Dat laten ze duidelijk weten. Er staan meerdere borden met tekst aan het terras.

Met Piet maakte ik zo’n 15 jaar geleden één á twee keer per jaar een fietstocht vanuit Rheden. We startten dan in die plaatsen en fietsten over de Posbank. We deden dan ook steeds het café in Loenen aan waar wij nu zitten. In 2008 reed ik die route met Leo W en Martien.

We komen langs sprengen, gegraven riviertjes die uitwateren op het Apeldoorns Kanaal. Langs dit kanaal komen we langs De Middelste Molen, een museum waar ze laten zien hoe in oude tijden papier werd gemaakt. Er is inmiddels een glazen piramide gebouwd waar je een consumptie kan gebruiken en kan wachten op een rondleiding. Een paar jaar geleden was dat nog een oude houten keet.

Veel dorpen passeerden we nog niet. We komen nu door Oosterhuizen en Lieren. We fietsen door de oostrand van Apeldoorn. Hier voorbij liggen de dorpen Vaasen, Emst en Epe. We fietsen een stuk over een fietspad aangelegd op een oude spoorbaan. In Epe is het oude raadhuis omgebouwd tot een fraai grand café. Tussen Epe en Hattem ligt het dorp Heerde. Bolletje beschuit komt hier vandaan.

Bij Hattem gaan we via de fietsbrug langs de rode spoorbrug de IJssel over. Nu zijn we in Zwolle. We gaan voor een pizza naar de Italiaan niet ver van het station verwijderd.

Fietsen met broer Bert van Arnhem naar Zwolle, ruim 80 km. Inclusief de ritjes naar en vanaf het station in de bollenstreek is dat 100 km.

S

Dinsdag 12 februari 2019.

Doornse Gat is een dagrecreatieterrein in een voormalige zandafgraving. Deze tijd van het jaar staat er alleen een stuk of tien auto’s geparkeerd op het parkeerterrein. De patat- en krokettenkiosk is gesloten. Verder is hier geen kip te zien.

Rustige bospaden slingeren heen en weer en op en neer door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Na zo’n vier á vijf kilometer lopen we in de buurt van Huis te Maarn. Het huis en de bossen hierom heen zijn in eigendom van een Amsterdamse familie, nabestaanden van de familie die dit landgoed in 1906 tot 1920 aankochten en inrichtten. Het terrein van het landgoed is 200 hectare.

Sint Helenaheuvel is een restaurant. Van achter het raam heb je een mooi uitzicht op een ruime vlakte omgeven door bos en heide. Als we op een bank onze meegebrachte boterhammen nuttigen, springt een hond op mijn schoot. Bijna had hij mijn broodje uit mijn hand gegrist. Er worden hier aardig wat honden uitgelaten. De dieren hollen hier met goede zin in het flauwe zonnetje.

Verder komen we in het centrum van het dorp Doorn. We bezoeken het fraaie park van Huis Doorn, waar Keizer Wilhelm na de eerste wereldoorlog kwam wonen.

Aan de onderkant van de heuvelrug krijgen we te maken met mooie landwegen en een graspad door een kleinschalig landschap van akkers, weilanden en geriefbossen.

Groene Wissel-wandeling Doorn met Piet en Margo, 14 km.

S

Dinsdag 5 februari 2019.

In Maarn is vlak bij het treinstation een bakkerswinkel met een restaurantdeel. Net als doorgaans in snackbars moet je hier eerst aan de kassa betalen, waarna de koffie wordt klaargemaakt en geserveerd aan het tafeltje. Het winkelcentrum van dit dorp op de Utrechtse Heuvelrug is klein, maar de basisbehoeften zijn aanwezig, zoals een supermarkt en een boekenwinkel waar je ook koffie kan drinken. Ook staat er een kar van een visboer.

Al snel zijn we het dorp uit en zijn in het bos. Vandaag lopen we bijna uitsluitend door bossen. Alleen in het dorp Austerlitz en in de omgeving van station Driebergen-Zeist lopen we in bebouwde omgeving. Het eerste bosgebied heet de Koeheuvels. Hier zijn zandverstuivingen en hier en daar heideplanten en jeneverbesstruiken.

We komen langs de koepel van Stoop. Dit gebouwtje is hier neergezet in 1840. De pilaren rondom zijn afkomstig van de voormalige Koopmansbeurs in Amsterdam. Eerder was het een theehuis. Nu is het een atelier van een kunstenaar.

De piramide slaan we over. Het restaurant aan de Postweg in het dorp Austerlitz is alleen van donderdag tot en met zondag open. Het dorpshuis is vandaag, dinsdag, wel open. Buschauffeurs van Syntus hebben hier vandaag een studiebijeenkomst. Ze hebben net hun broodmaaltijd met soep erop zitten. Ze gaan het zaaltje met de flip-over weer in. Ook zitten er in het dorphuis nog vier grondwerkers in oranje hesjes aan een tafeltje.

We komen nog door twee landgoederen. Heidestein en Bornia. Het eerste landgoed wordt begraasd door Drentse heideschapen. Wij zien ze niet. Het tweede landgoed was in eigendom van een familie uit Leeuwarden.

Het station Driebergen-Zeist en de stationsomgeving gaan grootscheeps op de schop. In een noodgebouw zit onder meer de Stations Huiskamer. Hier is dat een minirestaurantje naast de balie van coffee to go. Op de tafel van de Huiskamer staan zo’n 25 boeken. Je mag er één meenemen als je een ander boek hier achterlaat.

NS-wandeling Utrechtse Heuvelrug van station Maarn naar station Driebergen-Zeist met broer Piet, 15 km.

S

Dinsdag 29 januari 2019.

Vandaag weer eens iets verder van huis. Het is al gezellig druk in de stad als ik na 11 uur het station van Eindhoven uitstap. Op de Grote Markt staat een beeld van meneer Frits Philips. Verderop loop ik langs het Eindhovens Kanaal. Aan de andere kant van het water is het DAF-museum.

De route gaat buiten de stad nu veel over paden aan de rand van akkers. De spoorbaan is een heel stuk niet ver weg. Op een hoek van het pad en een doorgaande weg zoekt een medewerker van de gemeente tussen gedumpt huisvuil naar een adres van de dader.

Op een bord staat dat er hier rond Eindhoven ook een wandelroute is gemaakt van 92 km lang, namelijk het Hertog Hendrikpad. Er in het landelijk gebied vandaag weinig horeca open. Ook café De Muis in Geldrop is gesloten. Daarom ga ik voor een sanitaire stop de showroom van de Renaulgarage in Nuenen binnen. Ze hebben hier ook een koffiehoekje. Een stukje verder staat een kapelletje van Sint Jacob.

Het riviertje de Dommel is veel in de buurt. Sommige paden zijn drassig maar dat is voor mijn wandelschoenen geen probleem. Ik krijg geen natte sokken. Vandaag kom ik langs twee watermolens, die door Vincent van Gogh zijn geschilderd, namelijk de Collse watermolen en de Opwettense watermolen.

Als ik op het terrein van de Technische Universiteit ben is het niet ver meer naar het station. Het was vandaag een droge dag met aardig wat zonuren.

Groene wissel wandeling Eindhoven, 19 km.

S

Vrijdag 25 januari 2019

Het is even na 10.00 uur nog rustig bij de Burger King in winkelcentrum Maxis. We zijn de enige klanten. We beginnen hier onze wandeldag met een kopje koffie. In het wandelboekje is een stuk wandeling opgenomen over de Diemervijfhoek. Leo en ik waren daar een paar jaar geleden (augustus 2016). Dit is een ruig stukje verwilderd rietlandschap. Vandaag gaan we deze uitdaging niet aan. We kiezen ervoor om over de Overdiemerweg voor de NUON-centrale langs te gaan, richting Diemerzeedijk en IJburg. Na 500 meter zien we dat de weg is afgesloten met een stevig hekwerk. Dat wordt teruglopen.

Bij de receptie van de energiecentrale vragen we of je ook over het fabrieksterrein op de Fortdiemerdamweg kan komen. De receptioniste weet het niet. We mogen in elk geval niet over het bedrijfsterrein lopen. We lopen verder terug richting Maxis en gaan op een fietspad achterlangs om de centrale heen. Het is vandaag vooral zaak om op de besneeuwde randjes van het pad te lopen. Het pad zelf is hier en daar glad op het door fietsen aangereden sneeuw of door nattigheid van smeltend sneeuw.

Na een wandeling in het vandaag rustige nevelige witte landschap van het Diemerpark komen we op het juppeneiland IJburg. Bij een haventje begint het licht te sneeuwen. Er zijn hier wel vier of vijf horecabedrijven. Bij één van die koffietenten gaan we naar binnen. De ober klaagt over het weer. “Ik wou dat ik vandaag in Australië was. Daar is het pas lekker weer”.  Hij vertelt dat hij in Amsterdam-West woont en vanavond op zijn brommertje met blauwe nummerplaat naar huis moet. Hij ziet op tegen de gladheid, sneeuw en regen. Het volgende wooneiland heet Steigereiland. Verder gaan we over de Nesciobrug, de langste fiets/wandelbrug van Nederland.

We wandelen door het Flevopark, over de Balistraat en langs het badhuis dat is verbouwd tot restaurant. Onze route slingert door het Oosterpark en langs verbouwde pakhuizen bij Artis. We komen langs het Scheepvaartmuseum en Nemo. Als we op Station Amsterdam-Centraal zijn hebben wij, Margo, Leo, Piet en ik, 20 km gewandeld. Met de metro gaan we naar Station Amsterdam-Amstel en stappen daar over op een bus die ons terugbrengt naar Winkelcentrum Maxis in Muiden.