Maandag 13 augustus 2012.

In Gulpen zet ik de auto op een parkeerstrook tegenover ons hotel. De weg is zodanig steil dat ik het plastic blok, wat voor dergelijke situaties is gemaakt, achter een van mijn autobanden zet. Dit hulpstuk gebruikte ik nooit eerder.

We doen een voormelding bij het hotel – het is nog geen 11.00 uur – en zullen later vanmiddag hier terugkomen. De receptioniste heeft gevoel voor commercie. Ze nodigt ons uit alvast een tafeltje voor vanavond te reserveren. We geven aan nu nog niet te beslissen of we elders of in Hotel Gulpen in de Dorpsstraat te eten. De restaurants aan de Markt hebben terrassen.

Op één van die terrassen drinken we aan het eind van de morgen uitgebreid koffie met vlaai en lopen een stuk langs de Geul. Eerst gaan het door een woonwijk, daarna over een voetpad, waar je normaalgesproken zou kunnen fietsen, ware het niet dat er tourniquets staan, waar geen fietsen doorheen kunnen. Dat weten we dan ook weer.

Als we terug zijn in Gulpen pakken we de fietsen en gaan over de weg naar Schin op Geul en Valkenburg aan de Geul. In Schin op Geul neem ik een Limburgs abdijbiertje op een terras. Een herinnering uit mijn diensttijd komt bij me naar boven (1).

In Valkenburg bezoeken we het toeristencentrum. Er zijn hier heel veel terrassen en winkeltjes die zich richten op de vakantiegangers. Ook gaat het een beetje regenen. Een deel van de winkelstraat is opengebroken. Het riool, het wegdek en een deel van de kades van de Geul worden vernieuwd.

Het is droog als we terugfietsen richting Gulpen. Bij de Brandbierfabriek in Wijlra is een feest gaande. Mannen in pakken en vrouwen in zomerjurken op hoge hakken met een biertje in de hand staan bij statafels bij de ingang van de brouwerij.  Wij zullen hierbij niet welkom zijn en fietsen daarom door. We moeten nog een pukkeltje nemen voor we weer in Gulpen terug zijn.

We eten bij Herberg De Zwarte Ruiter. Wij vinden dat we daarmee een goede keuze  hebben gemaakt. Natuurlijk drink ik bij het eten een Gulpener bier.

—-