Home » 2009 Elberadweg
Categorie archief: 2009 Elberadweg
(9) Geverfde lokken
S
Maandag, 31 augustus 2009, dag 9. Fietsen langs de Elbe van Wittenberg via Elster naar Wittenberg, 37 km.
Na ampel overleg besluiten we om nog een etmaal in de jeugdherberg van Lutherstad Wittenberg te blijven en morgen vanaf hier met de trein naar huis te gaan. Op het Centraal Station boeken we een reis voor morgen. De kassière met zwart haar en een vuurrode haarlok zucht en steunt, maar de kaartjes inclusief de reserveringen komen uit de printer. Over de rode lok gesproken: We zien in Oost-Duitsland veel strak gekapte dames met haarlokken voorzien van nogal opvallende kleuren.
We maken een betrekkelijk korte rit in zuidoostelijke richting langs de Elbe. We fietsen tot Elster. Onderweg zitten we uitgebreid aan de koffie in een dorpje van niks met de naam Gallin. Het lijkt wel vakantie. In Elster eten we een ijsje op een bankje met uitzicht op het pont. Net als in het lied van drs. P. gaat het pont heen en weer.
Als we in Wittenberg terug zijn, maken we een ritje naar de Hundertwasserschool. Het is het derde gebouw van de hand van Hundertwasser dat wij tweeën zien. Eerst zagen we er één in Wenen, daarna in Maagdenburg en nu dus in Lutherstadt Wittenberg.
Het is verkiezingstijd in Duitsland. Alle partijen presenteren zich op posters geplakt op hardboardplaten, die weer bevestigd zijn aan lichtmasten, lantaarnpalen zo je wilt. We zien “Die Reichen besteuern” (de rijken belasten) van Die Linken en “Mehr Netto vom Bruto” van de FPD. De Grünen spelen in op de crisis met “Wachsen durch Bildung” (groei door vorming en onderwijs).
In Wittenberg is een museum met de naam “Haus der Geschichte” (huis van de geschiedenis). Hier is een tentoonstelling met de naam “DDR Altag”, over het leven in de DDR van alledag. Omdat het vandaag weer prachtig weer is slaan we een bezoek aan dit museum over.
Op dinsdag 1 september 2009 vertrekken we per trein via Berlijn en Schiphol naar huis.
(8) Stellingen
S
Dag 8, zondag 30 augustus 2009. fietsen van Dessau-Roßlau naar Lutherstadt Wittenberg, 46 km
We maken in Dessau nog even een foto van de Zeven Zuilen en van het Bauhaus. Tussen haakjes: ze noemen het wel de 7 zuilen, maar het zijn er in werkelijkheid acht. Bauhaus zette een nieuwe architectonische stroming op de kaart. Volgens mij is onder meer de voormalige Van Nelle Fabriek in Rotterdam-West gebouwd volgens het Bauhausconcept.
In Wörlitz bekijken we een park met een slot. De mevrouw die een groep Duitse toeristen rondleidt vraagt mij wat snauwerig om hier niet te fietsen maar af te stappen. De toegangsweg naar het dorp wordt nu vernieuwd evenals de brug. Deze laatste wordt in middeleeuwse stijl hersteld. Dat is nu nog niet te zien. Wel dat er volop aan gewerkt wordt. Pal aan het begin van het dorp staat een in verre staat van ontbinding verkerende Gaststätte die ook helemaal zal worden opgeknapt. Hier in Oost-Duitsland kan je zien waar de Europese subsidies blijven.
In Wittenberg nagelde Luther zijn stellingen aan de kerkdeur. Dit was het begin van de reformatie. De kerkhervormers maakten zich boos over de heiligenvereringen, de aflaten, en nog wat zaken, die welig tierden in de toenmalige Katholieke kerk. De jeugdherberg van Wittenberg is midden in het oude centrum naast de burchtkerk. Wij vinden daar een kamer. We hebben nog volop tijd om de bezienswaardigheden van Wittenberg te bekijken.
(7) Jeugdherberg Dessau
S
Zaterdag 29 augustus 2009, dag 7. Fietstocht langs de Elbe van Schönebeck naar Dessau-Roßlau over 87 km
Het lukt me vandaag weer eens om verkeerd te rijden. We volgen netjes de bordjes van de Elberadweg, maar hebben niet door dat en nu ′Alternatif′ onder staat met kleine lettertjes. Er is hier een alternatieve route, die niet in het handboek staat. We gaan weer 7 kilometer terug over dezelfde weg.
Vandaag is het lang niet zo warm als de afgelopen dagen. We houden onze vesten aan. De pet heb ik op tegen de relatieve kou en tegen de incidentele regenbuitjes.
Bij ons vertrek vanmorgen begon het net een beetje te regenen toen we bij het pension de deur uitgingen. We maakten nog een foto van het Zoutkristal en van het complex nieuwe woningen naar origineel oud ontwerp.
De tocht gaat weer door andere landschappen dan de afgelopen dagen. Op dijken met links en rechts bomen. Ook rijden we een heel eind door een bos, wat een beschermd natuurgebied is in verband met de grote verscheidenheid van planten en dieren.
We komen sommige mensen nu soms al voor de tweede of derde keer tegen. Het zijn vooral 60+stellen. Ook zie je alleen fietsende mannen, die meestal jonger zijn en er flink de sokken inzetten. Ook rijden er hier en daar vrouwen alleen.
Als we net in Dessau-Roßlau zijn gaat het keihard regenen met onweer. We schuilen bij de Aldi Markt. Gelukkig duurt het niet lang. Het centrum van deze grote stad oogt erg opgeknapt maar straalt niet iets speciaals uit. Daarom willen we eerst maar een kamer gaan zoeken, voordat we het centrum van haven tot gort gaan bekijken.
Joke heeft vandaag een record en een primeur. Ze heeft nog nooit een fietstocht van meer dan 85 kilometer gemaakt, of het moet in haar jeugd naar Texel geweest zijn. En ze heeft nog nooit in een jeugdherberg geslapen. We hoeven niet gescheiden (Joke op een vrouwenzaal en ik op een mannenzaal) te slapen, maar krijgen een keurige tweepersoonskamer. Gelukkig kunnen we hier ook nog wat eten.
(6) Halve bollen
Vrijdag 28 augustus 2009, dag 6. Fietsen langs de Elbe van Buch naar Schönebeck, 87 km
Het ontbijt op de boerderij in Buch krijgen we buiten vóór onze kamer gereserveerd. De hond en de vier katten houden ons gezelschap. Op het binnenplein zitten ook sierduiven.
We drinken onderweg vandaag onze koffie voor het eerst bij een speciaal fietstentje. De dames die hier werken zijn goedgevulde slonzige types. Verderop laat ik Joke ′Feriendorf Bertingen′, ook wel genoemd “La Porte”, zien. Ook hier was ik vorig jaar al met Bert. Er is inmiddels al weer een flink gebouw bijgezet.
Vanaf Wasserkreuz Magdeburg gaan we over een mooi pad langs de Elbe naar Maagdeburg. Daar komen we bij de Sankt Nicolaskirche de binnenstad in. Hier drinken we een bakkie thee op de Grote Markt en bezoeken de Grüne Zitadelle van Hundertwasser. Ook maken we nog een rondje langs de Dom en het Onze Lieve Vrouweklooster. We zien hier ook een kunstwerk van de Maagdeburger Halve Bollen. Joke heeft nog ervaringen aan de proef met deze bollen bij natuurkundeles op de meisjesmulo in Amsterdam.
We willen in een dorp voorbij Maagdeburg overnachten. Gisterenavond is het ons goed bevallen in een dorpje. Twee keer onderweg vangen we bot (niet thuis en vol). We komen terecht in Schönebeck. De vrouw van het pension vertelt over een mooi wijkje vlakbij het pension en ze zegt waar een café is, waar we nog iets kunnen drinken. Als we om half negen bij het café aankomen gaat de baas net sluiten in verband met een verjaardagsfeest. Hij verwijst ons voor een drankje naar een Kroatisch en een Grieks restaurant in het centrum. ′Het Grieks restaurant is mooier′ zegt hij. Als we ons bij Acropolis melden geeft dat nogal wat discussie bij het personeel, omdat we niet komen om te eten, maar alleen wat willen drinken. Maar daarna zitten we als God in Frankrijk in het tuinrestaurant van deze Griek. De tuin heeft een overkapping van druivenstruiken.
.
Maagdenburg, Die grüne Zitadelle
.
(5) Back to School
S
Donderdag 27 augustus 2009, dag 5. Fietsen langs de Elbe van Havelberg naar Buch, 59 km
Op het pont van Klietz naar Arneburg zijn wij de enige klanten. Als we over zijn, gaat het pont leeg terug. Raar, want in Lietz staan geen voetgangers, fietsers of auto′s te wachten.
De Breite Straße van Arneburg ligt open. Er komt nieuwe riolering en nieuwe bestrating. We pauzeren in het Burchtrestaurant. Het ziet er daar zeker aan de buitenkant en op het terras erg verwaarloosd uit, maar het uitzicht op de Elbe is mooi.
Hier waar we vandaag fietsen is ook het Sankt Jacobpad, de wandelweg naar Santiago de Compostela. Regelmatig zie je stikkers met de Sint Jacobsschelp. Dat doet me goed als oud-Santiagoganger.
In Tangermünde drinken we ′s middags thee op het terras van EXEMPEL, het restaurant in een voormalige schooltje naast de kerk. Met Bert was ik hier vorig jaar. We fietsten toen een deel van de Hanzeroute en wel van Berlijn naar Hamelen.
Tangermünde is zeker een mooie stad. Daar waar we hier vorig jaar flink veel regen hadden, is het vandaag erg warm. In de Sankt Stephanskirche is een expositie over de Elbe en het is hier lekker koel. Er worden luchtfoto′s getoond van diverse steden, dorpen, sluizen, enz.
Bij het historische stadhuis is een paar maanden geleden een nieuw beeld onthult van Grete Minde. Deze vrouw had geen ideaal huwelijk en werd door haar man aangegeven wegens brandstichting in de stad. Zij stierf later aan ontberingen in de gevangenis. Tot op vandaag is niet duidelijk of zij de daderes van deze brand was.
Acht kilometer voorbij Tangermünde ligt het dorp Buch. Hier nemen we een kamer op het erf van een boer. Ze hebben hier vier katten en een hond. De hond heeft helaas vlooien en doet lelijk tegen mij, als ik een fles bier ga halen uit de koelkast bij de boerderij. We hebben een tafel met een bank en twee tuinstoelen voor ons zelf. Ook staat er een parasol, die we de eerste paar uur wel kunnen gebruiken.
(4) Duifjes op de Dom
S
Dag 4, woensdag 26 augustus 2009. Fietsen langs de Elbe van Lenzen naar Havelberg, 74 km.
De tocht voert vandaag verder aan de DDR-zijde van de Elbe, betrekkelijk dicht langs de rivier. We zien veel vogels, koeien en wilde bloemen. Het is mooi weer en we hebben geen last van tegenwind.
We komen langs een herdenkingsmonument voor de gevallen Elbevluchtelingen. Ook staat ergens een oude uitzichttoren met de resten van een schijnwerper op het dak.
Wittenberge – niet te verwarren met Lutherstad Wittenberg – valt ons wat tegen. Ze hebben het grootste torenuurwerk van Europa. Het hangt niet aan een kerktoren of een stadspoort, wat je zou denken, maar aan een fabriekstoren. De arbeiders konden in de DDR-periode door deze klok altijd op tijd op hun werk komen. Erg belangrijk in de “ehemalige” DDR.
Als we in een theetuin bij een boerderij zitten, komt een groep fietsers langs die we gisteren ook zagen. Ze zaten toen bij ons op het pont. Ze hebben een reisleider bij zich en rijden op huurfietsen van een bedrijf dat ook het vervoer van koffers van hotel naar hotel langs de Elbe regelt.
Rühstädt is een ooievaarsdorp. Op bijna alle torens zien we ooievaarsnesten. Waarschijnlijk zijn de vogelouders met hun kinderen allemaal allengs uitgevlogen. Wij zien ze niet meer.
In Havelberg vinden we het wel genoeg, hoewel we nog niet echt moe zijn. Verderop zijn alleen kleine dorpjes. Gisterenavond viel lenzen wat tegen. We zijn benieuwd wat Havelberg ons te bieden heeft. Ongeveer 1 km van het centrum omhoog tegen de heuvel vinden we een leuk pension. De eigenaar ging, toen zijn kinderen nog klein waren ieder jaar naar vakantieparken van Center Parcs in Nederland, zegt hij.
De pensionbaas vertelt ook hoe we het beste te voet naar de stad kunnen gaan. Het is een tussendoorpad dat bij de Dom uitkomt Wij bezoeken de prachtige domkerk. Een restaurant aan het domplein biedt uitzicht over de lagergelegen stad. Een ideaal plekje voor ons. Ook hier hebben ze Erdingen Weissbier.
Als het donker wordt, worden ouderwetse olielampjes op de tafels gezet. Rijen vogels zitten op een hoge rand van de Dom.
(3) Prins Claus
S
Dag 3. dinsdag 25 augustus 2009. Fietsen langs de Elbe van Hitzacker naar Lenzen, 52 km.
Gisteren werd ons verteld dat Claus von Ambsberg in Hitzacker is geboren. Ook de baas van het hotel vertelt het ons vanmorgen bij het afrekenen. Net als eerder andere mensen verwijst hij naar het grote herenhuis tegenover het benzinestation. Het is voor ons de verkeerde kant op, maar toch gaan we even kijken. Voor de zekerheid vraag ik het nog even aan de kassière van het tankstation. “Ja, het is hier tegenover”.
We zijn brutaal en rijden de oprijlaan van het huis op en kijken wat rond. Een man in een auto vraagt of wij soms Nederlanders zijn die denken dat Claus hier geboren is. Volgens hem heeft dit huis “nichts zu tun” met Claus von Amsberg. Die is een stuk verderop geboren. Wij geloven het nu verder wel.
Het weer oogt goed, maar een Duitser zegt ons dat er voor in de loop van de middag onweer is voorspelt. Om elf uur drinken we koffie in Dömitz. Ze hebben daar een vesting, die ze flink aan het opknappen zijn. Er is wat achterstallig onderhoud. Veel winkels staan hier leeg en zijn dichtgetimmerd.
Bij het Raiffeisenbenzinestation krijg ik met een “beetje boel” moeite extra lucht in de achterband van mijn fiets. Het ventiel heeft zijn beste tijd gehad. We krijgen vandaag ook te maken met betonplaten van de vroegere DDR. Daar zitten overlangs groeven in. Dat rijdt niet lekker met de fiets. Bert weet daar alles van. Meestal is er hier ook nog een strook half verhard dat goed rijdt.
Al om twee uur gaan we thee drinken omdat regen en onweer dreigt. We blijven hier ruim een uur plakken. Volgens Joke is in Nederland vorige week een vrouw door de bliksem getroffen die de koeien ging binnen zetten. We spreken af samen in elk geval geen oude koeien uit de sloot te halen. Je weet maar nooit. In Lenzen, 7 km verder, nemen we al betrekkelijk vroeg een kamer bij Gasthof ′Stadt Hamburg′, dat niet ver van de binnenstad afligt.
In de stad zijn enkele openbare gebouwen flink opgeknapt, zoals de Burcht en omgeving. We eten in een restaurantje in de oude stad. Als we binnenkomen zijn we de enige klanten. Ook als een uur later weggaan zijn we nog steeds de enige klanten. Overigens zijn in het Gasthof ook de enige twee klanten.
Lenzen is een stad in verval. Heel veel panden staan leeg en zien er allerbelabberdst uit. Het wegdek van de straten ziet er wel erg net uit. Er is veel geld besteed aan openbare werken (riolering en wegen).
Onze fietsen staan vannacht in een garage van het Gasthof. Ook de eerdere keren konden we de fietsen goed stallen. Ook vandaag kwamen we de nodige Elbefietsers tegen. Het is dan steeds “Gute Morgen”, “Gutetag” of “Hallo”. Uitgebreide verhalen hebben we nog niet uitgewisseld.
Beneden in het Gasthof is een ouderwets café, maar dat lijkt al jaar geen bezoek van drinkers meer gehad te hebben.
(2) Wind tegen
S
Dag 2. Fietsen langs de Elbe. Van Krümmel naar Hitzacker, 69 km, 24 augustus 2009.
Even voorbij ons hotel ligt een kerncentrale; het koelwater staat in verbinding met de Elbe. In Tesperhude gaat de Elberadweg het bos in. Hier is het regelmatig heuveltje op en heuveltje af. Bij Jeugdherberg Zündholzfabrik gaat een bospad stijl naar beneden door mul zand. Afstappen dus. Onder aangekomen mogen we een stukje direct langs de Elbe fietsen. Lauenburg heeft veel vakwerkhuizen.
Bij Restaurant Zum Rufer ligt een terras met uitzicht op de rivier. Er zijn speciale parkeerplekken voor fietsen.
Als we verderop in het stadje rijden, zie ik aan de naam van een winkel, “Schmink und Schmack”, dat ik hier twee jaar geleden ook met de fiets was. In 2007 fietste ik de Hanzefietsroute van west naar oost. Ik zette toen m’n fiets bij de winkel met de vreemde naam en ging met de trap omhoog naar de bovenstad. Nu fietsen we door richting de oudste sluis met kamers van noord Europa. Zo’n bijzonder gezicht is het op zich niet. We zagen wel eens meer sluizen.
Vóór Boizenburg is het toch weer zo nu en dan klimmen. Later fietsen we over een vernieuwde slaperdijk van de rivier. Er staan hier geen Radwegbordjes, maar we weten dat het de goede richting is. Als de dijkweg dood loopt vragen we advies aan een wegwerker. We zijn vlak bij het pont naar Bleckede. Daar wilden we toch de Elbe oversteken. Dat kwam dus goed uit. We zitten nu weer aan de linkerkant (westkant).
Het laatste stuk naar Hitzacker is weer 20 km over een kale dijk met een pittge wind tegen. Dat is zwaar werken. Gelukkig is Hitzacker de moeite waard. Een mooi stad met veel bezienswaardigheden, een mooie haven en veel oude goed bijgehouden huizen. We eten net als gisterenavond buiten. Vandaag in een tuin achter Hotel zur Linde. Na het eten maken we nog een stadswandeling met een stadsplan gekregen van het hotel.
We zijn vandaag aardig wat fietsers tegengekomen met Ortlieb- of andere fietsvakantietassen. Voor zover wij konden zien waren die allemaal Duitsers.
(1) Terasse mit Elbebliche
S
Dag 1. Fietsen langs de Elbe. Zondag 23 augustus 2009. Van Winsen (bij Hamburg) naar Krümmel.
Al vroeg gaan we van huis en fietsen naar het station. Op Schiphol heeft de trein al vijf minuten vertraging. Ook in Duitsland krijgen we te maken met vertragingen tot ruim 25 minuten. Gelukkig is de treinreis met ruime overstapmarges berekend. Volgens ons schema staan we om half vijf voor het station van Winsen. Het eerste stukje van de route hebben we via Google Maps uitgedokterd. Dit loopt allemaal op rolletjes.
Toen ik twee jaar geleden ten noorden van Hamburg fietste viel me op dat er daar veel fruitteelt is. Ook hier ten zuiden van Hamburg lijkt het hier en daar de Betuwe. We kopen appels bij een fruitstalletje langs de weg.
Op een terras op de Elbedijk drinken we een bakkie thee. We zijn van plan om in het centrum van Geesthacht een hotelletje te boeken. We komen voorbij deze plaats terecht in Krümmel. Daar we eerder, vóór de overgang via de brug, aan de linkeroever van de rivier reden, zitten we nu aan de andere kant.
Het ging over een lange brug, inclusief een Elbe-eiland. Daar is een grote sluis met stuw en vistrappen. Toen we hier even stonden te kijken komt er een sleepboot met oud ijzer langs.
Ook kwamen we bij een stuwmeer met een energiecentrale. Hier ligt tevens een veld met zonnecollectoren. De eigenaar hiervan is de Zweedse onderneming, Vatterflallen, die ook Nuon wil gaan overnemen.
Gezien 