Home » 2009 (Pagina 2)
Jaarlijks archief: 2009
(4) Langeraarsche Plassen
Woensdag 21 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, dag 4, Woubrugge-Zevenhoven, 18 km
Het traject Woubrugge-Rijnsaterwoude fietste, liep en wandelde ik al vaker. Geen nieuwe gezichtspunten voor mij hier aan de Braassem. Van Rijnsaterwoude naar Langeraar ga ik over een smal wandelpad waar ik nog niet eerder was. Het gaat eerst een stukje achter wat woningen langs, dan onder de N207 door en verder langs een vaart die uitkomt in de Langeraarsche Plassen.
Langeraarsche Plassen met zicht op de kerktoren van Langeraar
Hier op deze plassen ben ik ooit in een winter van mijn schaatsen afgestapt omdat het voor mij te koud was. Onderweg kom ik een andere Marskramerpadloper tegen. Deze vrouw uit het Noorden des lands was met Pasen bij Oldenzaal begonnen en loopt met tussenpozen steeds drie á vier dagen en overnacht dan op Vrienden-van-de-Fietsadressen. Over drie dagen zal ze bij haar eindpunt in Den Haag zijn. Tussen Papenveer en Nieuwveen wandel ik over de Lange Schilk. Halverwege deze weg wordt links en rechts het land ontsiert met een grote golfbaan.
Het stuk tussen de augurkenfabriek en Nieuwveen liep ik al meerdere malen. Dit gaat ook over het boerenland, waarbij regelmatig over hekjes moet worden gestapt. Het is hier en daar uitkijken, want er wordt vaak gebruik gemaakt van schrikdraad. Ik “schrik” niet graag.
Een dam in een slootje aan het Vijfbruggenpad
Tussen Noordeinde en Zevenhoven ligt het Vijfbruggenfietspad. Dit pad is aangelegd omdat in het verleden meerdere scholieren zijn verongelukt op de dijk een stukje verderop.
De GPS track staat op deze link:
http://www.routeyou.com/route/view/173182/wandelroute-van-woubrugge-naar-zevenhoven.nl
(3) Als er een schaap over de dam is
Dinsdag 20 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, dag 3, Leiden-Woubrugge, 28 km, inclusief routevarianten
Bij het krieken van de dag staat er een frisse oostenwind. Mijn pet, das en handschoenen komen van pas. De winkels in de Haarlemmermerstraat in Leiden zijn nog dicht. Er is aardig wat drukte in de stad, vooral van mensen die onderweg zijn naar hun werkplekken. Ten noordoosten van Leiderdorp ligt Polder Achthoven. Een pad voert langs boerderij Lindehof en gaat over verschillende percelen. Soms kan ik met een overstap over het hek klimmen, een andere keer moet ik een hek openmaken en daarna weer sluiten. Diep onder de graszoden ligt hier de HSL, de Hogesnelheidslijn. Ik zie een stukje verderop twee luchtkokers uit het boerenland steken.
Als ik een groep schapen gepasseerd ben, gaan ze in colonne achter me aanlopen. Deze schapen zien hier niet veel mensen, waarschijnlijk alleen de boer zo nu en dan. Aan het eind van de route over het boerenland blijkt de dam naar het fietspad op de Ruige Kade er niet meer te zijn. De sloot is te breed om er even overheen te springen. Dat wordt een klein half uur teruglopen om daarna het fietspad te nemen 100 m verderop evenwijdig aan het boerenlandpad.
Het restaurant in Hoogmade is gesloten in verband met vakantie. Daarom koop ik bij de plaatselijke Co-opwinkel een halve liter karnemelk en wat krentenbollen en gebruik daarna mijn lunch op een steen bankje uit de wind in de zon bij de brug over de Does. Het wandelpad langs de Kromme Does gaat eerst langs woonboten en rommelige schuurtjes en caravans en daarna over een groene kade. Ook hier volgen de verschillende kavels elkaar op, afgescheiden met houten hekken met opstapjes voor de wandelaars.
Langs de Wijde Aa worden op dit uur van de dag, rond 13:30 uur, aardig wat honden uitgelaten. Een boer is met een grijper zijn slootkanten aan het schonen. Een flinke groep meeuwen en een paar ooievaars duiken steeds op de verse modder die vanaf de bodem van de sloot op de kant wordt gegooid.
Aan het einde van de Wijde Aa voert mijn pad langs de Woudwetering naar Woubrugge. Daar eindig ik de deze landelijke dagetappe. Met een kleine tien minuten komt de bus.
(2) De Horsten
Zondag 18 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, etappe 2, Wassenaar-Leiden, 17 km
Vandaag gaan we met een Veoliabus van Leiden naar Wassenaar. Een paar maanden geleden heeft deze busmaatschappij het vervoer in de Haagse regio overgenomen van Connexxion. De chauffeur die ook overgegaan is, vindt de kleding bij zijn vorige maatschappij van betere kwaliteit. De bus is nieuw en rijdt op aardgas. Maar hij rammelt wel een beetje, volgens onze chauffeur. Het moest allemaal wat goedkoper.
Etappe 2 begint bij de Horsten, het landgoed van Willem-Alexander en Maxima. Al snel gaat het regenen. We dachten nog wel dat het een droge dag zou blijven! Vooral de omgeving tussen de Horsten en Duivenvoorde is een prachtige omgeving. Aan de oostkant van de spoorlijn Leiden-Den Haag lopen we door een stukje park, waar we nooit eerder waren.
Voorstraat in Voorschoten
In het centrum van Voorschoten nemen we een bakkie thee bij de Griek op de Schoolstraat. Later zien we dat de Voorstraat de mooiste straat van het centrum van Voorschoten is. Het heeft daar iets van de uitstraling van Noordwijk-Binnen.
Langs de Zijl wandelen we naar Leiden. Aan deze mooie rivier is aardig wat nieuwbouw gerealiseerd. Verderop bij de Oostvlietpolder is de schaarse bebouwing gelukkig nog lekker ouderwets en hier en daar gezellig rommelig. We wandelen door Cronenstein om later het Kanaal over te steken.
Academiegebouw Universiteit Leiden, plaquette van 31 augustus 2009. Symbolische voorstelling schenking van de universiteit aan de stad Leiden
Voorbij de Kaiserstraat komen we op het Rapenburg. Het Academiegebouw is weer helemaal picobello opgeknapt. Inmiddels regent het ook al weer een tijdje niet meer. Bij het Centraal Station komt onze bus, die ’s zondags maar één keer per uur zijn ritje maakt, net aanrijden.
(1) Lissabon in Den Haag
Maandag 12 oktober 2009
Marskramerpad wandelen, etappe 1, Scheveningen – Wassenaar, 18 km
Lissabon, Dennenweg Den Haag
Lissabon is een zijstraatje van de Dennenweg, niet ver van hotel Des Indes. De vader van Joke groeide hier op, hartje Den Haag. Hoewel hij langer in Amsterdam woonde dan in Den Haag, was zijn Haagse tongval altijd nog enigszins te horen.
Wij, Joke en ik, lopen vandaag de eerste etappe van het Marskramerpad. Dit langeafstandpad loopt van Den Haag naar Bad Bentheim. Onze etappe gaat van het Kurhaus in Scheveningen tot de Deil in Wassenaar.
Op het plein voor het Kurhaus, dat nog niet zolang geleden de prijs voor het lelijkste plein van Nederland kreeg, staat een beeld van Wim Kan en Corrie Vonk. De zon piept onder de korte armen van Corrie door.
Het eerste groen krijgen we te zien in het Westbroekpark. Dit park is niet genoemd naar een ooit erg bekende Utrechtse zanger en parttime politicus. We drinken een kopje koffie in het Tolhuis tegenover het Vredespaleis. De vader van Joke′s vader heeft destijds jaren gewerkt aan de bouw van het Vredespaleis. Daar liep hij stoflongen op, met het gevolg dat de man niet oud werd.
Willemshof Den Haag
Vanaf Plein 1813 hebben we zicht op de Willemshof, het kantoor van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. De bladeren van de paardenkastanjes vallen al aardig uit.
Als we later in het Haagsche Bosch zijn is het lunchtijd en komen we groepjes rijksambtenaren tegen die hun lunchpakketje al wandelend tussen de bomen nuttigen.
.
In het bos en ook in de diverse landgoederen in Wassenaar zien we veel paddenstoelen. De combinatie van nat en zacht weer van de laatste dagen zal hierbij ook wel een rol spelen.
Bij de Deil stappen we op de bus die onze in korte tijd weer thuis brengt.
(9) Geverfde lokken
S
Maandag, 31 augustus 2009, dag 9. Fietsen langs de Elbe van Wittenberg via Elster naar Wittenberg, 37 km.
Na ampel overleg besluiten we om nog een etmaal in de jeugdherberg van Lutherstad Wittenberg te blijven en morgen vanaf hier met de trein naar huis te gaan. Op het Centraal Station boeken we een reis voor morgen. De kassière met zwart haar en een vuurrode haarlok zucht en steunt, maar de kaartjes inclusief de reserveringen komen uit de printer. Over de rode lok gesproken: We zien in Oost-Duitsland veel strak gekapte dames met haarlokken voorzien van nogal opvallende kleuren.
We maken een betrekkelijk korte rit in zuidoostelijke richting langs de Elbe. We fietsen tot Elster. Onderweg zitten we uitgebreid aan de koffie in een dorpje van niks met de naam Gallin. Het lijkt wel vakantie. In Elster eten we een ijsje op een bankje met uitzicht op het pont. Net als in het lied van drs. P. gaat het pont heen en weer.
Als we in Wittenberg terug zijn, maken we een ritje naar de Hundertwasserschool. Het is het derde gebouw van de hand van Hundertwasser dat wij tweeën zien. Eerst zagen we er één in Wenen, daarna in Maagdenburg en nu dus in Lutherstadt Wittenberg.
Het is verkiezingstijd in Duitsland. Alle partijen presenteren zich op posters geplakt op hardboardplaten, die weer bevestigd zijn aan lichtmasten, lantaarnpalen zo je wilt. We zien “Die Reichen besteuern” (de rijken belasten) van Die Linken en “Mehr Netto vom Bruto” van de FPD. De Grünen spelen in op de crisis met “Wachsen durch Bildung” (groei door vorming en onderwijs).
In Wittenberg is een museum met de naam “Haus der Geschichte” (huis van de geschiedenis). Hier is een tentoonstelling met de naam “DDR Altag”, over het leven in de DDR van alledag. Omdat het vandaag weer prachtig weer is slaan we een bezoek aan dit museum over.
Op dinsdag 1 september 2009 vertrekken we per trein via Berlijn en Schiphol naar huis.
(8) Stellingen
S
Dag 8, zondag 30 augustus 2009. fietsen van Dessau-Roßlau naar Lutherstadt Wittenberg, 46 km
We maken in Dessau nog even een foto van de Zeven Zuilen en van het Bauhaus. Tussen haakjes: ze noemen het wel de 7 zuilen, maar het zijn er in werkelijkheid acht. Bauhaus zette een nieuwe architectonische stroming op de kaart. Volgens mij is onder meer de voormalige Van Nelle Fabriek in Rotterdam-West gebouwd volgens het Bauhausconcept.
In Wörlitz bekijken we een park met een slot. De mevrouw die een groep Duitse toeristen rondleidt vraagt mij wat snauwerig om hier niet te fietsen maar af te stappen. De toegangsweg naar het dorp wordt nu vernieuwd evenals de brug. Deze laatste wordt in middeleeuwse stijl hersteld. Dat is nu nog niet te zien. Wel dat er volop aan gewerkt wordt. Pal aan het begin van het dorp staat een in verre staat van ontbinding verkerende Gaststätte die ook helemaal zal worden opgeknapt. Hier in Oost-Duitsland kan je zien waar de Europese subsidies blijven.
In Wittenberg nagelde Luther zijn stellingen aan de kerkdeur. Dit was het begin van de reformatie. De kerkhervormers maakten zich boos over de heiligenvereringen, de aflaten, en nog wat zaken, die welig tierden in de toenmalige Katholieke kerk. De jeugdherberg van Wittenberg is midden in het oude centrum naast de burchtkerk. Wij vinden daar een kamer. We hebben nog volop tijd om de bezienswaardigheden van Wittenberg te bekijken.
(7) Jeugdherberg Dessau
S
Zaterdag 29 augustus 2009, dag 7. Fietstocht langs de Elbe van Schönebeck naar Dessau-Roßlau over 87 km
Het lukt me vandaag weer eens om verkeerd te rijden. We volgen netjes de bordjes van de Elberadweg, maar hebben niet door dat en nu ′Alternatif′ onder staat met kleine lettertjes. Er is hier een alternatieve route, die niet in het handboek staat. We gaan weer 7 kilometer terug over dezelfde weg.
Vandaag is het lang niet zo warm als de afgelopen dagen. We houden onze vesten aan. De pet heb ik op tegen de relatieve kou en tegen de incidentele regenbuitjes.
Bij ons vertrek vanmorgen begon het net een beetje te regenen toen we bij het pension de deur uitgingen. We maakten nog een foto van het Zoutkristal en van het complex nieuwe woningen naar origineel oud ontwerp.
De tocht gaat weer door andere landschappen dan de afgelopen dagen. Op dijken met links en rechts bomen. Ook rijden we een heel eind door een bos, wat een beschermd natuurgebied is in verband met de grote verscheidenheid van planten en dieren.
We komen sommige mensen nu soms al voor de tweede of derde keer tegen. Het zijn vooral 60+stellen. Ook zie je alleen fietsende mannen, die meestal jonger zijn en er flink de sokken inzetten. Ook rijden er hier en daar vrouwen alleen.
Als we net in Dessau-Roßlau zijn gaat het keihard regenen met onweer. We schuilen bij de Aldi Markt. Gelukkig duurt het niet lang. Het centrum van deze grote stad oogt erg opgeknapt maar straalt niet iets speciaals uit. Daarom willen we eerst maar een kamer gaan zoeken, voordat we het centrum van haven tot gort gaan bekijken.
Joke heeft vandaag een record en een primeur. Ze heeft nog nooit een fietstocht van meer dan 85 kilometer gemaakt, of het moet in haar jeugd naar Texel geweest zijn. En ze heeft nog nooit in een jeugdherberg geslapen. We hoeven niet gescheiden (Joke op een vrouwenzaal en ik op een mannenzaal) te slapen, maar krijgen een keurige tweepersoonskamer. Gelukkig kunnen we hier ook nog wat eten.
(6) Halve bollen
Vrijdag 28 augustus 2009, dag 6. Fietsen langs de Elbe van Buch naar Schönebeck, 87 km
Het ontbijt op de boerderij in Buch krijgen we buiten vóór onze kamer gereserveerd. De hond en de vier katten houden ons gezelschap. Op het binnenplein zitten ook sierduiven.
We drinken onderweg vandaag onze koffie voor het eerst bij een speciaal fietstentje. De dames die hier werken zijn goedgevulde slonzige types. Verderop laat ik Joke ′Feriendorf Bertingen′, ook wel genoemd “La Porte”, zien. Ook hier was ik vorig jaar al met Bert. Er is inmiddels al weer een flink gebouw bijgezet.
Vanaf Wasserkreuz Magdeburg gaan we over een mooi pad langs de Elbe naar Maagdeburg. Daar komen we bij de Sankt Nicolaskirche de binnenstad in. Hier drinken we een bakkie thee op de Grote Markt en bezoeken de Grüne Zitadelle van Hundertwasser. Ook maken we nog een rondje langs de Dom en het Onze Lieve Vrouweklooster. We zien hier ook een kunstwerk van de Maagdeburger Halve Bollen. Joke heeft nog ervaringen aan de proef met deze bollen bij natuurkundeles op de meisjesmulo in Amsterdam.
We willen in een dorp voorbij Maagdeburg overnachten. Gisterenavond is het ons goed bevallen in een dorpje. Twee keer onderweg vangen we bot (niet thuis en vol). We komen terecht in Schönebeck. De vrouw van het pension vertelt over een mooi wijkje vlakbij het pension en ze zegt waar een café is, waar we nog iets kunnen drinken. Als we om half negen bij het café aankomen gaat de baas net sluiten in verband met een verjaardagsfeest. Hij verwijst ons voor een drankje naar een Kroatisch en een Grieks restaurant in het centrum. ′Het Grieks restaurant is mooier′ zegt hij. Als we ons bij Acropolis melden geeft dat nogal wat discussie bij het personeel, omdat we niet komen om te eten, maar alleen wat willen drinken. Maar daarna zitten we als God in Frankrijk in het tuinrestaurant van deze Griek. De tuin heeft een overkapping van druivenstruiken.
.
Maagdenburg, Die grüne Zitadelle
.
(5) Back to School
S
Donderdag 27 augustus 2009, dag 5. Fietsen langs de Elbe van Havelberg naar Buch, 59 km
Op het pont van Klietz naar Arneburg zijn wij de enige klanten. Als we over zijn, gaat het pont leeg terug. Raar, want in Lietz staan geen voetgangers, fietsers of auto′s te wachten.
De Breite Straße van Arneburg ligt open. Er komt nieuwe riolering en nieuwe bestrating. We pauzeren in het Burchtrestaurant. Het ziet er daar zeker aan de buitenkant en op het terras erg verwaarloosd uit, maar het uitzicht op de Elbe is mooi.
Hier waar we vandaag fietsen is ook het Sankt Jacobpad, de wandelweg naar Santiago de Compostela. Regelmatig zie je stikkers met de Sint Jacobsschelp. Dat doet me goed als oud-Santiagoganger.
In Tangermünde drinken we ′s middags thee op het terras van EXEMPEL, het restaurant in een voormalige schooltje naast de kerk. Met Bert was ik hier vorig jaar. We fietsten toen een deel van de Hanzeroute en wel van Berlijn naar Hamelen.
Tangermünde is zeker een mooie stad. Daar waar we hier vorig jaar flink veel regen hadden, is het vandaag erg warm. In de Sankt Stephanskirche is een expositie over de Elbe en het is hier lekker koel. Er worden luchtfoto′s getoond van diverse steden, dorpen, sluizen, enz.
Bij het historische stadhuis is een paar maanden geleden een nieuw beeld onthult van Grete Minde. Deze vrouw had geen ideaal huwelijk en werd door haar man aangegeven wegens brandstichting in de stad. Zij stierf later aan ontberingen in de gevangenis. Tot op vandaag is niet duidelijk of zij de daderes van deze brand was.
Acht kilometer voorbij Tangermünde ligt het dorp Buch. Hier nemen we een kamer op het erf van een boer. Ze hebben hier vier katten en een hond. De hond heeft helaas vlooien en doet lelijk tegen mij, als ik een fles bier ga halen uit de koelkast bij de boerderij. We hebben een tafel met een bank en twee tuinstoelen voor ons zelf. Ook staat er een parasol, die we de eerste paar uur wel kunnen gebruiken.
(4) Duifjes op de Dom
S
Dag 4, woensdag 26 augustus 2009. Fietsen langs de Elbe van Lenzen naar Havelberg, 74 km.
De tocht voert vandaag verder aan de DDR-zijde van de Elbe, betrekkelijk dicht langs de rivier. We zien veel vogels, koeien en wilde bloemen. Het is mooi weer en we hebben geen last van tegenwind.
We komen langs een herdenkingsmonument voor de gevallen Elbevluchtelingen. Ook staat ergens een oude uitzichttoren met de resten van een schijnwerper op het dak.
Wittenberge – niet te verwarren met Lutherstad Wittenberg – valt ons wat tegen. Ze hebben het grootste torenuurwerk van Europa. Het hangt niet aan een kerktoren of een stadspoort, wat je zou denken, maar aan een fabriekstoren. De arbeiders konden in de DDR-periode door deze klok altijd op tijd op hun werk komen. Erg belangrijk in de “ehemalige” DDR.
Als we in een theetuin bij een boerderij zitten, komt een groep fietsers langs die we gisteren ook zagen. Ze zaten toen bij ons op het pont. Ze hebben een reisleider bij zich en rijden op huurfietsen van een bedrijf dat ook het vervoer van koffers van hotel naar hotel langs de Elbe regelt.
Rühstädt is een ooievaarsdorp. Op bijna alle torens zien we ooievaarsnesten. Waarschijnlijk zijn de vogelouders met hun kinderen allemaal allengs uitgevlogen. Wij zien ze niet meer.
In Havelberg vinden we het wel genoeg, hoewel we nog niet echt moe zijn. Verderop zijn alleen kleine dorpjes. Gisterenavond viel lenzen wat tegen. We zijn benieuwd wat Havelberg ons te bieden heeft. Ongeveer 1 km van het centrum omhoog tegen de heuvel vinden we een leuk pension. De eigenaar ging, toen zijn kinderen nog klein waren ieder jaar naar vakantieparken van Center Parcs in Nederland, zegt hij.
De pensionbaas vertelt ook hoe we het beste te voet naar de stad kunnen gaan. Het is een tussendoorpad dat bij de Dom uitkomt Wij bezoeken de prachtige domkerk. Een restaurant aan het domplein biedt uitzicht over de lagergelegen stad. Een ideaal plekje voor ons. Ook hier hebben ze Erdingen Weissbier.
Als het donker wordt, worden ouderwetse olielampjes op de tafels gezet. Rijen vogels zitten op een hoge rand van de Dom.
Gezien 