Home » 2018 Fietsen en wandelen
Categorie archief: 2018 Fietsen en wandelen
IJmuiden
S
Donderdag 27 december 2018.
Fietstocht met broer Bert: Vanuit huis naar Vogelenzang, Aerdenhout, Kennemerduinen, IJmuiden, Pont Velsen, Beverwijk, Pont Buitenhuizen, Spaarndam, Haarlem en naar huis.
Den Haag
Wandelen op dinsdag 18 december 2018 met Margo, Leo en Piet, van Station HS naar Station HS, 21 km.
Vandaag lopen we weer een Groene Wissel-wandeling. Vanaf Station Den Haag Hollands Spoor lopen we over de Stationsweg. Dit een echte multiculti-straat. Turkse bakkers, -slagers -supermarkten, -kappers, -telefoonreparatiewinkels, buitenlandse restaurantjes, advocatenkantoren, bruidsjurkenwinkels en meer dan één moskee. Ook komen we in de Haagse Chinatown.
Onder de Gevangenpoort door steken we over en lopen langs de Hofvijver. Loodgieters werken op het dak van een gebouw naast ’t Torentje van Rutte. Op het Lange Voorhout is een grote kerstmarkt opgesteld. De ingangen zijn beveiligd met grote betonblokken. Het is nog rustig. De markt is op dit uur nog niet open.
De tuin van het Vredespaleis is omringd met fraaie stevige hekken. Verder in de Scheveningse Bosjes worden heel wat honden uitgelaten. Als we een belegde boterham uit de tas halen denken sommige honden dat ze gevoerd gaan worden. We moeten ze teleurstellen. In het Westbroekpark is een fraai Rosarium. Daar heb je deze tijd van het jaar weinig aan te zien. Een paar jaar geleden kwamen Leo en ik hier in de zomer langs De Parade. Nu is het hier erg rustig.
We steken op bij het nog niet zo lang geleden opgeknapte koffietentje ’t Pomke aan de Pompstationsweg ingeklemd tussen de straatweg en het fietspad. Later komen we via een hoge trap boven op een bunker uit WO-2. Een stukje verder staan we op de Hubertustunnel. Dit was in vroegere tijden een drukke doorgaande weg. Op het maaiveld is nu een smalle weg voor auto’s en een redelijk breed fietspad daarnaast.
We lopen door park Clingendael met de Japanse tuin, de Oud-Hollandse tuin en een rododendronbos. Het hoofdkantoor van de ANWB is hier vlakbij.
Ook komen we door het Haagse Bos en langs de Koekamp. Voorbij het Mauritshuis gaan we het Binnenhof op. We zien vandaag geen bekende politici. De ijsboer die hier ’s zomers staat is nu in geen velden of wegen te bekennen.
Een afwisselende wandeling met goed decemberweer.
Alphen aan den Rijn
S
Wandelen met Margo, Leo en Piet in het Groene Hart, dinsdag 11 december 2018.
B&B-café-restaurant Klein Giethoorn is deze tijd van het jaar alleen op zondag open. Wij voelen aan de buitendeur. Die is niet op slot. De mevrouw van Klein Giethoorn komt eraan. Ze had afgelopen nacht B&B-gasten en wil de ontbijttafel in het café opruimen. Hoewel het café vandaag dus officieel niet open is kunnen we hier en nu toch een kop koffie bestellen.
In deze omgeving, het landelijk gebied van Hazerswoude-Dorp, zie je veel boom- en plantenkwekerijen. Links en rechts staan hier en daar, vooral eenvoudige, tuinderswoningen. Verderop gaan we over de Spijkerboorse Kade, een graspad langs water. Dunne stokjes met roodgeverfde punten aan de slootkant geven de plaatsen aan waar rattenbestrijders vallen hebben uitgezet. Via het Zaanse Rietveld lopen we richting de stad. We zien treinen rijden van R-Net. Die zie je bij ons niet. Er is en wordt een nieuwe stadswijk uit de grond gestampt.
Om 12.00 uur zijn we in het centrum van Alphen aan den Rijn. In de winkelstraat gaan we een restaurantje in, waar mensen met een rugtasje werken. Je krijgt een papier, waarop jezelf kan aanstrepen wat je wenst te drinken en eten.
Bij het voormalige gemeentehuis van Alphen komen we in het Bospark. Medewerkers van BDO gaan hun kantoor weer in. Hun lunchwandeling zit er weer op. Het Weteringpad is een asfaltpad langs groene randen.
Aan de andere kant van de N11 ligt de Kruiskade. Er zijn hier vogelkijkplaatsen, waar je ’s zomers naar de grote kolonies vogels in de waterpartijen kunt kijken. Nu zie je hier vooral eenden, ganzen en zwanen. Twee mannen stijgen op met een parasailingapparaat.
We komen op een ander grasdijkje. Er zijn hier meerdere overstapjes. Als we weer over een hekje klimmen komt een paard een kijkje bij ons nemen. Piet lokt hem weg, om te zorgen dat ook Leo en Margo aan de andere kant van het hek kunnen komen. Bij Klein Giethoorn staat de auto.
Het was weer gezellig met prima weer, bijna geen wind en maar een piezeltje regen.
Woubrugge
Leiden – Woubrugge, wandeling met Margo, Leo en Piet, 20 km op dinsdag 4 december 2018.
Het is 10.00 uur in de buurt van Station Leiden Centraal. De zon schijnt al uitbundig. Weer Online heeft voor vandaag het weercijfer 9 afgegeven. We lopen door het oude stadscentrum. De Pieterskerk, de Maarsmansteeg en de Karnemelksbrug zijn zo maar een paar namen.
Onder ons rijden auto’s door de een paar jaar geleden aangelegde tunnelbak van de A4. Het heet hier het Utrechts Jaagpad. We komen in Leiderdorp en blijven het jaagpad volgen. De Ruige Kade is een vrij smal pad door het Groene Hart. De HSL rijdt hier ondergronds.
De brug In Hoogmade wordt gereviseerd. We doen hier een bakkie koffie bij Café Restaurant De Kromme Does. Daarna lopen we op een smalle grasdijk langs de Does. Eerst langs woonarken, dan langs voetbalvelden en daarna langs weiden.
Onze tocht gaat langs de Wijde Aa. De Woudwetering gaat naar het dorpje Woubrugge. Bij de kerk staat mijn auto. Vanmorgen zetten wij die hier neer en namen de bus naar Leiden Centraal.
Amsterdamse bos en Amstelveense parken
S
Vrijdag 30 november 2018. Amsterdamse Bos en Amstelveense parken, 22 km wandelen met broer Piet,
Bij Station Amsterdam Zuid nemen we uitgang Mahlerplein. We starten aan de Amsterdamse Zuidas. Twee kantoortorens van ABN-Amro staan omringd door een groot aantal andere hoge kantoorgebouwen. Al snel lopen we langs gewone woningen in Buitenveldert.
Het Amsterdamse Bos. In de crisistijd van de jaren 30 van de vorige eeuw werd dit bos aangelegd door mensen zonder betaalde baan onder de naam Boschplan. Ze moesten dit werk doen om een uitkering te kunnen krijgen. We wandelen aan de rustige kant van de Bosbaan richting Polder Meerzicht. Hier is een groot pannenkoekenrestaurant dat drie dagen per week open is, vrijdag tot en met zondag. Ook gaan we langs de geitenboerderij.
Onze route gaat voor een groot deel door het Amsterdamse Bos. Later gaan we ook door de Oeverlanden van de Poel met uitzicht op kantoren aan de andere kant van het water. We zien hier bijvoorbeeld het KLM-kantoor.
Het bloesempark wordt ’s zomers veel bezocht door in Amstelveen wonende Japanse mensen. Nu is het rustig. Sommige rododendrons aan de rand van dit parkje zijn gesneuveld in de afgelopen droge zomer. De bamboebrug is op zijn retour en daarom tijdelijk verstevigd door houten planken en geschroefde staanders.
We komen door het oude centrum van Amstelveen. Het vroegere station is nu een B&B en bloemenwinkel.
In Amstelveen is een aantal prachtige parken. Wij bezoeken het Broerse Park, het Jac. Th. Thijssenpark en de Braak. Op de hoek van Amstelveenseweg en de Kalfjeslaan nemen we de bus terug naar Station Amsterdam Zuid.
Station Rotterdam Centraal nemen we trein terug naar Sassenheim.
Schiedam
S
Van Delft Zuid naar Rotterdam. Negentien km wandelen met broer Piet en zus Margo. Dinsdag 27 november 2018.
Omdat er op Station Delft-Zuid en ook de eerst tien km van de wandeling geen horeca is, nemen we onderweg met de trein op station Delft alvast een bakkie koffie. Om tien uur begint onze wandeling.
Voorbij het Waterloopkundig Laboratorium komen we in het Abtswoudse Bos. De voetpaden slingeren door het bos. Bij een sloot heeft een reiger een 15 cm grote vis dwars in zijn bek. Het kost hem heel wat moeite om deze prooi recht in zijn keelgat te krijgen. In het weidegebied richting Schiedam zien we heel wat eenden en ganzen. De spoorlijn tussen Den Haag naar Schiedam is nooit ver weg. We horen en zien veel intercity’s en sprinters onderweg.
In Schiedam staan verschillende molens, allemaal op een hoog onderstuk om tussen de bebouwing genoeg wind in de wieken te kunnen krijgen. Op de Grote Markt bezoeken we een restaurant voor weer een kop koffie. Het is lekker weer om te wandelen maar niet om op een bankje te zitten met een kop koffie uit de thermos.
Tussen Schiedam en Rotterdam is de kade van de Merwedehaven. Er staan veel min of meer verloederde gebouwen, die vroeger dienst deden als pakhuizen voor groenten en vis. Ook zie je hier kleinschalig opgezette stadstuintjes.
Anderhalve week geleden wandelden Piet en ik ook in Rotterdam. We kwamen op het Marconiplein. Nu komen we hier ook. We lopen een andere route naar Station Rotterdam Centraal. Een wandelpad over een vroegere spoorlijn loopt langs de west- en noordrand van de wijk Spangen. Hier staat ook het Kasteel, het stadion van Sparta.
Op Station Rotterdam Centraal nemen we trein terug naar Sassenheim.
Veluwe
S
Maandag en dinsdag 8 en 9 oktober 2018. Fietsen met Margo, Leo H en Piet.
Nijkerk, Kootwijk, Stroe, Harskamp, Otterlo, Renkum, Arnhem, Schaarsbergen, Hoenderloo, Ugchulen, Apeldoorn, Uddelerlermeer, Putten, Nijkerk. Ongeveer 150 km.
We overnachtten bij een Vrienden op de Fietsadres in Schaarsbergen.
Zaanstreek en Waterland
S
Vrijdag 15 juni 2018.
Net als anderhalve week geleden starten we vandaag bij het pont Buitenhuizen. Wel is de route van vandaag voor 95 % anders dan vorige keer. Wij zijn zwager Leo en ik. We zien vandaag veel molens en gaan vijf keer met een pontveer over. Ook komen we langs veel forten.
Bij Zaandijk kunnen we niet met het pont over naar de Zaanse Schans. Het is half 10 als we hier zijn. Het pont vaart vanaf 10 uur. Daarom rijden we om via de Lagedijk, waar we een kennis van broer Leo spreken, naar de Zaanse Schans. We komen langs het uurwerkmuseum, het antieke winkeltje van Albert Heijn en restaurant Hoop op d’Swarte Walvis..
In Purmerend-Noord doen we een bakkie bij Gerrit en Greet. Van hieruit gaan we weer terug naar onze route bij Kwadijk. Tussen Akersloot en Limmen fietsen we op een grasdijk. Het rijdt niet makkelijk, maar is te doen
De route: Pont Buitenhuizen, Westzaan, Zaandijk, de Zaanse Schans, het Twiske, Den Ilp, Ilpendam, Purmerbos, Purmerbuurt, Kwadijk, Hobrede, Zuidoostbeemster, een stuk naar het westen langs het Noord-Hollandskanaal, Spijkerboor, West- en Oostgrafdijk, Akersloot, Uitgeest, Krommenie, langs Heemskerk, Noorder IJ- en Zeedijk, Pont Buitenhuizen. Een kleine honderd kilometer.
Homoet (22)
Dinsdag 20 februari 2018.
Een buurtbus brengt ons bij het beginpunt van vandaag, een bushalte tussen Oosterbeek en Doorwerth. We lopen door het bos op de Italiaanse weg. In 1848 liet Baron van Brakel van Kasteel Doorwerth deze weg aanleggen als verbinding naar het toen pas geopende treinstation Doorwerth (1).
Vanaf de Boersberg heb je een mooi uitzicht op de Nederrijn en de Betuwe. In de uiterwaarden ligt waterburcht Doorwerth. Het kasteel werd het eerst genoemd in 1260. In het jaar 1435 kwam het in bezit van Reinout van Homoet. Zijn huidige uiterlijk is te danken aan verbouwingen in 1560, onder andere door Walrave, Vrouwe van Doorwerth (2).
Via een lange brug over de uiterwaarden en de rivier de Nederrijn komen we in de Betuwe. In het buurtschap Homoet, gemeente Overbetuwe, staat een kerkje met beukenhagen langs het pad naar de voordeur. Boven de deur staat de volgende tekst: ‘Van dit gebedshuis uit de Verenigde liefdegaven der Christelijke belangstelling opgericht door Coenraad Jan Rau van Gameren tot Homoet op 29 juni 1869’.
Bij Landgoed Schoonderlogt wordt een jong stel op de foto gezet met in hun handen een roze en een blauwe ballon. Is dit om de zwangerschap van de vrouw te vieren? We hebben het niet gevraagd.
We steken de Linge, een bescheiden Betuwese rivier, over. Het enige dorp waar we vandaag door komen is Valburg. De confettisnippers van het carnaval liggen nog op de rijweg en de stoepen.
Als we de Betuwelijn en de A50 zijn overgestoken komen we bij de recreatieplassen tussen Herveld en Slijk-Ewijk. Hier eindigt onze dagwandeling.
Etappe 22 met een stukje etappe 21 en een stukje etappe 23, van Het Langste Natuurpad van Nederland met zwager Leo. Vandaag 22 km.
- (1) Bron: Boekje Langste Natuurpad van Nederland.
- (2) Bron: Wikipedia.
Natte voeten op de Hoge Veluwe (20 en 21)
Maandag 12 februari 2018.
De bus brengt ons – zwager Leo en ik – in het centrum van Hoenderloo. Hier is één van de drie ingangen van het Nationale Park De Hoge Veluwe. Om door het park te mogen lopen moet je € 9,50 per persoon betalen. Ik vind dat duur. We zijn hier om even vóór negen. We denken even te wachten totdat het 9.00 is en de kassière aanwezig zal zijn. Dan zien we op het raam een mededeling dat vanmorgen het park gratis toegankelijk is.
Het is hier één witte wereld. Alles straalt rust uit. Er ligt dun sneeuw en hagel. Op de plassen ligt een dun laagje ijs. Verderop komen we op een groot heidegebied, het Deelense veld. Zo nu en dan ligt er op ons pad een plas water van links tot rechts. Dan gaan we met een boog om de plas heen. Op één plek lukt dat niet erg. Ook links en rechts van het pad staat het water hoog. Het is zaak om van polletje naar polletje te stappen. Mijn sokken blijven niet droog.
Nadat twee gewone helikopters meerdere keren boven de Hoge Veluwe vliegen, krijgen we gezelschap van twee overvliegende Chinook-heli’s. Dat zijn van die grote helikopters met twee rotors. Bij de ingang/uitgang Schaarsbergen verlaten we om half een het nationale park. We steken onze hand op naar de kassière van het park.
Na de relatieve rust van de Hoge Veluwe komt de herrie van de A12 ruw op ons dak. In de niet verlichte onderdoorgang worden de geluiden van auto’s en vrachtwagen aardig gedempt.
We komen twee dames met een plattegrond in de hand tegen. Zij liepen een NS-wandeling en zijn verkeerd gelopen. Ze willen weer op hun route komen en zoeken een café-restaurant. We kijken even mee. Ze besluiten terug te lopen tot dat ze een paddenstoel tegenkomen, die op hun kaartje wordt vermeld. Ze gaan nu dezelfde kant op als wij. Omdat wij een stukje verder rechtsaf gaan en zij rechtdoor, lopen we weer alleen over smalle paadjes.
Groot Warnsborn is een hotel-restaurant met een ouderwetse uitstraling. Op het terras staan rotan stoelen. De twee wandeldames komen we hier ook weer tegen. Zij gaan hier een bakkie doen en wij gaan verder het bos in. Het begint een beetje te hagelen. Maar dat mag geen naam hebben.
We lopen een stukje op de Van Limburg Stirumweg. Dat doet ons denken aan het gedempte kanaal in de Amsterdamse Waterleidingduinen. De Airborne Begraafplaats passeren we en komen daarna uit bij een verdiepte spoorlijn. Bij Station Oosterbeek steken wij deze over.
Aan de Utrechtse Weg tussen Oosterbeek en Doorwerth stappen we op de bus naar Station Arnhem.
Etappes 20 en 21 van Het Langste natuurpad van Nederland, van Hoenderloo naar Oosterbeek, 24 km. Al met al een schitterende februaridag.