Dag 3, Fietsen met Joke in Oost-Nederland

Woensdag 9 augustus 2017.

Aan de noordkant van Enschedé ligt de wijk Roombeek waar in 2000 een vuurwerkramp plaatsvond. Het is een mooie wijk geworden met sociale woningbouw en luxe woningen. Er zijn hier allerlei voorzieningen, zoals winkels en horeca. Op naar De Lutte. Dit is een erg toeristisch dorp. Nu in de morgen rond 10.00 uur  is het nog niet erg druk.

Tegenover het gemeentehuis van Dinkelland in Denekamp staat hotel De Schout. Dit gebouw was voor de gemeentefusie een gemeentehuis. Joke en ik drinken koffie op het terras van het mooie restaurant van dit hotel.

Ootmarsum moet je niet overslaan tijdens een fietstocht. Er is hier veel kunst te zien, zowel in de diverse galerieën als in de openbare ruimte. We zetten onze fietsen op slot en bezoeken uitgebreid dit stadje. Ons hotel voor vanavond staat een dorp verder in Tubbergen.

We horen vandaag dat het hotel een paar jaar heeft leeg gestaan en dat het pas in het voorjaar 2017 opnieuw in gebruik werd genomen. De nieuwe eigenaar is de broer van de directeur/eigenaar van een groot touringcarbedrijf dat aan de overkant van de straat is gevestigd. Kort na de herstart ontstond er een brand in hun keuken. Binnenkort is alles weer picobello en kunnen de gasten hier ook weer eten. Wij schuiven voor de warme maaltijd aan bij De Burgemeester in het Oude Raadhuis (het Oale Roadhoes). Tubbergen is niet groot maar wel een gezellig dorp.

Dag 2, Fietsen met Joke in Oost-Nederland

Dinsdag 8 augustus 2017.

Er is noodweer voorspeld voor vandaag. Op Buienradar kunnen we zien dat het vanaf ongeveer 13.00 uur bingo zal zijn met het weer.

Na een goed ontbijt zitten we om 9.00 uur op de fiets. De route uit het boekje Ronde van Nederland gaat bijna niet door dorpen maar wel steeds met een boog erom heen. Omdat we graag voor de buien en het onweer in Enschedé willen zijn bezoeken we Borculo, Neede en Haaksbergen niet. We komen door het gehucht Rietmolen. Dit is nog net Achterhoek. Hier is een dorpscafé. Op het biljard staan broodjes klaar. Ik hoor van de eigenares dat er straks een groep wielrenners komt om de broodjes soldaat te maken.

Bos en landbouwgronden wisselen elkaar vandaag af. We komen langs een villa waar iemand een oude VW-kever deels heeft ingegraven als eye catcher voor zijn tuin. Ook komen we langs een bijna geheel door de natuur overwoekerd voormalig zwembad. De duikplank staat er nog en als je goed kijkt zie je hier en daar nog tegeltjes.

In Enschedé is een doorgaande route voor fietsers gemaakt naar het centrum. Auto’s zijn hier te gast. Bij het Hendrik Jan van Heekplein zijn we aan de rand van het centrum. Het is markt vandaag. De eerste druppels regen komen uit de lucht. Met behulp van Google Maps vinden we eenvoudig ons hotel. Het ligt anderhalve kilometer uit het centrum. We denken de hele middag te moeten schuilen voor het noodweer wat voorspelt is. Echter het valt allemaal wel mee hier in Twente. We gaan te voet terug naar het stadscentrum om wat rond te kijken en te eten. Als er een klein buitje regen over komt, bezoeken we hier het voormalige V&D-pand van deze stad. Net als in Arnhem zit hier nu een ander winkelbedrijf in. Deze winkel, Die Grenze, lijkt wat op een Action. Veel prullaria.

Aan het begin van de avond maken we nog een wandeling door het Volkspark.

Dag 1, Fietsen met Joke in Oost-Nederland

Maandag 7 augustus 2017. “Ik kan altijd nog bij Jumbo achter de kassa gaan werken”, zegt de mevrouw die bij La Place in het oude V&D-gebouw in Arnhem cappuccino voor ons klaarmaakt. Zij ziet het niet erg zitten met Topshelf, de nieuwe gebruiker van het warenhuispand.

Als we weer naar onze fietsen lopen gaat de sirene van de eerste maandag van de maand. Het is nu dus 12.00 uur. Tijd om de route van Ronde van Nederland op te pakken. In mei van dit jaar fietsten Joke en ik in een paar dagen van huis naar Vlissingen, als onderdeel van de Ronde van Nederland.

We moeten klimmen in Arnhem-Noord richting het villadorp Rozendaal. Pannenkoekenrestaurant Carolinahoeve verderop is ’s maandags niet open. Een heel stuk genieten we van de Veluwezoom. Laag Soeren ligt aan het eind van dit bosgebied.

De IJssel steken we bij Brummen over. De pont doen hier goede zaken met 60-plussers vooral met e-bikes. Bronkhorst, de kleinste stad van Nederland, kan je niet overslaan. Daarom pikken we daar een terrasje bij de Goude Leeuw.

Ons hotel, De Gravin van Vorden, ligt tegenover een lelijk stationsgebouw dat te koop staat. We eten met een avondzonnetje op het terras van het hotel. Daarna maken we een wandeling naar het kasteel en het dorpscentrum.

Maandag 24 april 2017.

Met zus Margo en zwager Leo wandelen we een zelfgemaakte route door Amsterdam. Amsterdam CS, Amrath Hotel, Plantage Middenlaan, Muiderpoort, Oosterpark, Wibautstraat, Berlagebrug, Rivierenbuurt, De Pijp, Sarphatipark, Frederiksplein, Utrechtsestraat, Prinsengracht, Vijzelstraat, De Negen Straatjes, De Dam, CS.

Dinsdag 21 maart 2017.

Vanaf de betonnen weg van De Zilk naar Zandvoort, aan de andere kant van het kanaal. 

Maandag 6 februari 2017

Eigenlijk wilden we wandelen van Katwijk naar Lisse, maar omdat bus 250 niet bij de bushalte in Lisse komt opdagen, passen we ons plan aan en vertrekken we te voet van Lisse naar Katwijk.

Als we op de Oude Heereweg lopen begint het een beetje te regenen. De Oude Heereweg is een smalle weg met weinig verkeer tussen winterse bollenvelden met hier en daar een villa/tuinderswoning.  Ik doe de waterdichte hoes om mijn rugtas. De regen was niet voorspeld. Gelukkig val het allemaal wel mee. Het is al weer snel droog. In Voorhout gaan we voor een kop koffie bij de bakker vlak voor de spoorwegovergang. Bij de technische school wordt nog steeds gewerkt aan het kruispunt. Fietsers vanuit Noordwijk kunnen in de toekomst via een viaduct onder de doorgaande weg door naar Voorhout.

De robuuste antieke leibomen langs de historische Binnenweg In Noordwijk Binnen worden gesnoeid. Het is uitkijken om geen takken op ons hoofd te krijgen. Een medewerker van Openbare Werken is bezig met een smeedijzer sierhek bij het gemeentehuis. We maken een praatje met hem. De man zegt dat hij wel vier keer de Vierdaagse heeft gelopen. Leo en ik nooit.

Via het Dompad lopen we van Noordwijk Binnen naar Noordwijk aan Zee. Het laatste stuk is behoorlijk steil. Dit is een hoog stukje Noordwijk aan Zee. We lopen langs het deftige Huis ter Duin en gaan over de zuidelijke boulevard van Noordwijk met uitzicht op de zee. We lopen een zijstraat in met veel mooie huizen en komen door een stukje van de Coepelduinen. Er is een zandpad langs het hekwerk tussen het terrein van ESTEC en de Coepelduinen. Om de 20 meter is een camera op het hek gemonteerd om indringers af te schrikken en te observeren.

Voordat we bij het Katwijkse Parkeerterrein Noordduinen komen gaan we nog een paar honderd meter over een pad dwars door het zuidelijk deel van de Coepelduinen. Voorbij het Uitwateringskanaal zijn we in het centrum van Katwijk aan Zee. Bij de bushalte hoeven niet lang te wachten. Binnen één minuut komt de bus.

Wandelen met zwager Leo Hoeks van Lisse naar Katwijk aan Zee, 20 km.

Dinsdag 31 januari 2017

Lith is een Brabants dorpje dat ’s morgens met het openbaar vervoer niet makkelijk te bereiken is. Daarom zijn we vandaag met de auto naar dit dorp aan de Maas gegaan. Vanaf de Markt is het een stukje van niks naar de Lithsedijk. Hier is het Lithse bakkertje gevestigd. Alle dinsdagen is dit zaakje, met stoeltjes en tafeltjes binnen en een terras onderaan de dijk, gesloten. Dus ook vandaag. Het kan ons niet deren. Wij hebben eten en drinken bij ons en de zon schijnt.

De Lithse Ham is een grote recreatieplas, ontstaan door winning van zand en grind. Voor een deel is het voor ons aan het gezicht onttrokken door zomerhuisjes op een groot campingcomplex. We lopen vandaag veel op de dijk. Twee dorpjes Maren en Kessel, samen ook wel Maren-Kessel genoemd, passeren we. Tussen deze dorpjes en Het Wild wandelen we met kluiten aan onze schoenen over zand- en kleipaden in de uiterwaarden van de Maas. Aan de overkant van de Maas ligt Alem. Dat was ooit een Brabants dorp, het ligt nu in Gelderland.

In Oud Empel, in carnavalstijd ’t Slotgat genoemd, is het plaatselijk café-restaurant open. Hiervan maken we graag gebruik. Hierna gaan we weer een stuk over paadjes in de uiterwaarden. Op een zeker moment kunnen we alleen nog verder als we een rivierarm oversteken door van grote kei op grote kei over te stappen. Een beetje eng maar daarom ook erg leuk. We gaan onder het viaduct door van de trein naar Den Bosch. Een kilometer verder zijn we bij een truckerscafé aan het officiële eindpunt van deze etappe. Vanaf dit punt lopen we nog zes kilometer naar de gouden draak bij Station ’s Hertogenbosch.

De trein brengt ons in Oss. Een paar minuten later vertrekt de bus naar Lith. Als we nog maar even in deze bus zitten komen we langs het Titus Brantsma Lyceum. Hier staat nicht Marja voor de klas.

Leo en ik wandelden in de periode oktober 2015 tot en met januari 2017 het Maaspad in etappes van Maastricht naar Den Bosch. Eerder wandelen al een deel van het Maaspad van de hoofdstad van Noord-Brabant naar de Moerdijkbrug. Het laatste deel over de Zuid-Hollandse eilanden hebben we nog niet gedaan.

Wandelen van Lith naar Den Bosch, 26 km met zwager Leo en zus Margo.

Dinsdag 24 januari 2016

Het is ongeveer 17.00 uur als onze trein Station Schiphol Airport binnenrijdt. De conducteur meldt dat reizigers in de richting Leiden verzocht worden om om te rijden via Sloterdijk en Haarlem. Er is een draadbreuk in de buurt van Hoofddorp. Er rijden daarom vanaf Schiphol geen treinen naar Nieuw-Vennep, Sassenheim en Leiden. Als we de roltrappen opgaan naar Schiphol Plaza besluiten we de bus te nemen naar Sassenheim. Een uur later dan gepland zijn we thuis. Vanmorgen misten we al de aansluiting op Schiphol omdat de Sprinter in Sassenheim vijf minuten vertraging had. Is dat allemaal erg? Nou nee. Als je met de auto gaat kan je ook in files terecht komen.

We wandelden vandaag zo’n 23 km van Ravenstein naar Lith. Deels gaat de route door Noord-Brabant en deels door Gelderland. Voorbij Ravenstein kwamen we door de dorpen Demen, Dieden en Megen. Ik had er nog nooit van gehoord. Hier ligt aan de andere kant van de Maas een kleine oude stad, Batenburg. De stad is ’s zomers per pont bereikbaar. Door de mist konden wij er vanaf de Brabantse kant niets van zien. Langs de dijkwegen staan flinke karakteristieke Canadese populieren.

Toen we door Maasbommel liepen waren we in Gelderland. We liepen over rustige dijkwegen naar de pont die ons overzette naar Lith. Een stukje voor het pont zagen we door de mist vaag de stuw van Lith. De gewone lijnbus naar Oss zou pas over ruim een uur komen. Over 20 minuten moest er wel een buurtbus komen. Meer dan tien minuten voordat de buurtbuurt bij onze halte moest zijn, stopte er een buurtbus aan de overkant. De chauffeur wenkte ons en zei dat de buurtbus pas over meer dan tien minuten bij onze halte zou komen. We konden alvast bij hem instappen, dan hoefden we niet in de kou te staan. We reden met hem mee naar zijn eindpunt en gingen vandaar weer terug naar Lith en verder naar Oss, waar we de trein naar Den Bosch namen.

Wandelen met zwager Leo van Ravenstein naar Lith, 23 km. Dit is een etappe van het Maaspad.

Maandag 16 januari 2017

Heb jij wel eens koffie gedronken bij de slager? Wij zitten vanmorgen om 8.15 uur aan de koffie bij de Keurslager in Cuijk. Bakker Bart, de winkel hiernaast, is nog niet open. Het begint licht te worden, het is mistig en hier en daar ook een beetje glad. Er is zonnig weer voorspeld en wij wandelen richting Katwijk aan de Maas.

Tussen het fietspad en de rivier staan hier en daar kazenmatten uit de Tweede Wereldoorlog, te vergelijken met de bunkers bij ons in de duinen. Bij het dorp Katwijk is in mei 1940 gevochten met de Duitsers vanaf de overkant van de Maas. Op deze plek staat een monument voor een al jaren leegstaande boerderij. In het dorp bezoeken we de Mariagrot achter de Martinuskerk. In onze provincie hebben we iets dergelijks in Noordeinde.

We wandelen door een natuurgebied dat is ontstaan door zandafgravingen. Het zand werd gebruikt in de beton- en metselindustrie. Onderweg spreken we met een man die hier met zijn hondje loopt. Hij vertelt ons dat hij vanmorgen nog in Amsterdam was en dat het dáár erg zonnig is. Hij gaat kijken bij de werkzaamheden van een aan te leggen tijdelijke dam bij de vernielde sluis van Grave. op een kruising gaat hij rechtsaf en hier wij gaan linksaf.

Grave is een aardig stadje. Daarna komen we in een stil gebied, het natuurgebied Keent. Hier zien we op de velden heel veel ganzen. Ook wandelen we een stuk op met een roofvogel die op een paal zit. Als we weer min of meer bij hem in de buurt zijn, vliegt hij een stuk verder om daar op een andere paal te gaan zitten. Dat gaat een tijd door totdat de vogel geen zin meer heeft in het spelletje en een keer de andere kant opvliegt.

Ravenstein is het eindpunt voor vandaag. Hier stappen we rond 16.00 uur op de trein.

Wandelen met zwager Leo van Cuijk naar Ravenstein, 30 km. Het is een etappe van het Maaspad.

Donderdag 5 januari 2017

Om een uur of negen zijn we Boxmeer al weer uit. Een man loopt met een fiets aan de hand en met twee honden. Hij vertelt ons dat hij op de winterdijk op zijn plaat is gevallen. In Boxmeer kwamen we er al achter dat het hier en daar vandaag spekglad is.

Het is zonnig als we door het dorp Beugen wandelen. Een kunstenares heeft een minimuseum in een voormalige voedersilo die bekleed is met wilgentenen. Waarschijnlijk omdat we nu in de kersttijd zitten zien we in de vitrines achter glas onder meer teenslippers voorzien van een rode bekleding gemaakt van breiwol. Dit geldt ook voor een kroonluchter. Aan het eind van het dorp staat een beeld van een varken. Dit herinnert aan de tijd dat hier veel varkensboeren waren. Nu is er geen één meer.

We wandelen over een natuurpad dat vroeger een spoorbaan was. Hier reed de trein van Boxtel (NL) naar Wesel (D). In 1972 zagen ze hier de laatste goederentrein. In een dorpje verderop vertelt een oudere man ons dat later, tijdens de karnaval als ludieke gebeurtenis, nog een trein over dit traject heeft gereden. Over de Maasbrug mocht de trein toen echter niet. Men ging er vanuit dat die te onveilig was om er nog een trein over te laten rijden. Wij begrijpen dat dit al jaren geleden plaatsvond.

Bij de Maasbrug is goed te zien dat het water hier een stuk lager staat dan normaal. Dit heeft alles te maken met de sluis die een week gelden werd stuk gevaren. Een verzameling fietswrakken is nu zichtbaar. Gennep aan de Limburgse kant van de Maas is een gezellig stadje.

De Niers een riviertje dat 114 km verderop in Duitsland ontspringt komt uit bij de Maas. Hier was het Genneperhuis, een vesting waarom in de loop van de jaren veel gevochten werd. Er is daarom ook ongeveer niets van over gebleven. Als we het natuurgebied verlaten staan we aan de rand van het dorp Milsbeek. Er is hier een theehuisje in een voormalig bakkershuisje bij een gerestaureerde boerderij. Mevrouw Vissers, de eigenaresse, vraagt ons of wij het Pieterpad of het Kreupelpad wandelen. Later komen we langs de gebouwen van een steenfabriek die al jaren niet meer in gebruik zijn.

We wandelen een stuk langs de Mookerplassen richting de Veerweg die leidt naar de pont naar Cuijk. Op een bord is aangegeven dat de veer naar Cuijk niet vaart. Waarschijnlijk hadden we dat kunnen bedenken. We laten Cuijk Cuijk en wandelen deels terug naar Plasmolen waar we de bus naar Nijmegen nemen. Vandaar treinen we terug naar de Randstad.

Wandelen met zwager Leo van Boxmeer via Gennep naar (Cuijk)/ Plasmolen, 25 km. Dit is een etappe van het Maaspad.