S

Fietsen in Noordoost Duitsland. 

Dit is mijn verslag van dag 11. Als je mijn hele reis wilt lezen, moet je even naar beneden scrollen. 

Dag 11 Fietsen in Noordoost Duitsland, dinsdag 10 juli 2018. Van Zielow naar Lübeck, 88 km.

Vandaag vertrekken we wat later dan eerdere dagen. Een bakkie doen we bij een camping in Niendorf, zo’n 10 kilometer verder. We maken daar een praatje met een Nederlandse vrouw die hier met haar gezin op de camping staat. Verder in een landbouwgebied ruiken we de geur van aardbeien. Op een enorme akker plukken tientallen medewerkers van de tuinder op een lange rij aardbeien.

In Boltenhagen staan, net als bij andere badplaatsen hier in Oost-Duitsland, op het Oostzeestrand witte strandzitmanden. We komen op een oude DDR-patrouilleweg door de duinen. Er staat aangegeven dat er verderop een afsluiting is in verband met wegwerkzaamheden en dat fietsers daarom gevraagd worden om om te rijden. We besluiten toch door te rijden en daarmee de gok te wagen dat we na kilometers teruggestuurd worden. Hier en daar moeten we wel even afstappen en een stukje lopen. Nergens zijn hier vandaag wegwerkers bezig.

Met een pont gaan we de rivier de Trave over bij Travemünde. In deze stad zie je veel wandelende en op terrassen plaatsgenomen vakantiegangers en dagjesmensen. Het uitzicht op het water is hier de attractie. De oude stad is niet zo spannend. Er staan enkele historische woningen. De stad uit, rijden we een heel eind op een smal paadje langs de Trave. We komen bij de halte van de shuttlebus van de Herrentunnel. Hier kunnen we gratis opstappen. De buschauffeur rijdt ons door de autotunnel.  Aan de andere kant stappen we uit en fietsen verder.

Lübeck is een mooie stad. Op de nummerplaten van de auto’s staan hier de letters HL. De H staat voor Hansestadt. Bij  één van de twee jeugdherbergen in deze stad checken we in. We brengen daarna een bezoek aan de stad en eten bij een erg goede Italiaan vlak bij de kathedraal. De nacht van dinsdag op woensdag komt de regen met bakken uit de hemel. We zijn blij dat we nu niet in onze tent liggen.

Woensdag rond het middaguur stappen we op de trein terug naar de Bollenstreek. Het was weer een prachtige fietsvakantie. We fietsten in totaal meer dan 1.000 km. Ik met mijn e-bike en Bert met zijn “gewone” fiets.

S

Dag 10 Fietsen in Noordoost Duitsland, maandag 9 juli 2018. Van Graal-Mürtiz naar Zielow (ten westen van Wismar), 105 km.

Vanmorgen vertrekken we als eerste kampeerders van de enorm grote camping. Het plastic plaatje met het nummer van onze plaats op de camping hangen we aan de kruk van de gesloten deur van de receptie.

Met een pont steken we later de Warne over bij Warnemünde. Het is nog fris. Daarom gaan we in passagierszaaltje op het pont zitten. Rostock is niet ver meer. In het boekje staat een alternatief via Rostock beschreven. Wij maken echter onze eigen improvisatie. Na Rostock gaan we niet naar de kust bij Börgerende maar fietsen naar Bad Doberan en van hier verder naar Kröpelin. We gaan daarna door een niet-toeristisch landbouwgebied met hier en daar een dorpje zonder voorzieningen.

In Hansestad Wismar zijn weer in een echte stad. Vlak bij de Grote Markt zit de VVV. We krijgen daar een stadsplan en vragen of de VVV-medewerker wil aangeven hoe we bij de jeugdherberg kunnen komen. Het is niet ver. De jeugdherberg is echter vol. De juffrouw aan de balie vertelt dat er weliswaar nog een meerbedskamer leeg staat, maar daar is de sleutel van zoek. Daarom mogen/kunnen we die kamer niet gebruiken. We besluiten daarom door te rijden naar de camping in Zierow. Net als gisterenavond zijn we nu weer op een erg grote camping. Bij de camping van gisteren was een kapsalon. Hier hebben ze een massagesalon.

S

Dag 9 Fietsen in Noordoost Duitsland, zondag 8 juli 2018. Van Gross Kordshagen naar Graal-Mürtiz, 90 km.

Van 7.30 uur tot 8.00 uur zitten we aan ons ontbijt in de B&B. Vanaf het overdekte boventerras hebben we hier uitzicht op een deel van het kleine dorp.  Het is erg stil op deze zondagmorgen.We gaan weer op pad. Barth is voor ons vandaag de eerste plaats van enige betekenis. Van hier naar Zingst gaat het weer over een betrekkelijk smal stuk land, de afscheiding tussen de Barther Bodden en de Bodstedter Bodden.

In Prerow zijn we op Darß, een ander (schier)eiland in de Oostzee. Het is hier erg toeristisch. We drinken een kop koffie bij een bakkertje naast de Edeka-supermarkt. De Edeka is tot 12 uur nog dicht. Er hangt vocht in de lucht. Ik heb mijn regenjas en rainlegs aangetrokken. We fietsen een flink stuk over een fietspad door het bos. Onder een schuilafdak eten we onze boterhammetjes. We hebben hier wel last van muggen en steekvliegen.

Verder komen we op Fishland, een smalle strook land tussen de Oostzee en de Saaler Bodden. In Graal-Müritz gaan we voor een bakkie naar Café- Stübschen Witt, een gerenommeerde zaak, waar vooral oudere mensen zich te goed doen aan koffie, taartjes en ijs. In deze stad is weer een grote camping. Je krijgt een nummer waar je de tent moet neerzetten op het tentenkamp. De nummers staan uitgebeiteld op stoeptegels. Veel van die tegels zijn bedekt met zand al of niet ook begroeid. Dat is dus lekker lastig zoeken. Al snel besluiten we de tent hier op een goed plekje neer te zetten. So what?

S

Dag 8 Fietsen in Noordoost Duitsland, zaterdag 7 juli 2018. Van Loissin naar Gross Kordshagen, 110 km.

Om half 9 zitten we aan de koffie in Greifswald. Vandaag hebben we een straffe wind tegen. Met een veerpont gaan we over naar Rügen. Op dit eiland spreken met twee Nederlandse fietsers. Ze kamperen op Rügen en maken dagelijkse fietstochtjes. Tussen haakjes. Je ziet hier in NO-Duitsland weinig Nederlanders. In Poseritz op Rügen is een lekker zonnige theetuin. Wij fietsen op Rügen in het zuidelijke gedeelte. In tegenstelling tot het noorden van het eiland is het hier niet toeristisch.

Bij Stralsund zijn we van Rügen af. We gaan over de oude brug. De meeste fietsers zullen kiezen voor het fietspont een stukje verder weg. Tussen onze brug en de vaarroute van het pont is een erg hoge brug gemaakt. Deze brug voor auto’s gaat op grote hoogte over de bebouwing de stad in. De Alte Markt in Stralsund is voor ons een pauzemoment.

Als we in Gross Kordshagen zijn aangekomen, blijkt daar geen camping meer te zijn. Na wat rondkijken komen we in dit dorp bij een B&B terecht. De man des huizes van 70 jaar oud, kan een aardig woordje Nederlands spreken. Hij reed een aantal jaren op een Nederlandse vrachtwagen onder andere naar het toenmalige Joegoslavië. De vrouw en de man van de B&B hebben hun kleindochter van anderhalf jaar te logeren. De opa maakt voor ons ’s avonds nog een roereimaaltijd. Overigens zouden we geen honger hoeven te lijden. We hadden al brood en beleg bij ons voor de zondagmorgen. Dat blijft nu in de tas.

S

Dag 7 Fietsen in Noordoost Duitsland, vrijdag 6 juli 2018. Van Karnin naar Loissin, 100 km.

De weg van Karnin naar Usedom Stadt is vooral het eerste stuk erg slechts. Usedom Stadt zelf is een aardig stadje met een stadspoort, een kerk, een stadhuis, een Volksbank en een apotheek. Ja en een Lila bakkerswinkel. Hier ontbijten we. Op de fiets komen we Frank weer tegen, een Duitsers die we een paar dagen geleden ook tegenkwamen. Hij maakt alleen een fietstocht van drie dagen en rijdt een andere route dan wij.  We maken een praatje en wensen elkaar een goede fietstocht.

Ahlbeck en Heringsdorf zijn drukbezochte badplaatsen aan de Oostzee. Er zijn veel wandelaars. Er zijn marktkramen, springkussens en straattheater. Langs de boulevard staan erg grote huizen, gebouwd voor rijke mensen of speciaal voor hotelgasten. Verderop fietsen we op een smalle strook van Usedom. Hier zijn veel campings. De kampeerterreinen zijn niet diep naar achteren, maar soms wel een paar kilometers breed.

We komen door een bosrijk gebied met flinke stijgingen en idem afdalingen.  Hier en daar staan bordjes met daarop het verzoek aan fietsers om af te stappen. Dat doet niet iedereen. We komen bij een gevaarlijke afdaling een man tegen die flink onderuit is gegaan. Hij heeft veel wondjes op zijn benen, armen en in zijn gezicht. Er is al volop hulp bij aanwezig. Daarom rijden wij door.

Vanavond gaan we naar een grote camping na twee heel kleine campings de afgelopen dagen. Van de buren op de camping leen ik een hamer om de haringen een tikje toe te kunnen geven. Dit echtpaar woont in een stad in Duitsland vlak bij Winterwijk. Ze kunnen ook wat Nederlands praten. De man vraagt mij het verschil tussen ‘praten’ en ‘spreken’ uit te leggen. Dat doe ik door het gezegde ‘praten en breien’ er bij te halen. Het is nu helemaal duidelijk voor hen.

Er is een restaurant op het kampeerterrein met uitzicht op zee. Daarom hoeven we niet lang te zoeken voor ons avondeten.

S

Dag 6 Fietsen in Noordoost Duitsland, donderdag 5 juli 2018. Van Blankensee naar Karnin, 102 km.

Bospaden en vrij liggende fietspaden wisselen elkaar af. Uecklermunde is de eerste plaats van een zekere betekenis. Hier nemen we onze eerste kop koffie van vandaag. Ook ontbijten we hier.

In Anklam was ik 11 jaar geleden ook. Hier bezoeken we nu de Grote Markt en zien dat de kerk, die 10 jaar  geleden nog niet opgeknapt was nu er weer picobello uitziet. Als we verder koffiedrinken bij een bakkertje wil ik even naar de wc. Ik voel aan de deur en merk dat die op slot is. Daarom blijf ik even wachten. Na een paar minuten zegt de mevrouw van de bakkerswinkel “Jungeman, Sie brauchen ein Schlüssel”.

Vandaag rijden we net als eerdere dagen langs bomen of struiken die besjes verliezen. Het fietspad is er mee bedekt. Ze spetteren  op en maken vlekken op de fietsen en fietstassen.

Volgens het routeboekje van Michael Wannet moet er in het dorpje Karnin een niet-officiële camping zijn en wel bij het haventje. Bij het voor dit dorpje indrukwekkend grote havenmeesterkantoor, dat met steun van Europa ia gebouwd, hangt een notitie met de mededeling dat de havenmeester in de snackcar naast het kantoor te bereiken is. Wij vragen hier waar de camping is. Zij – de havenmeester is een vrouw- antwoordt, dat er geen camping is. Ik wijs haar op de tekst in het boekje. Ja, je kunt je tent opzetten op het veldje hier naast. Daarvoor moet je € 10 betalen. Douchen kan je in het gebouw van de havenmeester. Je dient één euro in een gleuf te gooien voor drie minuten warm water. Voor nog twee euro extra mag ik de accu van mijn e-bike aansluiten op een stopcontact van de snackcar, die op zijn beurt weer is aangesloten op het stroomnet van het havenmeesterkantoor. We kunnen eten aan een picknickbank van wat de snackcar ons te bieden heeft. Andere horeca is er niet in het dorp.

Er zijn die nacht geen andere kampeerders op de kleine camping die geen camping is. We maken die avond een wandeling door het dorpje. De hefbrug van een vroegere spoorlijn staat nog in het water. Bij het vroegere stationsgebouw, dat nu een soort villa is, nestelen heel wat zwaluwen onder de brede dakranden. We zien ze af- en aanvliegen.

Karnin is ook het aankomst- en vertrekpunt van een pontje dat een fietsroute met een flink aantal kilometers kan inkorten.

S

Dag 5 Fietsen in Noordoost Duitsland, woensdag 4 juli 2018. Van Schwedt aan de Oder naar Blankensee, 95 km.

Weer lekker zonnig weer vandaag. We krijgen te maken met een wegomleiding. Daarom zijn we niet na 21 km in Gartz maar eerst na 26 km. In Gartz gaan we aan de koffie bij een bakker. Meestal is dat voor Bert een koffie zwart en voor mij een cappuccino. Dat is vandaag ook zo.

Rond het middaguur zijn we in een dorpje met de naam Schönfeld. Het gehucht is klein, maar heeft wel een kerk en een buurthuis. Vanaf verder weg hadden we al gezien dat er in de nabijheid van de kerk een picknicktafel in de schaduw staat. Als we in de buurt komen zien we dat deze binnen de omheining van het buurthuis staat. Wij zijn zo vrij om de poort van het hek te openen en onze meegebrachte broodjes aan de picknicktafel op te eten. Zoals gezegd in de schaduw. Dat is nodig op dit moment op deze dag.

Veel graan is nu nog niet geoogst, maar de boeren zijn wel volop bezig om het graan binnen te halen.  We komen rond het middaguur in Penkum aan, een vervallen dorp met aan de Markt een miniwinkeltje, waar je ook wat kunt eten. In het eetzaaltje zijn alle tafels gedekt, maar er zit niemand. Buiten op het terrasje op de stoep voor de zaak zitten een paar mensen. Wij nemen hier iets te drinken. In een bos komen we langs een eik van 1.000 jaar.

We reden een aantallen uren naar het westen. Nu fietsen we naar het noordwesten. Zo nu en dan komen we mensen tegen die net als wij de Oder-Neisse-Radweg volgen. Sommige hiervan komen we meerdere keren tegen, soms met één of twee dagen tussenpoos. Meestal groeten we elkaar dan door een handopsteken of door elkaar goedendag te wensen. Eén daarvan is een man in een rood met blauw fietsshirt.

We stoppen vandaag in Blankensee, een dorpje niet ver van de Poolse grens. De campingbaas ziet er uit als een overjarige hippie. Je kunt hier dingen doen met paarden. Ook kan je een tocht maken met een soort slee, die getrokken wordt door husky’s. De meeste dingen zien er rommelig uit, maar het is ook goed te zien dat de campingbaas creatief is, technisch inzicht heeft en goed kan klussen. De accu van mijn e-bike mag ik aan het stroom leggen in zijn werkplaats. Wij zijn vandaag de enige campinggasten. Daarom leg ik ook mijn smartphone hier aan een stopcontact.

Van de campingbaas horen we waar het enige restaurantje in Blankensee is. Het is een Pools eethuisje zonder uithangborden en zonder menukaart. Je kunt kiezen uit een Pools gerecht of hetzelfde gerecht in een Russische variant. Wij kiezen voor de Poolse variant. Het zijn deegkussentjes gevuld met gehakt. Het smaakt ons goed. Bij het eten nemen we alcoholvrij bier. Als er een groepje tourfietsers op racefietsen vanuit Polen langs komt rijden, stoppen ze en vragen om bier. De man van het restaurant moest ze teleurstellen. Hij heeft geen vergunning voor alcoholische dranken. De Polen danken voor de 0.0.

In de loop van de nacht hoor ik twee maal de husky’s aanslaan. De volgende dag hoor ik van Bert dat hij de honden niet gehoord heeft.

S

Dag 4 Fietsen in Noordoost Duitsland, dinsdag 3 juli 2018. Van Küstin-Kietz naar Schwedt aan de Oder, 93 km.

Gisteravond spraken we af om vandaag even de Oder over te steken om dan in Polen een ontbijtje te scoren. Als snel blijkt vanmorgen dat je vanaf Künstin-Kietz alleen per spoor of via de autosnelweg over de grens kan. Daarom vervolgen wij de rustige weg op de hoogwaterbeschermingsdijk van de Oder. We zien een haas maken dat hij weg komt. Andere dagen zagen we meer hazen, en ook een keer een ree en een slang. We fietsen onder een strakblauwe hemel.

Als we bij Neuglietzen zijn, zien we dat je hier eenvoudig de brug over kan om even Polen in te rijden. Dat doen we ook. Aan de Poolse kant is er een grote markt in en rond oude fabriekscomplexen. Ze verkopen hier sigaretten, sigaretten, sigaretten en frisdrank. Het is er erg druk en rommelig. We blijven er niet lang en gaan daarna weer terug naar het rustige fietspad in Duitsland. Bij ons overnachtingsadres, de camping van Kietz, liggen we zo’n 20 km voor op het vooraf door ons gemaakt vrijblijvend schema. Op de camping zijn vanavond, inclusief Bert en ik, maar vier gasten. De volgende morgen zien we dat de andere camping die ook in dit dorp ligt een stuk groter en drukker is.

Schwedt is een plaats met meer dan 30.000 inwoners. Op advies van de campingbaas eten we vanavond bij Balkanstude aan de August Straβe. Een rondje fietsen door de stad valt wat tegen. Er zijn wat nieuwgebouwde oude gebouwen. De stad werd in april 1945 door bommen grotendeels platgegooid.

S

Dag 3 Fietsen in Noordoost Duitsland, maandag 2 juli 2018. Van Kolberg via Frankfurt aan de Oder naar Küstin-Kietz,111 km.

Afgelopen nacht ging om 24.00 uur het luchtalarm af. Het is vandaag de eerste maandag van de maand. En waarom zou je het alarm overdag laten afgaan als het ook ’s nachts kan. Het is aan het begin van de morgen nog een beetje fris. Daarom heb ik mijn fietshandschoenen aan. Frankfurt aan de Oder fietsen we wel door, maar vereren deze stad niet met een bezoek. We hadden begrepen dat de stad niet zo spannend is.

In de route van vandaag zitten wat uitdagende stukken. Dan bedoel ik droge zandpaden, waarbij je zo nu en dan wegglijdt met je banden. We kiezen daarom voor een, ook in het boekje aangegeven, alternatief. We hebben nu maar 2 km zandpad in plaats van 12 km. Bij Neubruck rijden we weer op een gewone weg en wel een stuk langs het Oder-Spreekanaal. In Lebus zouden we overnachten. Het is echter nog geen 14.00 uur als we hier zijn. Daarom besluiten we nog een paar uur door te fietsen. We rijden uren op een erg rustige dijk langs de uitwaarden van de Oder.

We komen aan op een kleine camping in Kuhbrücke, een dorpje bij Küstrin-Kietz, net onder de hoogwaterbeschermingsdijk van de Oder.

Even nog ter toelichting. Wij fietsen in principe de route van Brandenburg naar Lübeck van de Hanzefietsroute. In het uiterste oosten van Duitsland volgen we echter een stuk de Oder-Neise-Radweg in plaats van de Hanzefietsroute. Van beide boekjes hebben we ook de GPS-tracks opgenomen in mijn Garmin fietsnavigatiesysteem.

S

Fietsen in Noordoost-Duitsland.

Dag 1. Postdam- Petzow, 15 km

Dag 2. Petzow-Kolberg 106 km.

Zaterdag 30 juni 2018.

Op station Sassenheim ben ik zo vroeg in de morgen niet alleen. Een man die in 1980 vanuit Vietnam naar Nederland kwam wacht net als ik op de trein richting Schiphol en Amsterdam. Hij werkt ook op zaterdagen in de glastuinbouw in Amstelveen. Hij moet twee keer overstappen om op zijn werk te komen. Vroeger ging hij met een auto naar zijn werk, maar omdat hij zijn rijbewijs moest inleveren, gaat hij nu met het openbaar vervoer. In Amsterdam stap ik over in een internationale trein naar Berlijn. Bert komt in Deventer ook op deze trein. Vanaf dat punt reizen we samen.

Onze trein is op tijd in Berlijn. We hebben 20 minuten overstaptijd. Dat moet toch voldoende zijn. Nou nee dus. Het duurde zolang voordat we met de lift meekonden, dat we de aansluitende trein naar Brandenburg missen. We hebben nu een klein uur de tijd om Berlin Hauptbahnhof nog eens te bekijken en een kop koffie te drinken. Omdat het niet zo vroeg meer is passen we de planning voor de eerste dag aan. We stappen uit in Potsdam en fietsen vanaf die plaats naar onze eerste camping. We eten bij een Italiaans restaurant dat eerder de naam Hollandse Molen had en nu Bella Vista heet.

Zondag 1 juli 2018.

We staan vroeg op. Het is hier een rustig gebied met veel matige wegen, vooral bospaden. Na 40 km in het dorp Trebbin kunnen we een kop koffie scoren. Bij Neuhof is een spoorwegovergang weggehaald. Voor fietsers en wandelaars is een stukje verder een nieuwe brug met hellingbanen gemaakt. Zo komen we toch aan de andere kant van het spoor.

Klein Köris is groter dan Gross Köris.  In Kolberg gaan we naar de camping. Het is een vereniging met de vaste plaatsenhouders als leden. Op de camping hangt een scherm, waarop het WK Voetbal is te zien. Wij eten vanavond Schnitzel met bospaddenstoelen in het dorpsrestaurant.