(8) Steekvliegen
S
Op de fiets naar Praag, dag 8, zaterdag 26 juni 2010. Van Bad Salzungen naar Hildsburgshausen, 85 km. Tot en met vandaag 830 km
Gisteravond zijn we na het avondeten rond 21.00 uur gaan douchen. Dat hadden we nog niet gedaan na onze fietsrit van vandaag. Om een lang verhaal kort te maken. Ik liet mijn pet liggen in het café-restaurant van de camping.
Na het afbreken van de tent en het inruimen van de tassen is het café nog dicht. We gaan naar het dorp een km terug op de route en doen onze boodschappen, ontbijten en doen een bakkie koffie. Als we om 8:58 uur weer langs de camping komen horen we dat het café-restaurant van de camping om 9:00 uur open gaat. De deur is nog dicht maar de baas van het café is al binnen en ziet mij lopen. Hij doet het raam los en zwaait met m′n pet.
We zitten nog steeds in het stroomgebied van de Werra. Zo nu en dan maken we toch aardige klimmetjes. Ik word een paar keer gestoken door een steekvlieg en/of mug terwijl ik over bospaden fiets. Bij een kleine stop gebruiken we de zonnebrandcrème. Ik smeer m′n onderbenen in met antimuggenolie. Ze ruiken nu naar citroenen.
Meiningen is een leuke stad. Deze bezoeken we en gebruiken hier onze lunch. Net als vorige dagen komen we regelmatig (Duitse) fietsers tegen. Meestal groeten we beleefd en soms maken we een praatje.
Bij Kloster Vessra ligt een klein dorpje met dezelfde naam. Het stelt weinig voor. Het te warm om het kloostercomplex te bezoeken. Het is heden ten dage een soort openluchtmuseum.
In Hildburgshausen zoeken we een onderkomen. Een hotel opgenomen in het routeboekje is vol, als we ons daar melden. De eigenaar belt een aantal andere adressen, maar nergens wordt opgenomen. Ik dank hem voor de moeite en bel in de binnenstad het mobiele nummer van een pension dat is opgenomen in het boekje. De vrouw des huizes is net met de fiets in de buurt van het marktplein. We spreken af bij het raadhuis. Ze begeleidt ons naar haar adres. Onze kamer ziet er netjes uit. We eten na een heerlijke douche in een restaurant, met de naam ′Erdbeeren′ (aardbeien). Het ligt vlak bij een volkstuincomplex, niet ver van ons B&B-adres.
(7) Herdershond
S
Op de fiets naar Praag, dag 7, vrijdag 25 juni 2010. Van Falken naar Bad Salzungen, 100 km. Tot en met vandaag 755 km
Al vroeg halen we broodjes bij een dorpsbakker. Er staat dat de winkel open is vanaf 5:30 uur. Dat zijn nog eens tijden. De bakkerswinkel is achter een woning. We moeten omlopen.
Als we per abuis een verkeerde weg nemen, komen we bij een steengroeve. Als we terugfietsen zien we dat het verboden was om die weg in te rijden (“auf eigener Gefahr”).
In Mihla drinken we onze eerste koffie van vandaag bij een bakkerswinkel in het centrum. Diploma′s van de Meistertitel hangen aan de wand.
Vandaag hebben we de zonnebrandolie weer nodig. Je kunt hier goed zien dat het hier vroeger Oost-Duitsland was. Onderweg spreken we een man, die herinneringen ophaalt uit die tijd. Hoe een stukje verder een onneembare grens was en nu gewoon veld en een fietspad. Hij vindt het nog steeds raar.
Op een hoge bergrug zien we de ruïnes van een slot, de Brandenburg. We gaan niet naar Eisenach, de stad waar Wartburg auto′s worden gemaakt, Luther woonde hier in zijn studententijd en waar Bach in 1685 werd geboren. So what?
We zien bergen van een paar honderd meter hoog gemaakt van afval van de kalimijnen. Het is te zien dat ze nu nog aangevuld worden.
In de buurt van Philippsthal komen we de Zaandammers weer tegen, met wie we gisteren een stukje op fietsten. Dat doen we nu weer.
Omdat het vandaag goed weer is gaan we niet naar de JH in Bad Salzungen, maar 7 km verder naar een camping bij een grindafgraving in Immelborn. Ik belde vanuit Bad Salzungen om te vragen of we ook kunnen eten bij de camping. Dat kan. De eigenaar van de behoorlijk grote camping is een vriendelijke man, maar een beetje patserig (wat ben ik bijdehand). Hij heeft een herdershond, die niet gezellig de hele dag met hem meegaat, maar hij houdt de wacht bij de caravan van zijn baas. Het is een makke beer, die altijd even overeind komt als je langs hem loopt. Daarna gaat hij weer ′lekker′ liggen.
Vandaag waren we vooral in de voormalige DDR, maar ook zo nu en dan in de deelstaat Hessen (West-Duitsland). Bad Salzungen en de camping liggen Thüringen in de vroegere DDR.
(6) Roofvogel
S
Op de fiets naar Praag, dag 6, donderdag 24 juni 2010. Van Hann. Münden naar Falken (Thüringen), 92 km. Tot en met vandaag 655 km
In de JH zijn er vanmorgen geen groepen kinderen, alleen stellen, wij en een gezin van vader, moeder en twee kinderen.
Vandaag staat een mooie tocht op het programma. We zijn in het Werratal. Er zijn hier aardig wat recreatiefietsers op de been, maar al met al is het toch rustig en mooi. Ik zie een mol op het fietspad. Of hij nog leeft onderzoek ik niet, ik rij gewoon door.
Later passeren we hoor de eerste keer de grens met de voormalige DDR. Hier staat een tandem-kunstwerk, gemaakt door leerlingen van de HTS. Vlak hierbij is een grensmuseum. Dat bezoeken we niet. Het zou iets zijn voor als het zou regenen. Nu is het prachtig weer.
Als we een broodje eten op een bankje in de schaduw, zien we een flinke roofvogel zweven in het dal voor ons. Hij heeft, schat ik, een spanwijdte van 2,5 m.
In Witzenhauzen doen we onze boodschappen bij de Aldi en de bakker aan de overkant. De fietsroute gaat door een tunneltje onder de drukke Dorpsstraat door. Allendorf heeft erg veel vakwerkhuizen. Hier doen we een bakkie bij een Konditorei, in de schaduw.
In de buurt van Treffurt staat een steen met de tekst dat hier vroeger het ijzeren gordijn was. Ik vraag aan een oudere dame, die daar op een bankje zit waar het Oost-Duitsland was en waar West-Duitsland. Ze vertelt dat de grens eigenlijk een stukje verder lag bij de brug wijst ze. Zelf is ze een voormalige DDR-burger. Ze vertelt dat in deze omgeving de Wartburg auto′s werden gemaakt. Zelf hadden haar man en zij een Trabant. Ze zegt: ′Er wordt altijd lacherig gedaan over Trabies, maar het waren goede auto′s′. We zijn ermee op vakantie geweest in Roemenië.
Omdat het prima weer is zetten we onze tent op een camping en wel in het gehucht Probsteizella. Dat is niet meer dan een manege, een cafê-restaurant en de camping. In het café-restaurant kunnen we ons avondmaal nuttigen. Daarna gaan we met de fiets naar Falken, twee km terug op de route, om de voetbalwedstrijd Nederland tegen Kameroen te zien. Het café-restaurant van de camping heeft geen openbare tv. In Falken komen we bij een ouderwetse dorpsknijpje terecht. Op ons verzoek wordt de tv aangezet. Ik help de man het geluid harder te zetten. De afstandsbediening doet het niet, daarom moet alles aan het toestel zelf worden verzet met een plastic pinnetje. Overigens het beeld is niet je van het. Je kunt niet alles hebben. De vrouw van de kroegbaas vertelt ons dat het apparaat nog uit het DDR-tijdperk stamt, dus meer dan 20 jaar oud is.
(5) Koekoek
S
Op de fiets naar Praag, dag 5, woensdag 23 juni 2010, van Etteln naar Hann. Münden, 105 km. Tot en met vandaag 563 km
In ons hotel sliep vannacht een Nederlands stel uit Haren (Gr.). Ze doen ook de fietsroute naar Praag. Aan het ontbijt wisselen we ervaringen uit. Later op de dag zullen we ze nog een keer tegenkomen.
Vanmorgen moeten we aan de bak. We gaan een heuvelrug over om het dal van de Diemel te bereiken. We bezoeken Warburg, een aardige stad, maar erg rustig en daarom niet leuk. Een stukje voorbij deze stad zitten we aan onze broodjes. Een koekoek roept zijn naam. In een dal fietsen we langs een hoog spoorviaduct. Zo nu en dan moeten we flink stijgen, maar meestal gaat het geleidelijk.
Hier en daar zie je vrijstaande huizen of boerderijen waarvan de daken vol zitten met zonnecollectoren, een aardige bijverdienste. In Duitsland krijgen of kregen de burgers ruime subsidies voor het opwekken van zonne-energie, die ze deels doorleveren aan het energiebedrijf.
We overbruggen 250 m hoogte. Vijf km voor Hann. Münden moeten we regelmatig in de remmen knijpen om niet te hard naar beneden te gaan. In de JH in Hann. Münden douchen we en kleden ons voor het avondmaal en de WK-voetbalwedstrijd van Duitsland tegen Ghana. De Duitsers zijn al dagen onrustig. Ze rijden met Duitse vlaggetjes door de stad.
.
(4) Fazanten
S
Op de fiets naar Praag, dag 4, 22 juni 2010, van Hamm naar Etteln, 108 km, t/m vandaag 458 km
Er is voor ons bij het ontbijt een aparte tafel gereserveerd in de jeugdherberg. Naast ons zijn er ongeveer 25 kinderen van ongeveer 7 jaar met drie juffen en een meester. Het scherpe mes om broodjes door te snijden is boven op een hoge kast gelegd om de tere handjes van de kinderen te beschermen. Als ik voor de tweede keer brood ga halen in de zijkamer, waar de ontbijtspullen staan uitgestald, vertrouwt een jongetje mij toe dat het meisje dat naast hem staat zijn vriendinnetje is, maar niet voor altijd, voor soms. De chocolade van het broodbeleg zit rond haar lippen.
Het is vandaag prima weer. We hebben onderweg de nodige gesprekken met mensen, die de Römerroute fietsen. Regelmatig zien we als vorige dagen, fazanten opvliegen. Ook lopen er hazen in het veld.
Als we om het begin van de middag in Lippstadt op het stadhuisplein in de zon aan de ice tea zitten, worden voor ons vier bierkarren geïnstalleerd. Warsteiner en Weissenburg denken vanavond goede zaken te gaan doen.
In Paderborn bel ik om 18 uur een Gasthof in Etteln aan de Altenau, 20 km ten zuiden van Paderborn. Ze hebben vandaag Ruhetag, maar we zijn toch welkom als we om 21 uur langs zullen komen. We eten in Paderborn en bekijken het centrum. Hier waren wij, Bert en ik, vorige zomer ook. Het is een mooie maar rustige route voorbij Paderborn. Tot deze plaats gingen we gemiddeld oostwaarts, nu gaan we naar het zuiden.
In Etteln zien we nog een deel van de WK-voetbalwedstrijd Argentinië tegen Griekenland in een simpel Italiaans restaurantje. We drinken er een biertje bij.
Gezien 