Donderdag 27 september 2012.

We sliepen afgelopen nacht bij het vriendelijke echtpaar De Kroon in het buitengebied van Spoordonk bij Oirschot. De buren hebben 9.000 stuks varkens. Iedere donderdagmorgen om half zeven komt er een veewagen varkens ophalen voor de slachterij. Leo hoorde vanmorgen nog een varken knorren. Ik sliep toen nog.

Het kerkdorp Spoordonk bij Oirschot

Na een goed ontbijt gaan we weer op pad. Eerst weer naar de route, dan naar het kerkdorp Spoordonk. Dit dorp had diverse voorzieningen. Nu zijn er geen winkels meer. Alleen is er nog horeca in de watermolen aan de Beerze. We moeten nog vijf minuten wachten voordat het café-restaurant open gaat. Dan zijn we de eerste gasten die hier vandaag koffie bestellen. Het regent een beetje als we binnen zitten. Als het droog is stappen we weer op. 

Ven

Heidegebied met vennen

Vandaag komen we afwisselend langs akkerbouw (mais), veeteelt (varkensschuren) en bossen. Voorbij het Groene Woud en Landgoed Baest komen we aan in het dorp Middelbeers. Als snel zien we een café dat open is. De bierleidingen worden doorgespoeld als wij onze uitsmijter bestellen. Voorbij dit dorp passeren we weer de nodige heidevelden en kleine bossen. Een half uur lopen we in de stromende regen. Als de regencapes uit zijn schijnt de zon weer. Met een grondwerker maken we een praatje. Hij legt ons uit dat de watertjes in het gebied zijn gaan verzuren. Nu worden er maatregelen genomen om een en ander weer op te knappen.

Kapel OLV van de Heilige Eik

We hadden gepland om in Vessem op de buurtbus richting Veldhoven te stappen. We zijn nog maar net in het centrum van dit dorp als we een buurtbus zien rijden. Ik steek m’n hand op en vraag de chauffeur of hij richting Veldhoven gaat. We kunnen mee, maar hij gaat eerst nog even de verkeerde kant op naar Hoogeloon. Daar staan geen mensen op zijn busje te wachten. Daarna zijn we tien minuten later weer in Vessem om via Wintelre en Oerle naar Veldhoven te rijden. Andere passagiers zijn stappen niet in. Gelukkig voor chauffeur waren wij er. Anders had hij het hele stuk van Hoogeloon naar Veldhoven zonder passagiers gereden.

Jacobswegen in NL, wandelen van Haarlem naar Roermond. Vandaag de 8^e etappe met zwager Leo van Spoordonk naar Vessem, 22 km. Tot en met vandaag 211 km.

Woensdag 26 september 2012.

Den Bosch, Slag van Lekkerbeetje anno 1600

Vanaf het centraal station van ’s Hertogenbosch is het niet ver naar de Markt. Hier staat het stadhuis en er zijn aardig wat horecagelegenheden met terrassen. Aan de St. Jan bij de Parade wordt ook nog gewerkt. Laat ik nu gedacht hebben dat de omvangrijke restauratie die jaren duurde klaar was. De Dieze stroomt door de stad, gedeeltelijk onder de gebouwen door. We hebben nu geen tijd voor een rondvaart door dit vroegere riool van de Brabantse hoofdstad.

Aan de andere kant van de stadsmuren komen we in het Bossche Broek, een natuurgebied pal tegen het centrum van de stad aan. Vught is de volgende stad die we aandoen. Kinderen zijn op weg om kinderpostzegels te verkopen. Wij lopen hier in één rechte lijn langs de Vughtse Heide en een kazerne naar de IJzeren Man, een recreatieplas. We gaan voor ons tweede bakkie koffie naar café-restaurant ‘De Vughtse Heide’. Het ziet er hier netjes uit, maar ze zijn niet in alle opzichten met hun tijd meegegaan. Ze maken geen gebruik van suikerzakjes of verpakte –klontjes, maar hebben nog ouderwetse suikerpotten voorzien van opgeschroefde zilverkleurige strooideksels. De hoge stortbak van het toilet komt tot leven als je de plastic toevoerbuis beetpakt en deze naar beneden beweegt.

Haren, kapel

Brabantse paddenstoel van 80 cm doorsnee

In de buurt van Esch zijn veel boomkwekerijen. Vanaf hier lopen we in het stroomgebied van de Essche Stroom. Dit beekje verlaten we als we in het natuurreservaat Kampina aankomen, een gebied met bossen, heiden en vennen. We wandelen deels op fietspaden en deels op zandpaden, die zo nu en dan vol liggen met water. Dan gaan we even met een boogje van het pad af. Het is heerlijk rustig. We komen een paar keer een eekhoorn tegen, ook zien we een kleine salamander.

De Beerze stroomt in de richting van Spoordonk. In dit kerkdorp in de gemeente Oirschot vinden we een gastvrij onthaal op een Vrienden-op-de-fietsadres, nadat we een heerlijke pannenkoek eten bij De Rode Haktol. Morgen gaan we verder naar Vessem.

Jacobswegen in NL, wandelen van Haarlem naar Roermond. Vandaag de zevende etappe met zwager Leo van Den Bosch naar Spoordonk, 27 km. Tot en met vandaag 189 km.

Woensdag 19 september 2012.

We wandelen over de Waalburg bij Zaltbommel. Zo wordt deze brug genoemd in de verkeersinformatie op de radio, de filemeldingen. Officieel heet deze brug de ‘Martinus Nijhoffbrug’. Laat ik nu altijd gedacht hebbend dat deze Nijhoff een ingenieur was, die de brug ontwierp. Nu weet ik dat het een dichter is.

Zaltbommel

Zaltbommel, Martinus Nijhoffbrug

Zaltbommel

Aan de Waardenburgkant van de brug is op een plaquette de tekst van een gedicht van deze schrijver aangebracht. Die luidt:

Ik ging naar Bommel om de brug te zien.

Ik zag er de nieuwe brug. Twee overzijden

die elkaar vroeger schenen te vermijden,

worden weer buren. Een minuut of tien

dat ik daar lag, in ’t gras, mijn thee gedronken,

mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd –

laat mij daar midden in de oneindigheid

een stem vernemen dat mijn oren klonken.

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer

kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.

Zij was alleen aan dek, zij stond bij ‘t roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.

O dacht ik, o dat daar mij moeder voer.

Prijs God, zong zij. Zijn hand zal u bewaren.

Jacobswegen in Nederland, wandelen van Haarlem naar Roermond. Vandaag de zesde etappe van Geldermalsen over Zaltbommel naar Den Bosch, met Leo H., 31 km. Tot en met vandaag 162 km.

Maandag, 10 september 2012.

Cothen

In het centrum van Cothen vallen vooral de okerkleurige molen Oog in ’t Zeil, de kerk aan de erg stille brink en café ’t Molentje op. Over smalle paadjes gaan we op pad naar het vijf kilometer verderop gelegen stadje Wijk bij Duurstede.

Bijna op het terras van een café-restaurant in deze stad staat een stukje van de voormalige stadspoort met de naam Veldpoort. Op de rijbaan is met behulp van een afwijkende klinkersoort aangegeven waar de andere zijkant van deze poort ooit stond.  De kerk van Wijk bij Duurstede is kort en heeft geen toren. Als we de winkelstraat door een smalle steeg verlaten komen we op een straat met de naam Mazijk, een vreemde naam.

In een parkje ligt kasteel Duurstede. Het begint hier een beetje te regenen maar het zet niet door. Met een pontveer steken we de Lek over. De man die ons de kaartjes verkoopt heeft een beetje witte verf onder zijn nagels. Leo vraagt of hij aan het verven is. De man vertelt dat hij in het verleden naast zijn werk per jaar wel zo’n zes á zeven schilderklussen per jaar had.  Hij hoefde op het pont geen visitekaartjes af te geven. Aan zijn nagels was te zien dat hij schilderde.

Rijswijk (Gld), Amsterdam-Rijnkanaal

Niet veel verder steken we weer een water over. Nu het Amsterdam-Rijnkanaal. Een grote tankduwboot vaart onder de brug door. Nu lopen we op niet echt spannende wegen. Hier komen weinig toeristen. Zo nu en dat slaat een hond aan of gaan tamme ganzen tegen ons tekeer. Bankjes om even op te zitten zijn hier ook niet. Daarom gebruiken we onze lunch op een betonnen plaat bij een waterpompstationnetje.

Buren, voormalig weeshuis

Vlak voor Buren gaan we over de Aalsdijk. Hier staat op iedere 200 meter een bank voor wandelaars. Buren heeft banden met het huis van Oranje. Er staat voor de kerk een beeld van  Anna van Buren met haar man Willem van Oranje en twee kinderen.  Het voormalige weeshuis was gesticht door de dochter van Anna van Buren en de Vader des Vaderlands. Nu is hier een museum van de Militaire Politie.

Buurmalsen

We wandelen in de Betuwe. We zien veel boomgaarden met appel-, peren-  of kersenbomen.  De korte bomen worden geleid via kabels, die gespannen zijn tussen betonnen palen. Hier en daar worden appels geplukt. In Buurmalsen zijn  in de jaren 80 van de vorige eeuw in de dorpskerk muurschilderingen ontdekt. Deze waren tijdens de beeldenstorm als ongewenste graffiti onder witkalk verdwenen.

Geldermalsen in het eindpunt van deze etappe. Het is een grotere plaats  met veel groen maar is niet bruisend.  Een soort Bloemendaal? Buitenlandse arbeiders leggen hier op grote schaal glasvezelkabels aan.

Jacobswegen in Nederland, wandelen van Haarlem naar Roermond. Vandaag de vijfde etappe van Cothen (provincie Utrecht) naar Geldermalsen (provincie Gelderland) met Leo H, 23 km. Tot en met vandaag 131 km.

Vrijdag 7 september 2012.

In de buurt van de Dom ligt de Limes, de historische grens van het Romeinse Rijk.  Utrecht komt tot leven op deze vrijdagmorgen. Tussen Hoog Catharijne  en deze grens namen we al een koffie bij een luxe koffiezaak in een bekende winkelstraat. De zon staat al op de werven van de Oude Gracht. Een grote elektrische boot met de naam Stroomboot vaart onder de Kalisbrug door.

Utrecht, Oudegracht

We lopen door de smalste steeg van Utrecht, de Zwaansteeg. De Twijnstraat in Utrecht  is een winkelgebied  dat lijkt op de Spaarndammerstraat in Amsterdam.  Je kunt hier terecht voor een bakker, slager, visboer, groetenwinkel, maar ook voor schoenen, tattoos, vreemde kaassoorten, een stomerij, een meubelstoffeerderij, enz.

Na het oversteken van Ledig Erf, een drukke weg, komen we langs de Kromme Rijn. Een groep schoolkinderen, waarschijnlijk onderweg naar gymles, loopt voor ons uit. We gaan hier onder een laag viaduct door. Er zullen er vandaag nog heel wat volgen.

Een bioloog van de provincie Utrecht heeft een apparaatje in zijn hand. Hij telt allerlei soorten dieren die in de waterkant van de Kromme Rijn leven. Het zijn vooral insecten, zoals waterjuffen. Ook komt hij wel slangen tegen, maar niet dagelijks. Ik vraag hem of hij hiervoor een speciale opleiding heeft genoten.  Dat blijkt niet zo te zijn. Hij studeerde milieukunde voordat hij bij de provincie ging werken.

Langs de Kromme Rijn

We komen door de landgoederen Nieuw-Amelisweerd, Oud-Amilisweerd en Rhijnauwen. Op dit laatste landgoed is een jeugdherberg en een theehuis aan het water gevestigd. In Odijk begrijpen we de beschrijving van het boekje niet helemaal en lopen daarom wat om. We komen daardoor door de belangrijkste winkelstraat van dit dorpje, de Meent.

Voorbij kasteel Beverweerd, dat op dit moment wordt gerestaureerd door BAM wijst een stel dat een wandelingetje maakt ons op een jonge witte uil die tussen een stapel palen op een weiland zit. Ze vertellen dat er eigenlijk twee uiltjes zitten, maar er is er nu maar één te zien.

Kromme Rijn

Het is niet erg ver meer naar onze eindbestemming van vandaag, Cothen, als we een man zien die met veel bagage onderweg is met een kano. Hij startte  drie weken geleden in Amsterdam en denkt met een dag op drie weer terug te zijn in de hoofdstad.

Hardenbroek bij Cothen

Als we via een laag viaduct onder de N229 zijn doorgelopen zien we aan de andere kant van een klaphek een vrouw uit de wind in de zon liggen slapen op een bank. Haar nordic walking stokken staan tegen de bank.

Jacobswegen in Nederland, wandelen traject van Haarlem naar Roermond. Vandaag de vierde etappe van Utrecht naar Cothen met Leo H, 27 km. Tot en met vandaag 108 km.

Maandag 3 september 2012.

Gunterstein in de buurt van Breukelen

Het terras van Vlinders biedt een mooi uitzicht. Dit restaurant aan de rand van Loenen aan de Vecht is nog niet open of wellicht de hele dag (maandag) gesloten (1). De stoelen en tafels bieden een riante plek om koffie uit eigen thermos te drinken. De toren van de kerk van Loenen staat duidelijk uit het lood. Het is goed te zien dat ook een deel van het middenschip scheef staat.

Op een voetpad van in de richting van Nieuwersluis laat een mevrouw haar hushpuppy uit. Verderop gaat dit pad over in de Rijksstraatweg. We komen langs mooie landhuizen dikwijls met schitterende tuinen en prieeltjes. In Nieuwersluis bij restaurant ‘Het Stoute Soldaatje’ (wat een sullige naam) staan buiten aan de Vecht ook prachtige stoelen en tafels. We hadden hier in de zon graag een kopje koffie besteld. De meegenomen koffie samen met een krentenbol gaan er op dit terras echter ook prima in (2). Bij de vrouwengevangenis steek ik m’n hand op naar de mevrouw in het poortwachtershuisje. De Surinaamse dame zwaait vriendelijk terug.

De Veenderij bij Maarsen

De Scheendijk is een verrassend gebied. Je waant je op een rustige plek, maar aan de weg is het hier ‘betaald parkeren’. De dijk grenst aan de ‘Trekgaten’ direct tegen de Loosdrechtse Plassen aan. Gunterstein, een smal bosperceel dat verderop uitkomt aan de Vecht bij Breukelen, kennen Leo en ik van een eerdere wandeling. Bert kent het niet. We gaan een stukje van onze route af om daar op omgezaagde boomstammen onze lunch te nuttigen.

Maarssen

Voorbij een voormalig fort wandelen we niet richting Tienhoven en Hollandsche Rading maar gaan van de harde weg af om door natuurreservaat ‘De Veenderij’ te trekken, een heel mooi stukje Nederland. Bij Maarssen staat landgoed ‘Vechtoever’ te koop. Er staat geen prijs bij. Soms waan je je in Maarssen in een voorstad van Utrecht, later loop je weer langs weilanden. Oud-Zuilen is nog echt dorps. Bij Overvecht Noord- en Zuid aan de ene kant en Ondiep aan de andere kant komen we dan echt in Utrecht-stad uit. We kruizen de Anton Geesinkstraat. Utrechtser kan het niet.

Utrecht

Bij de Zeedijk zitten we bijna in de binnenstad. Studenten hebben hun introductieweek aan een kade van de Oudegracht. We lopen niet helemaal door tot de Domtoren maar gaan eerder rechtsaf naar het station, waar we de trein pakken naar Amsterdam-Holendrecht. Daar brengt bus 120 ons naar de startplek waar de auto staat.

Jacobswegen in Nederland wandelen traject van Haarlem naar Roermond. Vandaag de derde etappe van Baambrugge naar Utrecht met Leo H en Bert, 30 km. Tot en met vandaag 81 km.

—-

(1)    Restaurant Vlinders is ’s maandags gesloten. Van dinsdag tot en met vrijdag zijn ze open vanaf 12.00 uur.

(2)    Restaurant Het Stoute Soldaatje is dinsdags gesloten. De andere doordeweekse dagen zijn ze open vanaf 12.00 uur.