Zondag 10 november 2013

Joke en ik kregen een cadeaubon voor vier natuurwandelingen met een gids. Hij lag nog in een kastje, samen met een boekenbon en een cadeaubon van een tuincentrum. Een maand geleden boekten we op de site van de natuurwandelcadeaubon een wandeling in de Loonse en Drunense Duinen.

Om 10.00 start de wandeling bij Herberg ‘De Drie Linden’ in het buurtschap Giersbergen bij Drunen. Van de gidsen horen we dat 54 mensen zich hebben opgegeven. Daarom zijn ze er met ze drieën. Er blijken echter maar 32 mensen aanwezig te zijn. De anderen hebben zich waarschijnlijk bedacht. Het heeft de afgelopen nacht flink geregend en de verwachtingen zijn dat er vandaag nog een paar (kleine) buitjes kunnen vallen.

Onze gids heeft tien deelnemers onder zijn hoede. Hij vertelt ons veel over het natuurgebied, het ontstaan van de duinen, de eikenbomen die voor een groot deel onder het zand zijn verdwenen en over plantjes en paddenstoelen.

Een klein beetje regent het soms wel onderweg, maar dat mag de pret niet drukken. Over harde paden lopen we bijna niet, we struinen over kleine paadjes en over zandbanen. Best de moeite waard. Na drie uur wandelen strekken we de benen in de uitspanning waar we begonnen en ook de auto staat.

Donderdag 24 oktober 2013.

Bij Dekker Warmond in de buurt van de tennishal en de golfbanen parkeer ik de auto. Ik maak een wandeling langs de randen van de Leidse Merenwijk. De zon laat zich al vroeg zien. Sommige stukken zijn rustig, terwijl dichterbij de bebouwing hondenbazen en -bazinnen hun huisdieren uitlaten.

Daarna bezoek ik het natuurgebied Poelgeestpolders aan de andere kant van de spoorlijn.  ’s Zomers zijn daar veel vogels te zien, nu vooral eenden, ganzen, meerkoeten en reigers. Een loonbedrijf schept het riet uit de doorgaande sloten. Gezellig rondkuierende schapen hebben een rode veeg op hun achterste.

Het derde gebied waar ik vandaag geniet van het fraaie najaarsweer zijn de oevers van de Klinkenbergplas, een gebied op de grens van de gemeenten Oegstgeest en Teylingen. Teylingereind ligt hier vlakbij. Nog niet zo lang geleden was deze jeugdgevangenis weer in het nieuws. Over een smal pad en een bruggetje kom ik weer op de doorgaande weg naar het dorp Warmond.

Woensdag 14 november 2012.

Henrik Swellegrebel kocht in 1750 dit gebied nadat hij terugkwam uit Kaapstad in Zuid-Afrika. Natuurmonumenten liet in 2006 de Kaapse Toren bouwen ter vervanging van de oorspronkelijke van ijzer. De huidige toren bestaat uit een stalen constructie bedekt met ongelakt hout uit de Kaapse Bossen. De stalen constructie is in onderdelen aangevoerd en ter plaatse aan elkaar gezet.

Uitzicht vanaf de Kaapse Toren

De toren staat op een 40 m hoge heuvel en is 25 m hoog. Omdat het vanmorgen niet zo helder is, kunnen we de Domtoren, de Pyramide van Austerlitz en de kerktoren van Amersfoort niet zien. Wel zien we de ontelbare kleuren van het bladerendek van bomen. We vertrokken vanmorgen om 8:15 uur vanuit Doorn voor een wandeling naar Elst (U). Doorn is een mooi dorp, maar in en rond het centrum zijn enkele ‘rotte kiezen’ aanwezig, panden die bijna instorten van ellende.

De Graftombe van Nellesteijn op de Donderberg is ontworpen door J.D. Zocher  jr en werd in 1818 gebouwd. Tussen 1822 en 1917 zijn overleden bewoners van Broekhuizen bijgezet in de grafkelder onder deze tombe. De tombe is ’s zondags bij goed zicht te bezichtigen. Vandaag is het woensdag. Landgoed Broekhuizen is door een kleine twee km lange met beuken beplante laan, de Broekhuizerlaan, verbonden met de Donderberg.

Tussen Doorn en Elst

De Uilentoren Leersum

In 1904 liet rentmeester H.G. van Dam heide ontginnen en bos aanplanten. Op een hoog punt werd een uitkijktoren gebouwd met op de vier hoeken uilen, de Uilentoren. In 1926 werd de ruw bepleisterde toren eigendom van de gemeente Leersum.  

Amerongen

Als we in het dorp Amerongen aankomen staat de zon nog krachtiger aan de hemel. We nemen plaats op rieten stoelen die tegen de voorgevel staan opgesteld bij een restaurant dat pas in de avond open gaat. We zitten hier uit de wind in de zon met uitzicht op een stukje weideland, een oude ANWB-wegwijzer en de muur die is opgetrokken rond Kasteel Amerongen. Verschillende wandelaars en fietsers komen hier langs, al of niet voorzien van routebeschrijvingen. Niet erg ver hier vandaan vinden we een echt terras waar het gezellig druk is met vrouwen, vutters en gepensioneerden. Hier gaan we aan de thee.

Het ging in de 17^e eeuw slecht met de landbouw door de agrarische depressie. Voor Amerongen en omgeving bracht tabak de uitkomst. Drie eeuwen lang was tabak het hoofdmiddel van bestaan voor de dorpsbewoners van Amerongen. De in Nederland geteelde tabak werd vooral gebruikt voor pijp- en snuiftabak. Nu staan er nog verschillende gerestaureerde tabaksschuren in het dorp.

Voor we bij het Koetshuis ten noorden van Elst op de bus stappen bezoeken we ook nog even de hoogste punt van de Amerongsche Berg. Hier staat geen uitzichttoren, maar staan mooie zitbanken om een grote boom en voeren acht paden verschillende kanten op.

Wandeling met Leo en Bert van Doorn naar Elst, 26 km., als onderdeel van de ANWB-route van Amsterdam naar Arnhem.

Maandag 12 november 2012.

Amsterdam, de Dapperbuurt

Station Amsterdam Muiderpoort ligt tussen de Dapperbuurt en de Indische buurt. Het voormalige Burgerziekenhuis aan de Linnaeusstraat deed een aantal jaren dienst als stadsdeelkantoor. Nu is hier een hotel in gevestigd. Ten westen van deze brede doorgaande straat is de Transvaalbuurt, een dorpsachtige buurt met rondlopende straten, gebouwd naar de ideeën van Berlage. Aan de andere kant van de Linnaeusstraat is een voormalige melkfabriek. Hier zit een sportschool in. Ook worden hier nu woningen gebouwd aan de Oranjevrijstaatkade.

Frankendael vanaf de Middenweg

De brug bij de Hema heet de Oeterwalerbrug. Nu ben ik op de Middenweg in Watergraafsmeer. Het statige voormalige rechtshuis is te koop. Bij de ingang van Landgoed Frankendael staat een imposante poort. Voor het hoofdgebouw komen grote stralen water uit een fontein met beelden. Voorbij de Hugo de Vrieslaan zie ik de Van ’t Hofflaan. Hier ging m’n schoonvader altijd naar de kapper.

Tussen de Middenweg en de Kruislaan ligt de Nieuwe Oosterbegraafplaats met aan de overkant sportvelden. Hier speelde in vroeger tijde Ajax zijn thuiswedstrijden. Het vroegere stadion is helemaal volgebouwd met woningen. Ik loop langs Betondorp, het bekende wijkje waar Johan Cruijff opgroeide.

Diemen, langs de Weespertrekvaart

Onder de A10 door kom ik in Diemen met het dorpsgemeentehuisje met daarnaast een kerk met een groot Christusbeeld. Al snel ben op aan de rand van een groot bedrijventerrein. Er zijn activiteiten, maar ook veel panden staan leeg. Het gebied heeft betere tijden gekend. In de verte zie ik de nieuwe brug over het Amsterdam-Rijnkanaal naar IJburg, die nog niet helemaal af is. Een foto van deze brug werd gebruikt bij de presentatie van het nieuwe kabinet.

Diemerbos

Via een fiets-wandelbrug steek ik de Weespertrekvaart over. Ik loop nu aan de rustige kant van de Gaasp. De Stammerdijk gaat langs het Diemerbos naar Driemond. Daar steek ik via een behoorlijk steile trap de burg over het Amsterdam-Rijnkanaal over om aan de andere kant, de Weesperkant weer met een trap naar beneden te gaan. Hier is het nog ongeveer drie kilometer langs het kanaal naar Nigtevecht.

Wandeling van Amsterdam naar Nigtevecht, 16 km, etappe 1a van de ANWB-wandelroute van Amsterdam naar Arnhem.

Woensdag 7 november 2012.

‘De start is in Hilversum, waar de pracht en praal van oud geld je langs de uitvalswegen tegemoet straalt.  Het voert je even buiten Hilversum, door het prachtige Cronebos, door de ‘Kuil van Drakesteyn’ richting Lage Vuursche; bos, bos en nog eens bos – mooi bos´. Zo begint de beschrijving bij de ANWB-wandelroute van Amsterdam naar Arnhem bij de etappe van Hilversum naar Zeist.

Voor het station van de grootste stad van ’t Gooi staat een beeld gemaakt van ruw steen van twee handen met de titel Tolerantie. Van hieruit wandelen we door een winkelstraat naar het beginpunt van de route aan de Kerkbrink. We komen langs Station Hilversum Sportpark. Nu is het niet ver meer naar de buitenkant van de stad.

Bij café Boschoord nemen we plaats op het deels overdekte terras. De zaak is niet open, daarom drinken we koffie uit onze eigen thermosflessen.  Nadat we verderop een blokje om het met hoge hekken omgeven en van camera´s voorziene Kasteel Drakensteyn lopen, komen we uit in het pannenkoekenrestaurantendorp Lage Vuursche. De Dorpsstraat bestaat voor een groot deel uit eethuizen. Op straat is het niet druk, maar in de meeste zaken zitten wel mensen aan de lunch of aan een kopje koffie.

In de bossen tussen Hilversum en Zeist

Lage Vuursche

We gaan vandaag over aardig wat landgoederen, met namen zoals Pijnenburg, Vijverhof en Splinterenburg. Voor een deel zijn dit privéeigendommen.

Den Dolder, bekend van de Willem Arntsz Hoeve wordt doorsneden door een spoorbaan. Er is een dubbel stel spoorbomen, omdat de linker en de rechterspoorbaan een stukje van elkaar afliggen.  In Bosch en Duin staan heel wat dure villa´s, meestal met een stevig hekwerk eromheen. Een jongen van de basisschool is op pad om bestelde kinderpostzegels en kerstkaarten te bezorgen. Hij zegt dat hij bij 13 adressen bestellingen had kunnen noteren. Een meisje bij hem in de klas had wel 30 setjes verkocht, vertelt hij ons.

Huis ter Heide

Zeist

In Huis ter Heide zien we een roodborstje op een straatnaam bord zitten. Zij heeft geen haast om weg te vliegen en laat mij een foto van haar maken. Aan de andere kant van de snelweg komen we in Zeist aan. Eerst wandelen we door een bedrijvengebied. Daarna staan links en rechts weer mooie huizen met of zonder oprijlaan in de bebouwde kom. Tenslotte lopen we tussen het winkelend publiek  op de Slotlaan. Bij het Figihotel staat de auto.

Het was weer een mooie herfstwandeling. Leo en Bert, bedankt voor de gezelligheid.

Wandelen van Hilversum naar Zeist, 26 km, als onderdeel van de ANWB-wandelroute van Amsterdam naar Arnhem.

Woensdag 31 oktober 2012.

Aan de Veerkade in buurtschap De Geer (Wilnis) starten Bert, Leo en ik onze wandeling richting Nieuwveen.  Al snel zitten we niet meer in de provincie Utrecht maar in Zuid-Holland.

De Kollenbrug in Woerdense Verlaat is spiksplinternieuw. Het zinken dak op het brugwachtershuisje ziet er neoklassiek uit. We gaan vanaf hier over een smal pad langs de Kromme Mijdrecht. Voorbij de Westveensemolen staat op een wit-roodbordje aangegeven dat we hier  linksaf moeten. Dat klopt niet met de beschrijving van het boekje. We staan in dubio en kiezen ervoor om linksaf te gaan. Na een paar honderd meter besluiten we toch maar weer terug te gaan naar de afslag en daar de route van het boekje te gaan volgen.

Tussen Woerdense Verlaat en Noordse Buurt

Struinen langs de Kromme Mijdrecht

Al snel struinen we over onverharde paadjes en stukken grasdijk langs het kanaal. Nu eens moeten we om een huis heen,  later is er een overstapje bij een hek. Bij Noordse Buurt komen we weer een beetje in de bebouwing. Bij een bungalowpark verlaten we de Kromme Mijdrecht. Op de Hoge Dijk hebben we zicht op een natuurgebied met veel water afgewisseld met stroken grond. Er zijn hier veel vogels te zien. Bij een aangelegd uitkijkpunt hebben we een gesprekje met een vogelaar. Hij wijst ons waar heel ver weg een paar watersnippen zitten.

Langs de Hoge Dijk

--

Het volgende dorp waar we langs komen is Noorden. We steken nu via een smal pad dwars door het weiland af richting Zevenhoven.  Een wandelaar die het Marskramerpad van west naar oost wandelt komt ons tegemoet. Hij is pas een uur geleden gestart en is onderweg naar Breukelen.

In Noordeinde nemen we een kijkje bij de Mariagrot achter de kerk. De pastoor liet in 1913 deze grot maken toen twee van zijn huishoudsters te ziek waren om naar Lourdes te gaan. De rotsen liet hij overkomen uit de Ardennen. Tegen de grot staat een Mariabeeld en tussen de struiken ervoor staat een beeldje dat  lijkt op Roodkapje maar Bernadette voorstelt. Vóór Nieuwveen wandelen we nog ruim een kilometer over een grasdijkje met wat overstapjes. Het wordt vanmiddag steeds mooier weer. De zon schijnt inmiddels uitbundig als we in de auto bij het winkelcentrum stappen.

Zondag 28 oktober 2012.

Volgend weekend organiseert Dagblad De Telegraaf een wandeling vanaf het Centraal Station naar Station Muiderpoort.  De beschrijving van deze wandeltocht is als NS-wandeltocht te downloaden vanaf internet. Als niet-lezers van de krant van wakker Nederland lopen wij vandaag deze route.

==

Amsterdam, in een chocoladewinkel

De 9 Straatjes is een verzamelnaam van de negen schilderachtige winkelstraatjes in de, op de Unesco Werelderfgoed geplaatste, Amsterdamse grachtengordel, tussen Raadhuisstraat en Leidsestraat. Het buurtje met haar monumentale winkelpandjes heeft niet alleen de uitstraling maar ook de gezelligheid van het verleden behouden. Aanvankelijk , in de 17^e eeuw was het een leerbewerkerswijk.

==

De Dokwerker

We gaan over en langs bekende plekken, zoals het Thorbeckeplein, het Rembrandtplein, de Stopera en het Waterlooplein en de Hermitage. De ‘Dokwerker’ staat stoer op het Jonas Daniël Meijerplein. In het Wertheimpark ligt het monument met de gebroken spiegels van Jan Wolkers. De Hollandsche Schouwburg is verbonden met de deportatie van Joden in de Tweede Wereldoorlog. Hier in de buurt zijn ook Artis en de Hortus Botanicus. De Henri Polaklaan is een verrassend mooie rustige laan. Aan het eind ligt een ingang van de Amsterdamse dierentuin.

Bij het Tropenmuseum staat bij een zijingang  een beeld van een blinde Afrikaan die wordt begeleid door een landgenoot. Op de hoek van de Linnaeusstraat staat in grote letters I AMSTERDAM. De letters zijn zo groot dat een slechtziende het ook goed kan zien. Via de Wijtenbachstraat gaan we naar Station Muiderpoort, een station dat eigenlijk bestaat uit twee stations heel dicht bij elkaar.

Dinsdag 23 oktober 2012.

Eerst een bakkie in theater-hotel-café-restaurant Figi aan het Rond in Zeist. We krijgen onze koffie met een glas water en een speculaasje geserveerd door een beeldschone zwarte serveerster in dit chique restaurant tegenover het fraaie gemeentehuis met luiken rond de ramen. We komen langs Slot Zeist als we onderweg zijn naar het Zeisterbosch.

De herfstkleuren zijn vandaag op zijn mooist. Bij het minste zuchtje wind fladderen er boombladeren naar beneden. We komen paddenstoelen tegen van allerlei soort en kleur.

In Oud London rusten we even uit. Een stukje verderop is het KNVB-centrum. In de tuin staan beelden van voetballers in actie. Ze hebben hier overheerlijke appelgebak. De Baggelweg, in de eerste helft van de 20^e eeuw geplaveid met veldkeien, is een prehistorische weg die in vroeger tijden de Oude Woudenbergsezandweg heette.

De route loopt langs de Piramide van Austerlitz. In 1804 is de piramide gemaakt door Franse en Bataafse soldaten. In de die periode waren er 18.000 soldaten hier in de bossen in een kampement gelegerd. Ze oefenden voor een eventuele invasie van Engeland. De Bataafse Republiek, zoals Nederlands toen heette, was een trouwe vazal van Frankrijk. De Franse tijd (1795-1813) met Napoleon bracht Nederland het burgerlijke wetboek de burgerlijke stand, het kadaster, het metrieke stelsel en nog veel meer. Niet ver van de piramide is een ouderwetse speeltuin met alles d’r op en d’r aan.

Als we de snelweg van Utrecht naar Arnhem zijn gepasseerd zijn we bij de Maarnsche Berg. Het landgoed dat we passeren heet Stameren. Ten oosten van de bebouwing van Doorn komen we langs een marinierskazerne en een militair nazorgcentrum. Pannenkoekenrestaurant De Wensput oogt gesloten, maar is open. Hier nemen we nog een glaasje fris op één van de laatste betrekkelijk warme en zonnige herfstdagen van 2012. Bij een school en een kerk in Doorn staat onze auto op het parkeerterrein.

Vandaag wandelden Joke en ik etappe 3 (van Zeist naar Doorn, 22 km) van de onlangs door Op pad opnieuw uitgebrachte oude ANWB-wandelroute van Amsterdam naar Arnhem.

Zondag 21 oktober 2012.

Binnenkort in dit theater. De oudste ANWB-wandelroute is door ‘Op Pad’ opnieuw in kaart gebracht en dit jaar op internet gepubliceerd. Het voorwoord van het boekje uit 1914 begint als volgt:

‘Wandelen. Is dit reactie? …… In het moderne jaar 1914 verschijnt een handboekje, waarin de beschrijving voorkomt van een weg, welke moet worden bewandeld! En we slaan met een hyper-nerveus gebaar van allermodernste verbazing, de handen boven ons hoofd samen, en richten de oogen met een languisanten blik naar onze voeten, – wàt! Wordt er nog gewandeld in deze wereld, en waagt men het in de twintigste eeuw, onze aandacht te vragen voor zoo iets barbaarsch als het zich voortbewegen per voet?’

Antieke richtingwijzer

VAn A naar A

Verderop in dit boekje:

‘Schoeisel. Dit moet goed ingeloopen zijn, van stevige zolen voorzien, goed sluitend om de wreef, doch van voren breed, zoodat de tenen ruimte hebben. Hiervan hangt zeer veel af; de kleinste verwonding aan den voet door drukken of schuren van het schoeisel, is in staat de gehele voetreis te bederven. Veel voetreizigers zijn gewoon de voeten ’s morgens en ’s avonds met brandewijn of ander alcohol te wasschen’.

De 150 kilometer onder andere door het Gooi, over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe is ook beschikbaar op GPS. Ik zie er naar uit om ook deze tocht dwars door de Nederland op te pakken.