S

Dag 6. Op de fiets naar Mâcon, woensdag 21 juli 2010 van Montmédy naar Verdun ,63 km. Tot en met vandaag  454 km.

Het routeboekje laat tussen Montmédy en Verdun geen of weinig winkels of cafés zien. Het is een omgeving waar de Fransen en de Duitsers menig oorlog uitvochten. De dorpjes zien er grauw en smoezelig uit. Heel wat pandjes in de verschillende dorpjes staan leeg of er is al jaren geen onderhoud aan gepleegd.

In Javoigny is een openbaar kraantje met het opschrift ′eau potable′ (drinkwater). Vanmorgen nam ik 2,25 liter mee van de camping. Een halve liter gebruikte ik al bij het ontbijt. Ik kocht een stokbrood (baquette) in Montmédy. Beleg had ik nog bij me in mijn tas. Nu vul ik m′n water weer bij tot 2,25 liter. Altijd goed om voldoende water bij je te hebben.

Het is vandaag een bewolkte dag en het dreigt te gaan regenen. Ook staat er wat wind. Even na 12 uur ben ik in Vilosnes. Er blijkt daar een mini-buurtsuper te zijn. Aan brood hebben ze net nog een demi baquette. De laatste dus.  Ik koop er een stuk brie bij en heb mijn lunch op een bankje bij een kinderspeelplaats. Er staat nu 33 km op de teller en het heeft op wat verloren spatjes na nog niet geregend vandaag. Wel heb ik een tijdje mijn fietsjack aan. Het is een stuk frisser dan de afgelopen dagen.

Bij Marre zie ik een bord met opschrift hotel en restaurant. Misschien kan je daar wel koffie drinken. Een man in ontbloot bovenlijf is een nieuwe houten fiets aan het maken aan de hand van een foto van zo′n fiets.  ′U bent alleen op de fiets? Hier kunt u koffie drinken. Dat is goed voor een vermoeide fietser. ′Hij verwijst mij naar een terras. Het ziet er hier allemaal heel bijzonder uit. Als ik later naar de wc ga in het restaurant, zie ik dat bijna alles is gemaakt in middeleeuwse stijl. Misschien is het wel leuk om hier te overnachten in plaats van in Verdun. Ik vraag wat het kost voor mij alleen en of er nog plek is. Er blijkt geen plaats meer te zijn. Ook vind ik 70 euro aan de hoge kant voor een nachtje slapen. Omdat ik verschillende WIFI-bordjes hier zie hangen, vraag ik of ik de code mag gebruiken. Dat kan maar dan moet eerst mijn naam genoteerd worden. Echter na die ceremonie krijg ik geen verbinding met internet. De eigenares, die alleen Frans spreekt, weet ook niet hoe het komt. In het hotel zou het wel werken. Pas de problem! Dan schrijf ik mijn verhaal maar in Word. Daarbij komt dat het nu echt regent. Ik zit hier droog. Als ik hier wegfiets is het nog niet droog. Ik heb niet voor niets mijn regenkleding meegenomen.

In een voorstad van Verdun begint het steeds harder te regenen. Een stel Nederlanders met rode fietstassen komt van de andere kant. De man heeft een petje op, zoals ik. De vrouw heeft een ouderwets plastic haarkapje op. Het kan haar waarschijnlijk niet schelen dat het geen gezicht is. We steken de hand op bij wijze van groet.

Drijfnat kom ik Verdun binnen. Bij de jeugdherberg mag ik mijn fiets binnen in de hal laten uitdruipen. Na me opgeknapt te hebben regent het niet meer en ga ik nog even de binnenstad in richting de Maas. Verdun is een aardig grote stad, zeker vergeleken met Montmédy, waar ik gisterenavond was.