S

Op de fiets naar Praag, dag 6, donderdag 24 juni 2010. Van Hann. Münden naar Falken (Thüringen), 92 km. Tot en met vandaag 655 km

In de JH zijn er vanmorgen geen groepen kinderen, alleen stellen, wij en een gezin van vader, moeder en twee kinderen.

Vandaag staat een mooie tocht op het programma. We zijn in het Werratal. Er zijn hier aardig wat recreatiefietsers op de been, maar al met al is het toch rustig en mooi. Ik zie een mol op het fietspad. Of hij nog leeft onderzoek ik niet, ik rij gewoon door.

Later passeren we hoor de eerste keer de grens met de voormalige DDR. Hier staat een tandem-kunstwerk, gemaakt door leerlingen van de HTS. Vlak hierbij is een grensmuseum. Dat bezoeken we niet. Het zou iets zijn voor als het zou regenen. Nu is het prachtig weer.

Als we een broodje eten op een bankje in de schaduw, zien we een flinke roofvogel zweven in het dal voor ons. Hij heeft, schat ik, een spanwijdte van 2,5 m.

In Witzenhauzen doen we onze boodschappen bij de Aldi en de bakker aan de overkant. De fietsroute gaat door een tunneltje onder de drukke Dorpsstraat door. Allendorf heeft erg veel vakwerkhuizen. Hier doen we een  bakkie bij een Konditorei, in de schaduw.

In de buurt van Treffurt staat een steen met de tekst dat hier vroeger het ijzeren gordijn was. Ik vraag aan een oudere dame, die daar op een bankje zit waar het Oost-Duitsland was en waar West-Duitsland. Ze vertelt dat de grens eigenlijk een stukje verder lag bij de brug wijst ze. Zelf is ze een voormalige DDR-burger. Ze vertelt dat in deze omgeving de Wartburg auto′s werden gemaakt. Zelf hadden haar man en zij een Trabant. Ze zegt: ′Er wordt altijd lacherig gedaan over Trabies, maar het waren goede auto′s′. We zijn ermee op vakantie geweest in Roemenië.

Omdat het prima weer is zetten we onze tent op een camping en wel in het gehucht Probsteizella. Dat is niet meer dan een manege, een cafê-restaurant en de camping. In het café-restaurant kunnen we ons avondmaal nuttigen. Daarna gaan we met de fiets naar Falken, twee km terug op de route, om de voetbalwedstrijd Nederland tegen Kameroen te zien. Het café-restaurant van de camping heeft geen openbare tv. In Falken komen we bij een ouderwetse dorpsknijpje terecht. Op ons verzoek wordt de tv aangezet. Ik help de man het geluid harder te zetten. De afstandsbediening doet het niet, daarom moet alles aan het toestel zelf worden verzet met een plastic pinnetje. Overigens het beeld is niet je van het. Je kunt niet alles hebben. De vrouw van de kroegbaas vertelt ons dat het apparaat nog uit het DDR-tijdperk stamt, dus meer dan 20 jaar oud is.