Home » 2007 (Pagina 3)
Jaarlijks archief: 2007
Dag 7. Naar Lübeck
Lauenburg / Lübeck, maandag 27 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Als Frau Peterson mij om 8 uur goede reis wenst, is ze waarschijnlijk de tiende van vanmorgen. Ze zegt dat het wellicht droog blijft maar niet warm. Op deze camping zitten vooral oudere mensen op vaste plekken.
Lauenburg, blik vanaf de bovenstad
In Lauenburg zet ik de fiets op slot in een straat vlak bij de Elbe. Over een pittig steile stenen trap loop ik naar de bovenstad. Daar staat een oude toren en er is een VVV. Deze gaat om 10 uur open. Het is nu 9.30 uur. Hier in de bovenstad kan ik mooie foto′s maken van de benedenstad en de rivier. Ik kijk uit naar een supermarkt. Plotseling is daar een telefoon/computerwinkel. Ik kan daar internetten. Daarna ga ik naar een grote supermarkt met een bakkerij-koffie-hoekje. Dus twee vliegen in een klap.
Langs het Lübeck-Elbekanaal spreek ik een man die ruim een week fietst langs en in de omgeving van de Elbe. Dat is een weddenschap met zijn dochter. Hij gaat nu naar Lauenburg, waar ik vandaan kom. We wensen elkaar goede reis.
Bij de sluis van Witzeeze breekt een bui los. Gelukkig is er een café bij de sluis aan de overkant van het water. Wat jammer is is dat hij gesloten is op maandag (Ruhetag). Ik schuil daar onder de carport waar ook twee motoren staan. Mijn Gazelle en ik kunnen er nog net bij. Na zo′n 20 minuten is de bui over.
Ik stap weer op om mijn reis langs het kanaal te vervolgen. Zo nu en dan piept de zon er even door. Het pad is niet meer nat.
In een buitenwijk van Mölln ga ik boodschappen doen bij de Aldi. Als ik weer buiten sta zie ik dat het waarschijnlijk ieder moment kan gaan regenen. Het duurt geen twee minuten of mijn tweede bui van vandaag is er. Een man, met een schipperspetje op, zegt dat hij aan mijn uitspraak hoort dat ik uit Nederland kom. Hij is wel eens in Leiden geweest met zijn caravan. Ik vraag of hij ook naar de Noordzee is wezen kijken. Nee, zegt hij. Ik had een zeiljacht en heb veel gevaren op de Oostzee. De Noordzee is alleen maar water. Bij de Oostzee heb je vele plaatsen en eilanden, zoals Denemarken, Bornholm, Oslo, enz.
Op een terras in Lübeck
Als ik in het centrum van Mölln rijd, zie ik een bordje naar de jeugdherberg. Even overweeg ik hierheen te gaan. Als het nu zou regenen, zou ik het doen, maar het is nu droog.
De tocht gaat verder langs het Ratzeburger Meer, een groot deel door het bos. Camping Rothenhusen blijkt maandag de wekelijkse rustdag te hebben (Ruhetag). Het is absoluut verboden het terrein te betreden, staat op een bord aangegeven. Alles ziet er nogal sjappie (oud, verlopen) uit. Dus ik ga verder naar Lübeck.
”
Lübeck, de oude stad
In Lübeck is een nieuwe camping in de wijk Schöneböcken. Ik vraag aan meer dan tien mensen de weg. Om 19 uur met 100 km op de teller is dit doel bereikt.
Dag 6. Naar Scharrebeck
Scharrebeck, zondag 26 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Om half negen zit ik aan een mooi gelakte picknicktafel van de camping en heb zojuist mijn ontbijt genuttigd. Er komen hier veel campinggasten langs in ochtendjas richting het badgebouw. De meesten zijn 65-plus.
De tent nog verder afbreken, spullen inpakken en betrekkelijk laat op pad. Ik denk dat ik de doelstelling van het aantal km’s maar moet bijstellen naar ongeveer 75 per dag. Dan krijg ik een betere mix van dingen zien, mensen spreken, km’s maken de de reis beschrijven/foto′s maken.
Op het platteland vlak bij Vögelsen vraag ik bij een huis om water voor in de bidon. De mevrouw vraagt waar ik heen ga fietsen. Ook vraagt ze waar ik woon in Nederland. Ik zeg Lisse bij de Keukenhof. Dat kent ze. Daar gaan veel bussen heen voor de tulpen. Ook vraagt ze of mijn vrouw niet mee wilde. Ze zal mijn trouwring wel gezien hebben.
Even verderop staat niet duidelijk aangegeven welke kant ik op moet naar Lüneburg. Ik rij even niet op de Hanzeroute. Een dame en een heer zitten in een voorkamer, die vroeger ongetwijfeld een winkel was, helemaal vol met witte aardewerken theepotten. Ik vraag daar de weg en gelijk ook maar even of het hier een museum is. Nee, ze zitten tussen hun verzameling.
In Lüneburg ga ik eerst langs de VVV. Ik moet in elk geval de St Nicolaaskerk, de grote markt, het raadhuis en de oude kraan bezoeken. Ik vraag ook gelijk maar waar het internetcafé is. Na de mooie plekken te hebben gezien sta ik voor de dichte deur van het internetcafé. Het is op zondag gesloten.
Etalage in Lüneburg
In de winkelstraat van Lüneburg maak ik een foto van een etalage, waarin een beeldje staat van een vogeltje zoals Joke dat ook in de tuin heeft staan. Als je goed kijkt zie je het spiegelbeeld van mijn fiets en van mezelf. Je kunt de foto vergroten door erop te klikken.
Vooral de omgeving van de Ilmenau, de rivier die dwars door de stad gaat is erg mooi en gezellig druk.
Een stukje voorbij Lüneburg ga ik over een paadje langs het graan van de boer. Ik moet daar ook lopen, fietsen gaat niet. Daarna het spoor over. Dit is geen officiële overweg, staat in het boekje. Dat klopt. Je moet gewoon over de rails stappen en de fiets optillen.
Op de camping bij Scharnebeck is de eigenaar om 16.45 uur niet aanwezig. Een vaste campinggast zegt, dat het geen probleem is als ik de tent al vast neerzet. Dat doe ik graag, want er is veel nat of vochtig en de zon schijnt nu volop. Een half uur later is de heer Peterson er. Een vriendelijke man. De camping kost me 5 euro.
Als ik Joke bel denkt ze dat de batterij bijna leeg is. Dat klopt in zoverre dat hij een streepje minder aangeeft. Ik vraag de buurman of ik mijn telefoon bij hem mag opladen. Dat is goed. Hij zegt dat hij op de camping geen bereik heeft voor zijn telefoon. Vandaar dus de zwakke ontvangst bij Joke, denk ik.
De rit is 67 km plus ’s avonds naar het dorp heen en weer om te eten, 8, maakt in totaal 75 km.
Dag 5. Naar Jesteburg
Stade/Jesteburg, zaterdag 25 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Vandaag heb ik mijn ontbijt op een vlooienmarkt.Als ik net tien minuten onderweg ben, is de weg geblokkeerd door een groots opgezette rommelmarkt in Plönjeshausen. Het is om 8.30 uur al berendruk. Ik koop een koffie met een broodje kaas en laat een foto van me maken door een kraamhoudster.
Plönjeshausen, op de vlooienmarkt
Onderweg kom ik een eekhoorn tegen. Hij klimt snel een boom in. Ook in Duitsland zijn er hunebedden. Ik maak ook maar een foto van een Duitse stenen graf. Dan kan ik later de verschillen opzoeken met de Drentse.
Een uur later zit ik weer aan de koffie. Ik zie een leuk lifestyle boerderij-café. Ze zijn eigenlijk gesloten maar na wat heen en weer gepraat, zegt de eigenares: Ik zet toch koffie voor het gezin. Ik zal voor u ook een bakkie maken.
Oldendorf, op terras bij boerderijcafé
Als ik het centrum van Stade inrijd, ziet het er mooi en toeristisch uit. Ik maak weer wat foto′s. Van Stade ga ik langs de Elbe in zuidoostelijke richting. Dit dijklandschap doel heel anders aan dan de akkers en bossen de afgelopen dagen. Er worden veel appels geteeld. Het is dus een soort Betuwe. Bij Grünendeich ga ik weer van de Elbe weg. Juist op die plek, waar het pont is naar de weg naar Hamburg staat een grote groep motorrijders. Een soort motortreffen?
Een man staat In Mittelkirchen gebukt naast zijn vrouw, lijkt wel, bloemetjes te plukken. Tussen zijn benen door kijkt hij naar achteren naar mij. Hij heeft klavertjevier geplukt. Ik krijg ik er ook één. Hij adviseert me die tussen bankbiljetten te leggen in mijn portemonnee. Dat is heel fortuinlijk. Hij zegt aan mijn uitspraak te horen dat ik geen Duitser ben. Hij vraagt naar mijn van-waar-naar-waar verhaal. Hij wenst me een goede reis en zegt dat ik verder kan genieten van die vervelende Duitsers. Hijzelf is geen Duitser meer maar een Hesser, zegt hij met een lach op zijn gezicht.
Motoren bij Grünendeich
In Buxhude maak ik een foto van de Zwinger, een middeleeuwse verdedigingstoren. De deelnemers aan een avondrun begin september worden welkom geheten op een groot spandoek.
Om half zeven ben ik in Rade met 105 km op de teller. De camping is echter opgeheven. Na ampele overwegingen besluit ik om door te rijden naar Jesteburg. Daar is de volgende camping. Om 20 uur kom ik daar aan. De campingbaas een klein mannetje met een Poolse achternaam, veronderstelt dat ik de Hanzeroute doe. Hij heeft regelmatig dergelijke gasten, zegt hij.
Er staat vandaag 123 km op de teller. Wel wat veel. Ik ga snel douchen. Toen ik me aanmeldde zag ik vooraan het campingterrein een soort café met brandende lantaarns voorzien van een biermerk. Als ik daar een kijkje ga nemen om iets te eten en te drinken, blijkt de zaak op slot te zitten, dicht dus. Ik heb geen zin meer om naar het dorp te lopen of te fietsen. Gelukkig had ik brood, kaas, enz. ruim ingeslagen. Het is zaterdag brooddag bij huize Walraven.
Dag 4. Naar Deinstedt
Deinstedt, vrijdag 24 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Gisteravond, toen ik terugkwam uit de binnenstad van Bremen, was het al pikkedonker. Naast mijn tent staat op nog geen twee meter een andere kleine tent met een motor erbij. Aan de persoon te zien is hij er nog maar net. Ik zeg: Zo je bent mijn buurman. Hij zegt in het Engels. Ja sorry. Het is nogal vol en ik zag geen ander plaatsje.
Ik besluit vanmorgen wat langer te blijven liggen. Pas om 7.30 uur sta ik op. Ik spreek nog even met mijn buurman met de motor. Het is een Engelsman. Hij kwam gisterenavond vanuit Wales met een oversteek bij Dover. Hij was nogal moe gisteravond, verontschuldigt hij zich. “Ik was een beetje een sombie na die grote rit”.
Gisteren was ik helemaal enthousiast om deze grootse camping. Dat wordt al wat minder. De receptionist zou vanaf acht uur aanwezig zijn. Ik moet er wel langs want ik heb 25 euro borg betaald voor het pasje van het sanitairgebouw. Om negen uur ben ik bij het kantoortje van de camping om met af te melden. Als om 9.45 uur er nog niemand van het personeel is te zien, ga ik een wandeling maken rond het bosmeer [Waldsee] en laat de andere wachtenden zonder mij bij de receptie wachten. Tegen elf uur ben ik weer bij de receptie – ik heb een mooi meer gezien met gescheiden gebieden voor hondenuitlaters, gewone zonnebaders en textielvrije recreanten. – is de receptie zojuist bemand. Ik dank de man (de manager?) voor zijn aanwezigheid. Hij komt met duizend excuses. Hij is gebeld en is meteen naar de camping gekomen. De computer werkt niet; hij moet alles handmatig uitrekenen en niets kan uitgeprint worden. Overigens zo kan je nog steeds werken.
Sluis ten noorden van Bremen
Het is mooi weer. Inmiddels komt de zon door de ochtendnevel. Ten noorden van Bremen lijkt het landschap op Waterland ten noorden van Amsterdam. Ook lijkt het wel wat op de Ooijpolder bij Nijmegen.Verderop is een veengebied (Wilstedter Moor). Bij ons is er meestal gras op veengronden, de zgn veenweidegebieden in Noord- en Zuid-Holland. Hier groeit graan en mais.
Voorbij Tarmstedt wijk ik van de route af in verband met slechte bospaden. Dit kost met uiteindelijk 2 en een half uur, omdat ik verkeerd rijd. Ik fiets abusievelijk een soort rondje. Niet zeuren. ik wil toch graag fietsen!
Met behulp van een boer zoek ik een route, ver om de bossen heen. Nu rijd ik op fietspaden langs doorgaande wegen. De volgende dorpen ga ik door: Breddorf, Hanstedt, Rhade en Rockstedt. Aan de thee in Breddorf ontvang ik een sms van Roel. Hij meldt zijn thuiskomst van vakantie uit Frankrijk. Bij Selsingen wordt de Hanzeroute weer opgepikt. Om 6 uur ben ik bij de camping in Deinstedt. Op het passantenveldje ben ik de enige. Mijn natte was van gisteren mag ik van de buurvrouw van een vaste caravan met schuurtje onder een afdakje hangen.
Na het douchen en het dagelijkse telefoongesprek met Joke ga ik naar de kantine met terras. Ze hebben patat met curryworst in de aanbieding. Dat wil zeggen dat hebben ze. Op het terras is het uitzicht op een vijver en een bosrand schitterend. Als de zon onder is gegaan wordt het fris op het terras. Ik moet me nog officieel bij de campingbaas aanmelden en betalen. Mijn naam moet ik schrijven in een groot boek, een ouderwets boekhoudboek met tabellen. Eergisteren was er ook een passant uit Nederland. Als ik de NAW-gegevens doorkijk zie ik dat de meeste uit Nederland komen. ′Hanzeroutefietsers′ zegt de campingbaas.
Afstand vandaag 80 km.
Dag 3. Naar Bremen
Bremen, 23 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Het is licht en dus na zessen. Ik ga uit de tent om te plassen. Overal zitten konijnen op het kampeerterrein. Ze doen alsof de camping van hen is. Honderden zijn het er.
Tegen acht uur rijd ik van de camping af. De tent is nog behoorlijk nat, maar het regent gelukkig niet meer.Twee kilometer van de camping af staat een bord bij een zijweg Café geöffnet. Laat ik toch maar even gaan kijken. Een kop koffie zal er wel in gaan. Ze gaan echter pas om elf uur open. Ze waren vergeten om het bord gisterenavond weg te halen, zegt de zoon des huizes. Ze zetten niet spontaan toch een koffie voor me.
Na zes km gaat het regenen. Ik besluit om de bui maar even af te wachten in een schuilhuisje bij de bushalte. Harpstedt is het eerste dorp met winkels op de route van vandaag. Ik ga naar de konditorei om koffie te drinken. Er zitten overigens verder alleen maar dames aan de koffie met koeken of taartjes. Ook ga ik nog even langs de supermarkt.
Vandaag veel smalle weggetjes. Om 12 uur heb ik pas 32 km gefietst. Het zal moeilijk worden om vandaag de geplande camping te halen. Maar even zien hoe laat het is, als ik bij de camping in Bremen aankom.
Bremen, terras op de markt
In Leest, een voorstadje van Bremen, fiets ik een stukje op met een Leester man. Hij vertelt dat hij wel eens in Groningen is geweest en ook in Maastricht. Een vroegere buurjongen is pastor in een plaats aan de zee ten zuiden van Alkmaar. Leiden schiet hem te binnen. Later denk ik dat hij misschien Limmen bedoelt. Naar die pastor gaat hij ook zo nu en dan toe. Hij vertelt dat zijn dochter de Jacobsroute heeft gefietst naar Compostela. Als hij bij zijn zijstraat is, wenst hij mij een goede reis.
In de buurt van de Elbe kom ik een stel uit Friesland tegen. Die zijn op nieuwe Koga′s en fietsen via LF en Duitse routes. Ze zijn vanaf Friesland naar Winterswijk gegaan om daar de grens over te gaan. Daar zijn op de R1 – Radweg nummer 1- Duitsland ingetrokken.
Om 3 uur ben ik op de spiksplinternieuwe camping van Bremen. Het is in eens heerlijk zonnig. Ik kan mijn binnen- en buitentent en alle andere zaken in de zon leggen, die meer of minder klam of nat zijn.
Bremen, Schnoor
Nadat ik Joke heb gebeld komen mijn buren op de camping, Nederlanders aan. Die zijn al twee weken onderweg en gaan nog zo′n kleine twee weken verder. Ze kennen de Hanzeroute. Die hebben ze een paar jaar geleden ook gereden. Hun zwarte onder- en bovenkleding hangt aan een lijntje achter hun tent te drogen. Vandaag 63 km gereden.
Dag 2. Naar Dötlingen
Dötlingen, 22 augustus 2007
Fietsen van Groningen naar Polen
Als ik wakker word is het al licht. Het is kwart over zes. Voor achten ben ik weer onderweg. Bij Wippingen is een magneetzweefbaan. “Zugang auf eigenen Gefahr”. Het ziet er naar uit alsof het al een tijdje niet meer gebruikt is. In september 2006 kwamen hier 23 mensen om het leven bij een ongeluk met een testrit.
Verderop kom ik door een militair gebied. Er is weinig actie te bespeuren. Ze zijn zeker op vakantie. De wind komt uit het oosten en laat ik nu juist ook die kant op moeten.
Magneetzweefbaan bij Wippingen
In Borger zoek ik een konditorei. Er is er geen in dat dorp. Ik zie wel een Avia-benzinepomp. Ze hebben daar prima koffie in een grote kop voor maar € 1. Ik zit in de zon uit de wind voor de pompshop en neem mijn papieren door.
Een stuk verder in een bos. Een ree komt uit de struiken. Hij holt wat heen en weer op de weg om als een speer aan de andere kant van de weg het boerenland in te gaan. Voorbij Lorup voor Markhausen liggen een paar bossen. Diverse keren moet ik om grote plassen heen of zelfs afstappen. De regenbuien van gisteren hebben hun sporen achtergelaten.
De weg voert een stuk langs het Thülsfeldstuwmeer. Een groep bejaarden vraagt hoeveel km ik nog moet. Als ik vertel dat ik naar Polen onderweg ben vinden ze dat wel erg ver weg. De weg verderop is nogal stil. Veel bossen en zo nu en dan landbouwgebieden. Via mijn MP3 kan ik mijn favoriete muziek horen. Het leidt lekker af.
In het boekje staat dat het belangrijk is om in Großenkneten voorraad levensmiddelen aan te vullen. Het is bijna 6 uur en ik kom langs een kleine buurtsuper. Daarom koop ik daar mijn brood, kaas en frisdrank. Even verderop zie ik dat er nog een Aldi Markt en een andere grote super is, waar ze ongetwijfeld meer sortering hebben, goedkoper zijn en langer open zullen zijn. Ik was te snel.
Voorbij het riviertje Hunte wordt het waarachtig wat heuvelachtig. De Goldberg is 25 meter hoog. Het lijkt de Veluwe wel.
Dötlingen, oude eik
Dötlingen is een mooi dorp. Er is een heel oude eik en een oud kerkje uit ongeveer 1300. De camping ligt voorbij het dorp. Om 19.00 uur meld ik me daar. De hele dag had ik geen regen, wel tegenwind overigens. 110 km vandaag, gisteren 99.
Dag 1. Naar Walchum
Al je het hele verslag wilt lezen
https://dickwalraven.blog/category/2007-hanzefietsroute/
Fietsen van Groningen naar Polen
Na een grote bak koffie op het station van Groningen ga ik op weg naar Glimmen, richting Haren. Daar kom ik op de Hanzeroute. De Garmin doet zijn werk goed. Zo nu en dan volg ik de route ook op papier. Check en dubbelcheck.
Bij Anloo zie ik om half elf een picknicktafel vlak bij een hunnebed. Een mannetje met een grote baard en ongewassen kleren vertelt honderd uit over deze keien. Hij heeft een heel eigen visie. Het zijn geen grafkelders maar afbeeldingen van de vrouwelijke baarmoeder, zegt hij.
Anloo, hunebed
Niet alleen in Overijssel ligt een Gieten. Ook op de grens van Drenthe en Groningen ligt een dorp met zo′n naam. Het is nog steeds droog. De lucht wordt wel al wat donkerder.
In Stadskanaal ga ik boodschappen doen. Nadat ik bij de supermarkt geweest ben dreigt het te gaan gieten. Daarom stap ik bij een cafetaria naar binnen, nadat ik de fiets onder een afdak heb gezet. Na een patat en een broodje kroket is het weer droog. Mooi zo. Nadat ik het centrum weer bent uitgereden begint het weer te regenen. In een natuurgebied in de buurt van Stadskanaal raak ik verdwaald. Als ik een tijdje later in Musselkanaal ben, vraag ik bij een boerderij de weg naar Sellingen. Ik laat Bourtange voor wat het is. In het grensgebied van Sellingen naar Walchum blijft het maar regenen.
Stadskanaal, de spuwer
Bij camping Seepark Eiken, niet ver van de A31, krijg ik een plekje voor mijn tent op de kinderspeelplaats. Ik mag douchen in hun eigen huis. ′s Avonds aan de bar vertelt een vriendin van de eigenares uit Essen haar verhaal. Haar beide zonen hadden een dubbelhuwelijk. Binnen een jaar waren ze beiden al weer gescheiden. De tweede vrouw van de eerste zoon was al na een paar jaar dood. Ze zoop en snoof en at bijna niet. Haar dood is nooit goed uitgezocht. Mijn zoon is hoofdcommissaris van politie. Dat zal de reden zijn dat het niet is uitgezocht.
De tweede vrouw van de tweede zoon is een Thaise. Die gaat ieder jaar op vakantie naar Thailand. Hij gaat niet mee. Hij vindt het veel te warm daar. Even voor negen zoek ik de tent op en kruip in mijn nieuwe slaapzak.
Weekend Antwerpen
6 augustus 2007
Op vrijdag gaan wij, Kees, Gré, Joke en ik, met de trein naar Antwerpen. Om half twaalf zijn we daar al. Ons hotel staat vlak bij het Centrale park in de diamantbuurt, niet zo gek ver van het Centraal Station.
Vandaag bezoeken we vooral het oude centrum van de stad. Het is terrassenweer. Eerst zitten we bij de Vagant (met heel veel speciale jenevers), daarna bij ′t Brantijser bij een oude barokke kerk en later bij het Elfde Gebod met oude kerkbeelden tegenover de Basiliek. ′s Avonds eten we bij ′t Hofke op een binnenplaats. Ook lopen we door de voetgangerstunnel onder de Schelde door (de Sint Annatunnel). Er zijn daar roltrappen en liften. Aan de andere kant heb je een mooi overzicht op de stad. Vlak bij de St Annatunnel nemen we het laatste terrasje van vandaag. Na acht uur begint het wat fris te worden.
Op zaterdag gaan weer eerst naar de markt bij de Stadsschouwburg en lopen een rondje Quartier Latin. Onderweg kopen we broodjes bij een kruidenier. Na de siësta lopen we nog een route uit een boekje van Gré. We drinken wat op een terras in een verbouwde oude hangar aan de Schelde en wandelen langs een oude bierfabriek, een oude jeneverfabriek en zien verschilde oude wijken van Antwerpen. We eten vlak bij de een kleine tunnel en drinken weer een bolleke (een De Koninck). Het blijft de hele avond warm.
Zondag is het de dag van de vogeltjesmarkt. Vogels worden er niet meer verhandeld op de markt. Wel zijn er hondjes te koop in een winkel bij de vogeltjesmarkt. Het is een gezellige markt met onder meer prullaria en standwerkers. Wat denk je van zoetwaterparels en een crème gemaakt van slakken? Vanaf de markt lopen we naar station Berchem aan de zuidkant van Antwerpen, waar ook de Thalys aankomt. Vlakbij is Zurenborg, een oude wijk met prachtige huizen. Vandaag is het meer dan 30 º. Na de middagpauze gaan we naar het drukke centrum. Het is vandaag Antwerpen Autovrij met allerlei activiteiten op de Grote Markt en omgeving. Onder meer is er een triatlon genaamd de Iron Man. Het is een drukte vanjewelste. De evenementen worden opgenomen en getoond op de Vlaamse televisie. Terwijl wij op een Jamaicaans terras zitten, aan de weg langs de Schelde, lopen de deelnemers zich in het zweet. De bollekens smaken extra goed bij het tropische weer van vandaag. Als we de hoek omlopen bij de Suikerrui, het straatje naar de Grote Markt, fluit Kees mee op de maat van de trommelband. De zwarte muzikanten vinden het schitterend.
′s Maandags gaan Gré en Joke naar de Zoo en wandelen Kees en ik de oranje fietsroute, die was uitgezet voor gisteren in het kader van Antwerpen Autovrij. De route voert langs de “salons van ’t stad”, de stadspleinen, tussen de Leien en de Singel/de Ring. We treffen elkaar om 14.00 uur weer bij het hotel. Nu ziet het er naar uit dat het spoedig zal gaan regenen. Als we weer op weg zijn naar huis valt de regen met bakken uit de hemel. We sluiten het weekend af bij de Chinees in Nieuw-Vennep.
Het was een prima korte vakantie. Kees en Gré, bedankt voor de gezelligheid.
Fietsen in Friesland. Dag 7
Donderdag 12 juli 2007. Huizen – huis (90 km)
Veluwemeer bij Huizen
Eerst doen we een rondje Huizen, door het centrum, door de nieuwbouwwijken en langs de IJsselmeerkust. Naar Naarden is het pad heel landelijk. Naarden-Vesting ademt nog de sfeer van de Gouden Eeuw. Bert en ik bezochten hier meer dan 30 jaar geleden een muziekfeest.
Muiderslot
Bij ‘Ome Ko’ in Muiden drinken we onze eerste kop koffie van vandaag. De tafeltjes zijn bedekt met smoezelige ouderwetse kleedjes. Dat hoort nu eenmaal bij een bruin café. Een lichtreclame aan de binnenmuur echter niet. Buiten mogen we nog even wachten voor de sluis. Er moeten een paar schepen door.
De sluis van Muiden
In Amsterdam-oost gaan we langs de ringdijk van Watergraafsmeer. In het Vondelpark in Zuid zie je, zoals bijna altijd skaters, joggers, gewone fietsen, nieuwerwetse bakfietsen, honden aan de lijn en ouders met kinderwagens. In de stad hebben we minder last van de tegenwind.
Naar huis gaan we verder over Halfweg, Haarlemmerliede, Haarlem en Heemstede. Op de Herenweg van Heemstede in de buurt van de Zandvoortselaan krijg ik een vuiltje in mijn ogen. Aan de overkant zijn een gebouw aan het slopen. Pas thuis krijg ik dit eruit met ruim water uit de kraan. In totaal reden we in zeven dagen 720 kilometers. De Schwalbe achterband van mijn fiets toont op vele plaatsen de gele anti-leklaag en moet nodig vervangen worden.
Het was een mooie fietstocht, maar het weer had beter gemogen. Bert bedankt voor je gezelschap en je uithoudingsvermogen.
Fietsen in Friesland. Dag 6
Woensdag 11 juli 2007. Elburg – Huizen (70 km)
De regen tikt op de tent als het eigenlijk tijd is om op te staan. Daarom wachten we maar even met het uit de slaapzak komen. Twee kilometer onderweg in het centrum van Elburg valt er al weer water uit de lucht. We doen een bakkie koffie in café het Regthuys op de Vismarkt. In de binnenstad doen schoolkinderen een vossenjacht als afsluiting van het schooljaar. De meisjes en jongens hebben reuze pret en de juffen (echte juffen en hulpmoeders) en een meester kijken wat beteuterd uit hun ogen in verband met de de regen.
In de krant (Het Zwols Dagblad, editie Veluwe) staat uitgebreid (op drie pagina’s) vermeld dat gisteren een griezelfilm over een Engels jongetje met een brilletje voor het eerst werd vertoont in Nederland en wel in het openluchttheater van Bloemendaal. Ook staat erin dat twee dames gisteren ernstig gewond zijn geraakt door de bliksem op het fietspad bij de molens van Kinderdijk.
Als we de fiets weer oppakken om door te rijden wenst de visboer, die al 30 jaar op de Vismarkt zijn haringen en lekkerbekjes verkoopt, ons een prettig weekend. Ik meld hem dat het wel erg vroeg is voor een prettig weekend. Hij zegt terug dat het voor sommige mensen altijd weekend is. Daar valt niets op af te dingen.
Het volgende dorp is Nunspeet. Het regent nog steeds een beetje wel en een beetje niet. Daar bij AH kopen we onze halve liters melk en drinken die op, op het bankje voorin de winkel vlak bij de uitgang, onder het toezichthoudende oog van de bewakingscamera. Bert en Annie waren hier een paar weken geleden nog toen ze een weekend Emst deden.
Op kortere of langere afstand van het Veluwemeer rijden we tegenwind westwaarts. In Spakenburg rusten we uit in een café, waarin ook een medewerker van de grootste werkgever van Spakenburg, Bakkerij het Stoepke, aan de bar zit.
Langs de dijk zien we het nieuwe stadion van de rijkste amateurvoetbalclub van Nederland, IJsselmeervogels. Nu is het niet ver meer naar Eemdijk. Het is gelukkig geen zondag, want op die dag gaat het pont over de Eem niet.
De camping staat op de grens van Blaricum en Huizen. De receptioniste, die het buskruit niet heeft uitgevonden, vertelt dat plaats nummer 10 op een bepaald veldje nog vrij is. Daar kunnen we gaan staan. Op het veldje aangekomen is daar een groep schoolkinderen aan het voetballen. Alle andere plekken op het veld zijn ook nog vrij. We gaan toch maar ergens in de hoek van het veld staan met onze tent.
Het is een dure maar mooie camping. We eten ’s avonds in het restaurant op de camping en bezoeken daarna het centrum van Blaricum. Eén en al rust. Het enige punt van zichtbaar leven is de AH die tot 21 uur open is.
Gezien 