Home » 2013 Fietsen (Pagina 10)
Categorie archief: 2013 Fietsen
(5) Op de dijkkruin
Marskramerpad wandelen, dag 5, Zevenhoven-Breukelen, 21 km
Vrijdag 23 oktober 2009
Een bloem in de slootkant met spinnendag in de mist
Op het fietspad van Zevenhoven naar Noorden ligt koeienpoep en ook niet weinig. Gelukkig is het allemaal wel platgereden. De profielnaden van mijn schoenzolen vullen zich met een moes van veeuitwerpselen. Mistig is het vanmorgen maar niet koud. Voorbij de dierenbegraafplaats kom ik bij de Kromme Mijdrecht. Een vrouw laat haar hond uit met een transistorradiootje in haar hand. Ze kan zeker niet tegen stilte. Eerst is het een gewoon fietspad, daarna een smaller pad om nog later over te gaan in een grasdrijk. Op een bordje staat: ‘Wandelaars dienen op de dijkkruin te blijven’. Mijn broekspijpen worden de onderste 25 cm flink nat. Het overhangende riet moet ik zo nu en dan met mijn ellebogen afweren.
Voorbij de Veensche Molen is het pad weer verhard. In Woerdense Verlaat ga ik over de Kollenbrug en verder een stuk over een fietspad langs een N-weg. Om half twaalf eet ik mijn meegenomen boterhammen op. Veel horeca is hier niet onderweg. Het stuk tussen Dooijersluis en Portengense Brug is erg rustig. Behalve een smal graspad zijn hier geen wegen. Dus geen auto’s, geen fietsen en overigens ook geen voetgangers. Alleen ik maak hier mijn wandeling. Ik geniet met volle teugen van de stilte en de enkele geluiden van vogels.
Aan de andere kant van het water staat eenzaam een molen. Op de hoek van twee vaarwegen moet in 2011 een pontje in exploitatie worden genomen. Zal dit nog doorgaan in deze tijd van economische recessie? Nu blijf ik aan de noordkant van het water. Dat loopt overigens ook prima. Voorbij het gehucht Portengense Brug kom ik op een asfaltweg. Twee stellen op tandems met Ortliebtassen komen me tegemoet. Die maken waarschijnlijk nog een langere fietstocht. Dit soort mensen zijn zeldzaam in deze tijd van het jaar. In de verte is de A2 bij Breukelen al te zien. De auto’s kruipen in een lange sliert over de snelweg.
De plek waar je de GPS route kan downloaden vind je op deze link:
http://www.routeyou.com/route/view/173181/wandelroute-van-zevenhoven-naar-breukelen.nl
(4) Langeraarsche Plassen
Woensdag 21 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, dag 4, Woubrugge-Zevenhoven, 18 km
Het traject Woubrugge-Rijnsaterwoude fietste, liep en wandelde ik al vaker. Geen nieuwe gezichtspunten voor mij hier aan de Braassem. Van Rijnsaterwoude naar Langeraar ga ik over een smal wandelpad waar ik nog niet eerder was. Het gaat eerst een stukje achter wat woningen langs, dan onder de N207 door en verder langs een vaart die uitkomt in de Langeraarsche Plassen.
Langeraarsche Plassen met zicht op de kerktoren van Langeraar
Hier op deze plassen ben ik ooit in een winter van mijn schaatsen afgestapt omdat het voor mij te koud was. Onderweg kom ik een andere Marskramerpadloper tegen. Deze vrouw uit het Noorden des lands was met Pasen bij Oldenzaal begonnen en loopt met tussenpozen steeds drie á vier dagen en overnacht dan op Vrienden-van-de-Fietsadressen. Over drie dagen zal ze bij haar eindpunt in Den Haag zijn. Tussen Papenveer en Nieuwveen wandel ik over de Lange Schilk. Halverwege deze weg wordt links en rechts het land ontsiert met een grote golfbaan.
Het stuk tussen de augurkenfabriek en Nieuwveen liep ik al meerdere malen. Dit gaat ook over het boerenland, waarbij regelmatig over hekjes moet worden gestapt. Het is hier en daar uitkijken, want er wordt vaak gebruik gemaakt van schrikdraad. Ik “schrik” niet graag.
Een dam in een slootje aan het Vijfbruggenpad
Tussen Noordeinde en Zevenhoven ligt het Vijfbruggenfietspad. Dit pad is aangelegd omdat in het verleden meerdere scholieren zijn verongelukt op de dijk een stukje verderop.
De GPS track staat op deze link:
http://www.routeyou.com/route/view/173182/wandelroute-van-woubrugge-naar-zevenhoven.nl
(3) Als er een schaap over de dam is
Dinsdag 20 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, dag 3, Leiden-Woubrugge, 28 km, inclusief routevarianten
Bij het krieken van de dag staat er een frisse oostenwind. Mijn pet, das en handschoenen komen van pas. De winkels in de Haarlemmermerstraat in Leiden zijn nog dicht. Er is aardig wat drukte in de stad, vooral van mensen die onderweg zijn naar hun werkplekken. Ten noordoosten van Leiderdorp ligt Polder Achthoven. Een pad voert langs boerderij Lindehof en gaat over verschillende percelen. Soms kan ik met een overstap over het hek klimmen, een andere keer moet ik een hek openmaken en daarna weer sluiten. Diep onder de graszoden ligt hier de HSL, de Hogesnelheidslijn. Ik zie een stukje verderop twee luchtkokers uit het boerenland steken.
Als ik een groep schapen gepasseerd ben, gaan ze in colonne achter me aanlopen. Deze schapen zien hier niet veel mensen, waarschijnlijk alleen de boer zo nu en dan. Aan het eind van de route over het boerenland blijkt de dam naar het fietspad op de Ruige Kade er niet meer te zijn. De sloot is te breed om er even overheen te springen. Dat wordt een klein half uur teruglopen om daarna het fietspad te nemen 100 m verderop evenwijdig aan het boerenlandpad.
Het restaurant in Hoogmade is gesloten in verband met vakantie. Daarom koop ik bij de plaatselijke Co-opwinkel een halve liter karnemelk en wat krentenbollen en gebruik daarna mijn lunch op een steen bankje uit de wind in de zon bij de brug over de Does. Het wandelpad langs de Kromme Does gaat eerst langs woonboten en rommelige schuurtjes en caravans en daarna over een groene kade. Ook hier volgen de verschillende kavels elkaar op, afgescheiden met houten hekken met opstapjes voor de wandelaars.
Langs de Wijde Aa worden op dit uur van de dag, rond 13:30 uur, aardig wat honden uitgelaten. Een boer is met een grijper zijn slootkanten aan het schonen. Een flinke groep meeuwen en een paar ooievaars duiken steeds op de verse modder die vanaf de bodem van de sloot op de kant wordt gegooid.
Aan het einde van de Wijde Aa voert mijn pad langs de Woudwetering naar Woubrugge. Daar eindig ik de deze landelijke dagetappe. Met een kleine tien minuten komt de bus.
(2) De Horsten
Zondag 18 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, etappe 2, Wassenaar-Leiden, 17 km
Vandaag gaan we met een Veoliabus van Leiden naar Wassenaar. Een paar maanden geleden heeft deze busmaatschappij het vervoer in de Haagse regio overgenomen van Connexxion. De chauffeur die ook overgegaan is, vindt de kleding bij zijn vorige maatschappij van betere kwaliteit. De bus is nieuw en rijdt op aardgas. Maar hij rammelt wel een beetje, volgens onze chauffeur. Het moest allemaal wat goedkoper.
Etappe 2 begint bij de Horsten, het landgoed van Willem-Alexander en Maxima. Al snel gaat het regenen. We dachten nog wel dat het een droge dag zou blijven! Vooral de omgeving tussen de Horsten en Duivenvoorde is een prachtige omgeving. Aan de oostkant van de spoorlijn Leiden-Den Haag lopen we door een stukje park, waar we nooit eerder waren.
Voorstraat in Voorschoten
In het centrum van Voorschoten nemen we een bakkie thee bij de Griek op de Schoolstraat. Later zien we dat de Voorstraat de mooiste straat van het centrum van Voorschoten is. Het heeft daar iets van de uitstraling van Noordwijk-Binnen.
Langs de Zijl wandelen we naar Leiden. Aan deze mooie rivier is aardig wat nieuwbouw gerealiseerd. Verderop bij de Oostvlietpolder is de schaarse bebouwing gelukkig nog lekker ouderwets en hier en daar gezellig rommelig. We wandelen door Cronenstein om later het Kanaal over te steken.
Academiegebouw Universiteit Leiden, plaquette van 31 augustus 2009. Symbolische voorstelling schenking van de universiteit aan de stad Leiden
Voorbij de Kaiserstraat komen we op het Rapenburg. Het Academiegebouw is weer helemaal picobello opgeknapt. Inmiddels regent het ook al weer een tijdje niet meer. Bij het Centraal Station komt onze bus, die ’s zondags maar één keer per uur zijn ritje maakt, net aanrijden.
(1) Lissabon in Den Haag
Maandag 12 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, etappe 1, Scheveningen – Wassenaar, 18 km
Lissabon, Dennenweg Den Haag
Lissabon is een zijstraatje van de Dennenweg, niet ver van hotel Des Indes. De vader van Joke groeide hier op, hartje Den Haag. Hoewel hij langer in Amsterdam woonde dan in Den Haag, was zijn Haagse tongval altijd nog enigszins te horen.
Wij, Joke en ik, lopen vandaag de eerste etappe van het Marskramerpad. Dit langeafstandpad loopt van Den Haag naar Bad Bentheim. Onze etappe gaat van het Kurhaus in Scheveningen tot de Deil in Wassenaar.
Op het plein voor het Kurhaus, dat nog niet zolang geleden de prijs voor het lelijkste plein van Nederland kreeg, staat een beeld van Wim Kan en Corrie Vonk. De zon piept onder de korte armen van Corrie door.
Het eerste groen krijgen we te zien in het Westbroekpark. Dit park is niet genoemd naar een ooit erg bekende Utrechtse zanger en parttime politicus. We drinken een kopje koffie in het Tolhuis tegenover het Vredespaleis. De vader van Joke′s vader heeft destijds jaren gewerkt aan de bouw van het Vredespaleis. Daar liep hij stoflongen op, met het gevolg dat de man niet oud werd.
Willemshof Den Haag
Vanaf Plein 1813 hebben we zicht op de Willemshof, het kantoor van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. De bladeren van de paardenkastanjes vallen al aardig uit.
Als we later in het Haagsche Bosch zijn is het lunchtijd en komen we groepjes rijksambtenaren tegen die hun lunchpakketje al wandelend tussen de bomen nuttigen.
.
In het bos en ook in de diverse landgoederen in Wassenaar zien we veel paddenstoelen. De combinatie van nat en zacht weer van de laatste dagen zal hierbij ook wel een rol spelen.
Bij de Deil stappen we op de bus die onze in korte tijd weer thuis brengt.
Hollandsche Rading
Vrijdag 30 januari 2009
Er is veel te doen geweest rond het vaststellen van de grens tussen het Bisdom Utrecht en het Graafschap Holland. Hollandsche Rading ligt op die grens.
In 1530 werd de grens officieel vastgelegd, maar het gekrakeel was nog niet afgelopen. De landmeter liet zich namelijk omkopen en legde de grens wat westelijker vast dan de bedoeling was. Dertig jaar later werd dit alsnog rechtgezet.
Vandaag wandel ik van Amersfoort naar Hollandsche Rading. Kwart over tien haalde ik de routebeschrijving op aan het loket van Station Amersfoort. De NS-dame: “We hebben vier soorten boekjes. Dus neem ze alle vier maar mee”.
Vanaf het station naar het westen ligt op de flank van een stuwwal een woonwijk met luxe villa’s uit het begin van de vorige eeuw. Al spoedig loop ik in het bos langs de achterkant van Dierenpark Amersfoort. Bij Café-Restaurant De Soester Duinen begint de Van Lijndenlaan. In onze eigen gemeente is een Van Lijndenweg. Naar dezelfde man, Graaf van Lijnden, genoemd?
Bos en heidevelden wisselen af met zandverstuivingen. Het gebied hier heet de Lange Duinen. Verder tussen Soestduinen en Maartensdijk ligt het Willem Arntszbos en de Ridderoordse Bossen. Deze laatste bossen vormen het overgangsgebied tussen de Utrechtse Heuvelrug en de veenwijden.
Restaurant Mauritshoeve zou, blijkens een mededeling op de deur, eind januari/begin februari gesloten zijn in verband met de jaarlijkse voorjaarsschoonmaak. Overigens is het er erg stil. Ik denk dat ze naar de wintersport zijn ten laste van de fooienpot. Een stukje verder is Landwinkel De Tolboom. Daar kan ik wel iets te drinken krijgen, al staat dat nergens aangegeven. Ik bestel een warme chocolademelk en zet zelf een tafel en een stoel op het terras.
Als ik verderop langs het Café-Restaurant Fazantenhof kom, zie ik dat deze finaal is afgebrand. Enige jaren geleden nam ik daar samen met Bert nog een bakkie koffie tijdens een fietstochtje. We werden toen bediend door een ober in zwarte broek, wit overhemd en grijze stropdas, met een wit doekje over zijn arm.
Wandeling van Amersfoort naar Hollandsche Rading 22 km.
Naschrift: Op Internet vond ik dat de brand in Fazantenhof aan de Karnemelkseweg te Hollandsche Rading plaatsvond op 6 december 2006.
Is die hond van u?
Zondag 25 januari 2009
.
.
We worden aangesproken door een duinwachter van het Zuid-Hollands Landschap. Daar waar in vroeger jaren koddebeiers te voet over de duinpaden liepen, rijden ze nu in een terreinwagen. Piet en ik zijn niet de enigen in het een paar jaar geleden aangelegde natuurgebied, tussen het begin van de Langevelderslagweg en de ingang van het zweefvliegveld. De hond van de man en vrouw die een stukje achter ons wandelen, vindt het gezellig om met ons mee op te lopen. Vandaar het misverstand. Wij blijven er niet bij staan om vast te stellen of zij er met een waarschuwing vanaf komen. In dit duingebied moeten honden aangelijnd zijn.
.
.
Vanmiddag wandelen we vanuit ons dorp naar de Ruigenhoek. Daar gaan we door de Amsterdamse Waterleidingduinen naar het strand om een stukje zuiderlijker via de Langevelderslagweg weer terug te lopen naar ons dorp. Onderweg naar huis nemen we nog een bakkie bij café Geerlings.
In precies vier uur lopen we de ruim 20 km.
Ex-CEO Eneco wandelt naar Santiago de Compostela
[Bron FD 17 januari 2009]
De oud-topman van Eneco, Ronald Blom, wandelde in zijn eentje 34 dagen lang zes tot acht uur per dag in de bergen van Noord-Spanje.
Blom voerde zijn langgekoesterde wens uit. Hij maakte een wandeling van 850 kilometer van Zuid-Frankrijk naar de bedevaartplaats Santiago de Compostela.
De telefoon ging uit. De oud-energiebaas belde ′s avonds naar zijn vrouw om te zeggen waar hij sliep. Na tien dagen kwam hij los van zijn dwangmatigheden. ′s Morgens als hij opstond, hield hij zich alleen bezig met heel basale vragen. Zal het vandaag gaan regenen? Waar slaap ik vanavond? Waar eet ik?
Ronald Blom: “Je weet niet hoe ver je komt die dag, dus je kunt niets plannen of boeken. Je moet het allemaal loslaten. Dat me dat gelukt is, zie ik als een grote overwinning.
Ik heb erg genoten. Ik keek mijn ogen uit. De streek Galicië …… dat is alsof je in de middeleeuwen loopt. En de natuur is prachtig. Ik wist niet dat Spanje zoveel bergen heeft. Ik ben een stadsmens, ga graag naar de film of het café. Maar ik vond het fantastisch, die natuur”.
Blom werd geboren in 1948 te Amsterdam en ging op zijn veertiende werken, omdat hij dyslectisch was.
Ommetje Poelpolder
Woensdag 14 januari 2009
Piet liep hem al. Het wordt hoog tijd dat ik het ommetje Poelpolder ook een keer doe. Ik start de wandeling bij de bushalte Anna Blamandreef. Het vriest niet meer. Daarom is het handig dat ik waterdichte hoge schoenen aan heb. Mijn Lowa’s hebben nog nooit in de steek gelaten.
Het ommetje gaat voor een deel langs de Rijnsloot, de Ringvaart van de Poelpolder. Het valt me op dat op sommige plaatsen mollenklemmen zijn aangebracht.
Op een plek wordt nog een overzetveertje gemaakt. Het kan niet op. Nu moet hier nog een bescheiden stukje worden omgelopen. Dit is toevallig een nogal modderig stuk.
Ommetje Poelpolder 3 km.
Winter op de Utrechtse Heuvelrug
Dinsdag 6 januari 2008
De start van onze wandeling is bij de Pothbrug over het Valleikanaal tussen Woudenberg en Scherpenzeel. Aan de rechterkant ligt een fietspad. Wij nemen de linkerkant.
Je ziet volop vogels die genieten van het open water. Er ligt namelijk bijna geen ijs op het Valleikanaal. De meestal modderachtige paadjes zijn vandaag hard van de vorst. We kijken uit op de Gelderse Vallei. Regelmatig maken we overstapjes bij afscheidingen (hekken of prikkeldraad). We gaan een stuk over een voormalige spoorbaan.
.
.
Omdat er nu geen bladeren aan de bomen zitten, wordt de Heiligenbergerbeek niet door het struweel onttrokken aan het zicht. Onderweg is nergens horeca of koek-en-zopie. We nemen daarom staand een boterhammetjes en een kop koffie uit de thermoskan. Het is geen weer om op een bankje te gaan zitten.
.
.
Er wordt flink wat onderhoud gepleegd aan de bossen van landgoed Den Treek. Er liggen hier en daar grote stapels boomstammen. Ook zijn houtversnipperaars bezig om takken te vermalen. Op verschillende plaatsen zijn jonge bomen langs de voet- en fietspaden aangeplant. De geel-rode aanduidingen ontbreken daarom soms. Op internet zagen we dat nogal wat mensen verkeerd liepen. Ook een man die vanmorgen gelijk met ons uit bus 80 stapte, zagen wij op een bepaald moment van de verkeerde kant afkomen. Het gaat met name om de aanduiding in het NS-boekje ′Bij het vierde brede pad (een vijfsprong) gaat u rechtsaf.′ Het is een kwestie van tellen.
.
.
Aan de rand van Amersfoort lopen we weer langs de Heiligenbergbeek, die uitkomt op de grachten van de binnenstad. Zonder uitglijders lukt het ons om over de spekgladde Waterpoort Monnickendam te komen. Daarna lopen we door middeleeuwse straatjes, zoals Muurhuizen. Nog even door de winkelstraat met alle bekende Nederlandse winkels en daarna zijn we bij het NS-station, waar we een beker chocolademelk nuttigen.
Al met al een fraaie wandeling op een zonnige winterdag.
.
Woudenberg, Den Treek, Amersfoort, 18,5 km.
Gezien 