[P 06] Noyon
Donderdag 28 juni 2012.
Fietsen Holland-Parijs-Holland, etappe 5, van St. Quentin via Noyon en Compiègne naar Verbersie, 100 km, tot en met vandaag 544 km.
In Noyon komen we de twee zwagers op de fiets uit Loon op Zand weer tegen die we gisteren op de camping spraken. Ze zitten op een terras aan een rotonde vlak bij de binnenstad. Ze zeggen dat er de komende 30 km geen voorzieningen zijn. We nemen er ook een koffie en doen daarna nog even onze dagelijkse boodschappen. Het is bijna 12 uur. In Frankrijk sluiten bijna alle winkels voor een lunchpauze van minimaal anderhalf uur. In deze stad zie ik het hotel waar ik vier jaar geleden met Frits logeerde toen we onderweg waren naar Chartres.
Abdij uit de 13e eeuw
In Ourscamp komen we langs een grote Cisterciënzer abdij uit de 13e eeuw.
Compiègne, graffiti aan de rand van de stad
Voordat we het centrum van Compiègne binnenrijden komen we langs een fabriek van DSM en enkele andere grote complexen onder andere van Golgate en Palmolive. Compiège is een mooie stad. Het is er erg druk. Jonge dames lopen in weinig verhullende luchtige jurkjes en op de terrassen wordt veel frisdrank en bier gedronken. Gezien de drukkende temperatuur blijven we niet lang in deze stad.
Ten zuiden van deze grote stad ligt een bos met de toepasselijke naam Fôret de Compiège. Het geeft hier tussen de bomen de nodige verkoeling. Bij St. Saveur verlaten we het bos.
Verbersie, dorpshotel
In Verberie, halverwege tussen Compiègne en Senlis is een oud dorpshotel met de naam Auberge d’Aramont. Ze zijn bij lange na niet vol. Dus is er voor ons plek. Aan het eind van de middag gaat het hier onweren. Wij zitten droog en gebruiken ons avondmaal in de auberge.
[P 05] Cambrai
Woensdag 27 juni 2012.
Fietsen Holland-Parijs-Holland, etappe 5, van Rumegies (F) via Cambrai naar St. Quentin, 100 km, tot en met vandaag 444 km.
Het regent een beetje vanmorgen vroeg. Als de tent in de tas gaat is het al weer droog. In het Fôret de Marchiennes is een prachtig café-restaurant. Het is net open en wij gaan hier voor koffie. Later komen we in een dorp waar speciaal voor wandelaars en fietsers een soort muziektent is gemaakt met banken om te schuilen of in ons geval om je boterhammetjes te eten.
Mozaiek van een uil in een park
Nieuw fietszadel
In Cambrai gaan we naar de VVV om het adres van een fietsenmaker te vragen. Bert zijn zadel is immers stuk. De mevrouw van het Office de Tourisme doet juist de deur dicht als we komen aanlopen om 13.30 uur. Dan maar aan voorbijgangers vragen. Een man weet te vertellen dat de Decathlon een paar km verder ligt op een bedrijventerrein samen met nog wat andere weidewinkels. Bert schroeft het zadel voor de deur van de megagrote winkel af en we stappen naar binnen. Voor 20 euro vindt Bert een zadel dat precies past. Even een klein stukje proefrijden en het oude zadel kan in de vuilnisbak voor de winkel.
Vandaag rijden we in het stroomgebied van de Schelde, dan weer aan de linkerkant dan weer aan de rechterkant en omdat het niet strak langs de rivier gaat heuvel op en heuvel af. Wel een beetje pittig maar het is te doen. Zo nu en dan in de kleinste versnellinng. De bron van de Schelde missen we. Een andere keer dan maar.
St. Quentin, kathedraal
In St. Quentin gaan we naar de gemeentecamping vlak bij de jeugdherberg aan het begin van de stad. Het avondeten gebruiken we op de Grote Markt van deze stad. Het centrum is overigens een pittige klim. Gelukkig hebben we onze bepakking nu niet bij ons. Op het midden van het plein zijn een paar vrachtwagenladingen zand neergegooid. Het lijkt zo een mooi speelstrand voor kinderen.
In de stad hangen veel posters over de Tour de France. Op 5 juli komt de Tour in deze stad aan.
[P 04] Doornik
Dinsdag 26 juni 2012.
Fietsen Holland-Parijs-Holland, etappe 4, van Schendelbeke (bij Geraardsbergen) naar Rumegies (F), 80 km, tot en met vandaag 344 km.
In Lessines zijn de cafés aan het dorpsplein nog niet open als we hier in de morgen langskomen. Een man die we aanspreken adviseert in de onderstad bij het station te kijken of daar de koffiezaak al open is. Zijn advies slaan we in de wind. We zijn net de stad in omhoog ′gekropen′.
Voorbij deze stad is er een heel stuk rustig gebied van akkers en hier en daar een klein dorp zonder voorzieningen. Grandmetz is het dorp met het eerste winkeltje met beperkt assortiment. Hier tegenover op een muurtje lunchen we voor het monument van de gevallenen in de Grote Oorlog. Een stuk verder als we weer onderweg zijn moeten we een drukke D-weg oversteken en halverwege deze brede weg op de middenberm met de fiets aan de hand door een meter hoog onkruid lopen.
Hout laden voor India
Op een landelijke weg in Wallonië kunnen we met moeite om een containerauto heen. Er worden boomstammen ingeladen. Dit populierenhout gaat volgens de man die de operatie leidt naar India. Ze maken er daar kastjes van die naar IKEA en daarmee weer naar West-Europa gaan.
We komen langs een kapelletje dat bijna geheel is overwoekerd. Vier jaar geleden was ik hier met Frits. Eén gigantische stier stond tegen ons te briesen. De boerin kwam toen naar buiten vanaf de overkant om te zien wat er aan de hand was. Nu staat er jong vee op het veldje.
Doornik, beeldengroep bij kathedraal
Om 13.00 uur zijn we in Havinnes en nemen onze eerste koffie van vandaag. In Doornik, Tournai op zijn Frans, bezoeken we de kathedraal. Hij wordt opgeknapt. Alleen via de zijkant kunnen we naar binnen. Het ziet er vandaag allemaal leeg uit. Veel zaken zijn tijdelijk afgetimmerd. Een altaar zie je niet. Het valt allemaal een beetje tegen. Aan de buitenkant is het wel een prachtig gebouw.
Doornik, moeder met kind
Vanuit deze stad gaan we langs de Schelde verder. Als we de rivier verlaten zijn we in Frankrijk. Aan de grens gaat de telefoon van Bert. Zijn zevende kleinkind, Meike, is vanmiddag geboren. Even later krijgt Bert pech met zijn zadel. Hij repareert deze provisorisch. In Rumegies (F) krijgen we een plek op de camping. Onderweg naar ons restaurant raken we in gesprek met een oma, die bij haar huis staat met twee van haar vier kleinkinderen. Ze laat één van de kleinkinderen twee biertjes uit de koelkast halen voor ons.
[P 03] Steenhuffel
Maandag 25 juni 2012.
Fietsen Holland-Parijs-Holland, etappe 3, van Nijlen naar Schendelbeke (bij Geraardsbergen), 96 km, tot en met vandaag 264 km.
Lier, schaapskudde bij het Begijnhof
Lier heeft dit jaar 800 jaar stadsrechten. We bezoeken het Begijnhof en de Grote Markt. Het is overal nog vrij rustig. De drukte zal later op de dag wel komen. Het wegdek van het belangrijkste plein van de stad is nog niet zo lang geleden opgeknapt. Het ziet er nu voor het mooie eigenlijk te nieuw uit.
In een park aan de rand van de stad wordt een schooljuffrouw met haar kinderen op de foto gezet. Zij en de vooral allochtone leerlingen zijn feestelijk opgedoft. Een deel van de kinderen staat op een bruggetje,de anderen staan links en rechts van de juf. Van een Lierse burger horen we, dat dit te maken heeft met de laatste week vóór het grote verlof (de zomervakantie). Dan worden er alleen nog maar leuke dingen op de basisschool gedaan. Dikwijls gaan ook alle kinderen samen met de juf op de foto. De meneer zegt: Het zou zo maar kunnen dat een foto van deze juffrouw met haar kids volgende week in de plaatselijke gazet wordt afgedrukt.
Lier, juf met een deel van haar kinderen
In Steenhuffel staan grote stapels bierkratten. Hier is de Palmbrouwerij. Het oude stationnetje is ingericht als restaurant. Omdat het vandaag maandag is, is hij niet open. Er staat ook een treincoupé opgesteld voor het horecabedrijf. Wij fietsen hier op een voormalige spoorlijn. Onderweg passeren we een aantal schoolklassen met juffen, meesters en hulpmoeders. Ze hebben allemaal signaaljacks aan. Eén groep wordt zelfs voorafgegaan en achtervolgd door politieagenten op snelle fietsen. De agent die steeds als eerste bij de kruispunten aankomt om het verkeer tegen te houden loost ons voorbij de groep.
In Opwijk neemt Bert een bakkie koffie en ik een glas thee. Er staat een oudere mevrouw achter de toog. De gordijnen en de meubels van dit oude café zijn doordrenkt van de lucht van sigarettenrook.
Tussen Aalst en Geraadsbergen wordt aan het eind van de middag veel gefietst, vooral door mannen op racefietsen. Het fietspad loopt hier slingerend langs een riviertje.
Schendelbeke, g\beeldengroep in domeinen bij het zwembad
Bij het dorpje Schendelbeke, 5 kilometer vóór Geraadsbergen, melden wij ons bij jeugdherberg ′t Schipke. We zijn vanavond de enige klanten en krijgen daarom kamer 1 toegewezen. Het avondeten nuttigen wij bij het restaurant dat aan de plassen van het provinciale domein ligt.
[P 02] Rijkevorsel
Zondag 24 juni 2012.
Fietsen Holland-Parijs-Holland, etappe 2, van Ulvenhout naar Nijlen, 66 km, tot en met vandaag 168 km.
Afgelopen nacht bleef het droog. Rond 6.00 uur in de morgen begint de regen zachtjes te tikken op het tentzijl. Daarom hebben we geen haast op deze zondagmorgen. Om 8.00 uur regent het maar een piezeltje. We kleden ons aan, ruimen de spullen in en breken de tent af. We hebben de regenkleding vandaag wel nodig.
Pontje over de Mark op de grens van Nederland en België
Na een uur drinken we uitgebreid koffie in het eerste dorp over de grens, in Meer om precies te zijn. Het fietscafé gaat zondags altijd om half tien open zegt de cafébaas. In het volgende dorp, Rijkevorsel, regent het nog steeds. We bezoeken de plaatselijke friteszaak. De natte spullen hangen over een paar stoelen. Hier komen we in gesprek met een Amsterdammer die al jaren in België woont. Hij werkte ooit aan de Lisserdijk. Dus hij kent ook onze Bollenstreek. Een tijdje is het druk in de snackbar maar een half uur later is het weer rustig. We maken een babbeltje met de baas en de bazin van friteszaak De Toren. Er komen hier regelmatig mensen onderweg naar Compostela.
We hadden het plan om de route via Antwerpen te doen. Als we door een politieagent op een plek waar een vrachtwagen van de weg is geraakt een andere weg worden ingestuurd, kijk ik nog even naar mijn routebestanden op mijn Garmin. Het alternatief via Antwerpen staat er niet bij. In onderling overleg nemen we het besluit om daarom de hoofdroute via Lier en Mechelen te gaan volgen. Misschien is deze route wel mooier en in elk geval rustiger dan door het drukke Antwerpen met op sommige stukken gladde kasseien.
Voormalige jeugdherberg in Nijlen
Nijlen, biljarten in voormalige jeugdherberg
Als we in Pulderbos zijn – een dorp – regent het nog steeds, al is het nu wat minder. Hier gaat Bert aan de koffie en ik aan de middagthee. Bert krijgt zijn koffie met een filtertje boven op de tas (kopje). Aan de hand van het boekje maken we het plan om in Nijlen bij de jeugdherberg te overnachten. Het regent immers nog steeds. Eenmaal in Nijlen vinden we al snel de straat waar de jeugdherberg moet zijn. Het blijkt inmiddels geen JH meer te zijn. Een jonge vrouw woont hier met haar twee kinderen. Haar ouders kochten het pand en willen het gaan verbouwen voor vakantiewoning voor gezinnen. Na overleg met haar ouders kunnen we toch in de voormalige jeugdherberg blijven overnachten.
Er komen zo nu en dan meer mensen langs die denken dat de jeugdherberg nog steeds bestaat. Meest zijn dit Nederlanders. Wij krijgen kamer 1, één van de familiekamers met een eigen douche.
Als we in het dorp gaan eten krijgen we in het centrum van het dorp nog een bui over ons heen. We schuilen bij de Blokker voordat we een restaurant ingaan om te eten. Het eerste restaurant is helemaal vol. Ze hebben geen plek. We komen daarna terecht bij Restaurant Criterium, over het spoor 50 meter verder.
,
[P 01] Moerdijk
Zaterdag 23 juni 2012.
Fietsen Holland-Parijs-Holland, etappe 1, van de Bollenstreek naar Ulvenhout, 120 km.
Voor 6.30 uur vertrekken we van huis. Leiden wordt langzaam wakker als we de Breestraat oversteken naar het middeleeuwse centrum van de stad. Voordat we bij de Rottemeren zijn komen we nog langs Gelderwoude en Benthuizen over smalle paadjes door het Groene Hart. Drie keer gaan we vandaag met een pont
- Bij Ouderkerk aan de IJssel over de Hollandse IJssel
- Bij Kinderdijk over de Lek en
- Bij Papendrecht over de Drecht
Op het pont over de Hollandse IJssel ontmoeten we een man en vrouw onderweg naar Santiago de Compostela. Het stel vertrok gisteren vanuit Haarlem en sliep afgelopen nacht in Zevenhuizen. Ze bellen mobiel naar een adres van Vrienden op de fiets in Ulvenhout om te boeken voor vanavond. We zullen ze vandaag nog een aantal keren tegenkomen.
Monument bij de Moerdijkbrug
Als we de Moerdijkbrug over zijn, zijn we in het land van de zachte g en frieten. Café het Veerhuis in Lage Zwaluw, waar ik een paar jaar geleden met Kees koffie dronk, onderweg naar Brussel, is gesloten en hangt een affiche van een makelaar aan het raam.
In het tweede deel van de middag wordt het steeds zonniger. Op een camping ten zuiden van Ulvenhout zetten we onze tentjes neer. De camping heet De Beekhoek en de campingbaas is een gezellige 65-plusser. We eten bij de plaatselijke Chinees. Er is vanavond Ulvenhout Culinair; we maken een rondje over het terrein.
In het dorp komen we de eerder in dit verhaal genoemde Santiago-gangers tegen. Ze zijn onderweg naar een eethuisje.
[R- a2] Het Bergse Bos
Vrijdag 15 juni 2012.
Het Hoge- en Lage Bergse Bos. Een flink natuurgebied ten noorden van Rotterdam. Er is een skiheuvel met een kabelbaan en een enorm golfcomplex. De skiheuvel is gebouwd op een plaats waar jarenlang sloop- en bouwafval en dergelijke is gestort.
Kunstwerk De Spoortunnel
Verschillende kunstwerken staan hier opgesteld om van het Hoge Bergse Bos een soort kunstberg te maken, wat het al was zonder de kunstwerken.
BN-ers
Op een lager deel van het natuurgebied, of park zo je wilt, rijden Wilfried de Jong en Frénk van der Linden rustig wat rondjes op racefietsen. Ze worden gevolgd en later weer voorafgegaan door een auto met een cameraman daar bovenuit stekend. Binnenkort zullen ze wel samen op tv te zien zijn. Wij, Leo en ik, zijn wandelend onderweg naar Rotterdam.
Bootje in de Rotte
In het restaurant van de golfclub, De Rottebergen, brand licht maar het ziet er erg rustig uit als we er langs lopen. Toch maar even aan de deur voelen. Ze zijn open en wij zijn van harte welkom voor een bakkie koffie. Er staan op tafels taartdozen en allerhande hebbedingetjes uitgestald. Als we er tien minuten zitten stroomt het gebouw vol met gasten. Er wordt Nederlands maar nog meer Engels gesproken. Ze zijn hier waarschijnlijk op uitnodiging van een Rotterdamse onderneming.
Verlaat, schutsluis
Vanaf de Boterdorpse Verlaat lopen we op een smalle strook grond tussen aan de ene kant de Bergsche Voorplas en aan de andere kant het riviertje de Rotte. Voorbij de jachthaven en de Berg- en Broekseverlaat komen we door een stukje rafelrand van de stad. Hier zie je in de onregelmatige groenstroken ‘slordige’ bouwsels en veel loslopende hanen. Via een omweg door Crooswijk komen we in hartje Rotterdam centrum. Van hier gaan we met trein en bus terug naar ons beginpunt in Zevenhuizen.
In dit dorp staat onze auto. Vanmorgen hadden we gelijk de regencapes nodig. Het bleef een paar uur, niet al te hard, regenen toen we langs de Hennepsloot en de Rottemeren wandelden. Daarna werd het droog en konden de capes weer in de rugtassen.
Wandelen Zevenhuizen-Rotterdam als onderdeel van het Grote Rivierenpad variant Rottemeren, 22 km. Op 15 december 2011 wandelde ik van De Loet naar Zevenhuizen.
Dijkversterking
Woensdag 13 juni 2012
Dijkversterking is niet zo’n sexy onderwerp. Je kunt het vergelijken met het uitbaggeren van de Ringvaart of het vernieuwen van de riolering in bestaande woonwijken. Het kost veel geld en je hebt er wat ongerief aan, maar als het eenmaal klaar is, zie je er direct of na korte tijd niets meer van.
De dijken van de polders tussen Sassenheim en Lisse worden nu onder handen genomen. Het lijkt snel te gaan zo te zien, maar ik heb me laten vertellen dat het nog duurt tot het einde van het jaar.
Drentse heideschapen
Vrijdag 8 juni 2012.
Herderin in de AWD
De herderin in de Amsterdamse Waterleidingduinen zit met haar hond in het gras. Haar schapen lopen tussen de bosjes. Ze vertelt me dat de kudde van 300 Drentse heideschapen ongeveer een maand geleden vanuit Groningen hier aankwam. De dieren waren toen om praktische redenen al geschoren. Het seizoen duurt ongeveer zes maanden. Ze worden vooral ingezet om de Amerikaanse vogelkers te bestrijden. Als ik haar zeg dat ik de beesten alleen maar gras zie vreten, zegt ze met een Bloemendaals accent, dat als ze alleen maar prunusstruiken zouden eten, ze ziek worden. Dus een beetje vogelkers mag, maar gras is een stuk beter voor de schapen.
Om half negen was ik al in de AWD. Mijn auto zette ik bij Café De Ruigenhoek. Wat me vanmorgen vooral opviel was dat hele stukken duin roodachtig kleuren. Dit komt door lage plantjes met bescheiden roodachtige bloemen. Tussen de Ruigenhoek en De Zilk groeien veel varens. Ze zijn nu ongeveer 60 cm hoog. Omdat het nog aardig vroeg was zag ik naast damherten, reeën ook veel konijnen.
Duinmeertje
Ik had het plan om vandaag met wind in de rug naar Zandvoort te lopen. Nu kan je daarvoor een heel eind over het betonnen pad evenwijdig aan de kustlijn. Dat leek een beetje saai. Daarom wandelde ik anders en nam nog wel een stuk van het betonnen pad op in mijn route. Juist bij de afslag naar Zandvoort begon het regenen. Snel deed ik mijn regencape om. Zo vlug als de regen kwam, zo vlug was die ook weer afgelopen.
Uitzicht op Zandvoort
In Zandvoort staat de watertoren te koop. Een aantal jaren zat daar een restaurant. Die kon het waarschijnlijk niet meer bolwerken. Jammer. Nadat ik nog even door het centrum van deze badplaats wandelde nam ik de richting Heemstede om tegenover Nieuw-Unicum aan de Zandvoortselaan het duingebied weer in te gaan. Eerst nam ik nog een bakkie bij het pannenkoekenrestaurant aldaar. Er werd vandaag weer volop geklaagd over de automatisering van de AWD. Nadat mensen geld in de automaat gooiden kregen ze geen toegangskaartje.
Zandvoort, strand
In het duin werden van een bruidspaar foto’s gemaakt. In het duingebied waar je zelfs niet met de fiets mag komen, kwamen ze met een auto met chauffeur. Omdat ik de terugweg tegenwind heb loop ik meer dan vanmorgen tussen de bomen. Behalve het kleine buitje bij Zandvoort heb ik geen last meer van regen.
Wandeling Ruigenhoek, Zandvoort, Zanvoortselaan, Ruigenhoek: 29 km.
[J-11] Morgen scheren
Woensdag 6 juni 2012.
Windwijzer tevens richtingwijzer tussen Breskens en Groede
Jacobswegen in Nederland. Traject van Haarlem naar Brugge. Vandaag de 10e etappe en wel van Vlissingen naar Sluis, 23 km. Tot en met vandaag 210 km.
Eetcafé 't Overleg in Groede
Groede is een verrassend plaatsje in het westen van Zeeuws Vlaanderen. In het centrum zijn er wat pandjes waar oude ambachten worden gebezigd. Zo is er een oude smederij in gebruik. Op het kerkplein staat een beeld van de bekende middeleeuwse schrijver Jacob Cats. Deze heeft zich onder meer bezig gehouden met inpoldering/ bedijken van natte gebieden in Zeeuw Vlaanderen. Helaas werden in de 80-jarige oorlog grote delen van dat gewonnen land, om strategische redenen, weer onder water gezet. Er komen hier in Groede met goed weer veel bezoekers. Dat is te zien aan de vele horeca in dit toch betrekkelijk kleine dorpje.
In het gehucht De Marolleput is een leuke theetuin annex B&B. Er zijn, behalve ik, op dit moment geen klanten. Toch gelooft de eigenares er nog wel in voor vandaag. Ze heeft op Buienradar gekeken en er komt vanmiddag geen regen in dit deel van Nederland. Zachte kussentjes worden op alle stoelen gelegd. Bij mijn thee bestel ik een rabarbergebakje. Dat is weer eens wat anders dan altijd maar weer appelgebak.
Onderweg zie je veel kreken. Dat zijn als het ware natte littekens in het landschap die herinneren aan de vele overstromingen die in vroeger tijden hier plaatsvonden.
Schapen op de oude zeedijk
Op de oude zeedijk tussen Oostburg en Sluis kom ik een herderin met schapen en een hond tegen. Ze vertelt me dat de schapen vandaag een lange wandeling maken, omdat ze morgen geschoren worden en dat moet in een schuur. Ze lopen normale maar zo’n twee kilometer per dag, maar vandaag ongeveer zeven. Als de herderin met mij praat gaat de hond gewoon door met ze werk, dan eens aan de achterkant van de groep, dan weer aan de wegkant of de voorkant. Een leuk gezicht.
Voetgangersbrug over Uitwateringskanaal
Ongeveer een kilometer wandel ik op het halfverharde pad langs het Uitwateringskanaal. Via een voetgangersbrug kom ik aan de andere kant. Deze brug ziet er niet al te solide uit. Daarom staat hier aangegeven dat ik voor eigen risico dit avontuur aanga.
In Sluis komen nog meer Belgen dan Nederlanders boodschappen doen of een hapje eten. Het Belfort aan de Groote Markt steekt boven de huizen en winkels uit.
Gezien 